O Γκέρχαρντ Μαρκς (γερμανικά: Gerhard Marcks, 18 Φεβρουαρίου 1889 - 13 Νοεμβρίου 1981) ήταν Γερμανός καλλιτέχνης, περισσότερο γνωστός ως γλύπτης, ο οποίος όμως άφησε σπουδαίο έργο καιστο σχέδιο, τη λιθογραφία, τα κεραμικά καιτην ξυλογλυπτική. Γεννημένος στοΒερολίνο ξεκίνησε στα 18 του να εργάζεται ως βοηθός του γλύπτη Ρίχαρντ Σέιμπε. Το 1914 νυμφεύθηκε τη Μαρία Σμίντλεϊν, μετην οποία απέκτησε 6 παιδιά. Κατά τη διάρκεια τουΠρώτου Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε στο γερμανικό στρατό μετον πόλεμο νατου αφήνει μακροχρόνια προβλήματα υγείας. Μαζί μετονΒάλτερ Γκρόπιους, τον Λάινοελ Φένινγκερ και άλλους καλλιτέχνες, ήταν μέλος της Νοβέμπεργκρουπε.
Το 1919 ο Γκρόπιους ίδρυσε τη σχολή Μπάουχαους, στηΒαϊμάρη, μετον Μαρκς να γίνεται ένας από τους πρώτους καθηγητές εκεί, μαζί μετον Φένινγκερ καιτονΓιοχάνες Ίττεν. Ο Μαρκς στη σχολή Μπάουχαους ήταν καθηγητής στο εργαστήρι κεραμικής. Κατά την περίοδο αυτή δημιούργησε γλυπτά ζώων, τα οποία είχαν περάσει στην κινεζική παραγωγή και κυκλοφόρησαν ως πορσελάνινα. Το αναπαράσταση ζώων τον απασχόλησε γενικότερα, αλλά σύντομα η τέχνη του στράφηκε στην ανθρώπινη φιγούρα, μετην οποία συνέχισε να ασχολείται σχεδόν σε όλη τουτη ζωή.
Το 1925 το Μπάουχαους μεταφέρθηκε στοΝτεσάου χωρίς όμως να συνεχίσει το εργαστήρι κεραμικής, μετον Μαρκς να πηγαίνει στο Kunstgewerbeschule, κοντά στοΧάλλε. Εκεί, μετά τον θάνατο του διευθυντή της σχολής πήρε τη θέση του, μέχρι καιτο 1933, όπου λόγω της αντίθεσής τουστοναζιστικό καθεστώς απολύθηκε. Το 1937 αυτός κι άλλοι ομοϊδεάτες καλλιτέχνες έκαναν μεγάλη έκθεση στοΜόναχο. Αργότερα πολλά έργα του καταστράφηκαν κι εκείνος ξεκίνησε να κάνει αρκετά ταξίδια προς Ιταλία. Κατόπιν έγινε καθηγητής στο Landeskunstschule. Ο Μαρκς απεβίωσε το 1981 και προς τιμήν του φτιάχτηκε το μουσείο Gerhard Marcks Haus. Εκεί υπάρχει τεράστιος όγκος έργων του, από διάφορα σχέδια και σκίτσα. Το 1980 η Αμερικανική Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών τον έκανε επίτιμο μέλος της. Το 1991 ένας αστεροειδής πήρε το όνομά του, ο 10778 Marcks.[5]