Μετον όρο δημοσιονομική πολιτική εννοείται η πρακτική της είσπραξης κρατικών εσόδωνκαιοι δαπάνες του κράτους. Η δημοσιονομική πολιτική βασίζεται, κατά κόρον, στις θεωρίες του Βρετανού οικονομολόγου Τζων Μέυναρντ Κέυνς, ο οποίος θεωρούσε ότι οι μεταρρυθμίσεις του φορολογικού συστήματος καιοι κυβερνητικές δαπάνες έχουν, θετικό ή και αρνητικό, αντίκτυπο στη συνολική ζήτηση καιτο επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας. Η δημοσιονομική καινομισματική πολιτική είναι οι βασικές στρατηγικές που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση καιηΚεντρική Τράπεζα μιας χώρας γιατην προώθηση των οικονομικών της στόχων. Ο συνδυασμός αυτών των πολιτικών επιτρέπει στις αρχές αυτές να κρατούν τονπληθωρισμόσε λογικά επίπεδα, 2% –3% καικαιτην αύξηση της απασχόλησης, την αύξηση τουΑΕΠστο 2% –3% καιτο ποσοστό ανεργίας κοντά στο 4% –5%.[1]
Οι υπέρμαχοι τωνκεϋνσιανικών πολιτικών υποστηρίζουν ότι η αύξηση των δημοσίων δαπανών καιη μείωση του συντελεστή των φόρων είναι οι καλύτεροι τρόποι γιανα αυξηθεί η συνολική ζήτηση. Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε περιόδους ύφεσης ή χαμηλής οικονομικής δραστηριότητας ως εργαλείο γιατην οικοδόμηση του πλαισίου μιας ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης.