Ηγεωργική χημεία είναι ιδιαίτερος κλάδος της εφηρμοσμένης χημείας, στον οποίο κύριο αντικείμενο μελέτης καιέρευνας είναι το χημικό περιβάλλον, στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα φυτό. Στο χημικό περιβάλλον περιλαμβάνεται τοέδαφος, ηατμόσφαιρα, τονερόκ.λπ. Είναι, επίσης, η επιστήμη των χημικών συνθέσεων καιτων αλλαγών που σχετίζονται μετην παραγωγή, την προστασία καιτη χρήση των καλλιεργειών. Ως βασική επιστήμη, η γεωργική χημεία περιλαμβάνει όλες τις διαδικασίες μέσω των οποίων ο άνθρωπος αποκτά τρόφιμα και ίνες γιατον εαυτό του. Ως εφηρμοσμένη επιστήμη ή τεχνολογία, ασχολείται μετον έλεγχο αυτών των διαδικασιών γιατην αύξηση των αποδόσεων, τη βελτίωση της ποιότητας καιτη μείωση του κόστους[1]. Κλάδοι της γεωργικής χημείας είναι ηλιπασματολογία, ηφυτοφαρμακολογία, κ.ά.
Κύριος στόχος της μελέτης και έρευνας της χημικής σύστασης του εδάφους καιτωνφυτών είναι η αναζήτηση μέσων και τρόπων διατήρησης, βελτίωσης και ανάπτυξης των φυτικών οργανισμών και κυρίως της γονιμότητας του εδάφους. Από την έρευνα αυτή προσδιορίζονται γενικότερα όλα εκείνα τα χημικά μέσα μετα οποία διασφαλίζεται τόσο η βελτίωση, όσο καιη προστασία της γεωργικής παραγωγής, όπου αυτή εφαρμόζεται. Γιατην επίτευξη των παραπάνω στόχων, η γεωργική χημεία χρσιμοποιεί αρκετές τεχνικές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται:
Τεχνικές διατήρησης και βελτίωσης της ποιότητας του εδάφους.
Τεχνικές ανάπτυξης αποτελεσματικών μυκητοκτόνων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων και συμπληρωμάτων ζωοτροφών, λιπασμάτωνκαι ρυθμιστών ανάπτυξης των φυτών.
Αειφορικές τεχνικές γιατη διατήρηση και αναπλήρωση των πόρων[2].
Στο πλαίσιο τουοικοσυστήματοςτου εδάφους οργανικά και ανόργανα συστατικά αλληλεπιδρούν σε πολύπλοκους κύκλους ιδιαίτερης σημασίας για όλες τα ζώντα όντα. Η εισροή άνθρακα από φωτοσυνθετικούς οργανισμούς παρέχουν το καύσιμο γιατην ανάπτυξη καιτην αναπαραγωγή πολλών οργανισμώνς του εδάφους. Οι οργανισμοί του εδάφους, μετη σειρά τους, αποικοδομούν τον οργανικό άνθρακακαι απελευθερώνουν τις απαιτούμενες θρεπτικές ουσίες. Η σταθερότητα καιη παραγωγικότητα των γεωργικών οικοσυστημάτων βασίζεται στην αποτελεσματική λειτουργία αυτών και άλλων διαδικασιών, στις οποίες ανακυκλώνεται ο άνθρακας καιτα θρεπτικά συστατικά όπως τοάζωτοκαιοφώσφορος. Οι ανθρωπογενείς διαταραχές στο συγκεκριμένο οικοσύστημα, με χρήση φυτοφαρμάκων ή λιπασμάτων, μεταβάλλουν τις διαδικασίες του, ενίοτε με αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες[3].
