Στην κλασική αρχιτεκτονική, ένα επιστύλιο είναι τουπέρθυρο ή η δοκός που στηρίζεται στακιονόκρανατωνκιόνων. Αποτελεί το κατώτερο τμήμα τουθριγκού, κάτω από τηζωφόροκαιτογείσο.
Το επιστύλιο είναι διαφορετικό στις διάφορες κλασικές παραγγελίες. Σύμφωνα μετορυθμό της Τοσκάνης, αποτελείται μόνο από ένα απλό μέτωπο και έχει μισή ακτίνα κίονα σε ύψος. Στοδωρικόκαισύνθετο ρυθμό, έχει δύο όψεις και τρεις στονιωνικόκαικορινθιακό ρυθμό, στην οποία το ύψος είναι 10/12 της ακτίνας του κίονα, εαν είναι μισό στους υπόλοιπους.[1]