|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020. |
Συντεταγμένες: 49°17′58″N 19°57′7″E / 49.29944°N 19.95194°E / 49.29944; 19.95194
Το Ζακοπάνε (πολωνικά: Zakopane) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Τάτρα, στο Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας της νότιας Πολωνίας.
Είναι η μεγαλύτερη πόλη κοντά στα όρη και συχνά αποκαλείται Χειμερινή Πρωτεύουσα της Πολωνίας. Βρίσκεται μεταξύ των κοιλάδων Σούχα Βόντα και Μάουα Ουάκι. Ο πληθυσμός του είναι 26.846 κάτοικοι (2020).[1]
Το Ζακοπάνε βρίσκεται στα όρη Σπίσκο-Γκουμπαούοφσκι, στην περιοχή Πονττατρζάνσκι και στα Όρη Τάτρα, από τα οποία πολλές πηγές ενώνονται με τον ποταμό Ζακοπιάνκα (παραπόταμος του λευκού Ντουνάγιετς). Είναι η υψηλότερη πόλη στην Πολωνία. Ένα μέρος των Ορέων Τάτρα βρίσκεται στα διοικητικά σύνορα της πόλης (με το υψηλότερο σημείο να είναι η κορυφή του Σβίνιτσα - 2301 μ. Πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας). Το κεντρικό σημείο του Ζακοπάνε - η διασταύρωση της οδού Κρουπούφκι και Κοστσιούσκι - βρίσκεται σε υψόμετρο 838 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το 2016 από τον ΠΟΥ το Ζακοπάνε χαρακτηρίστηκε η 45η πιο μολυσμένη πόλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς η γεωγραφική θέση που προδίδεται στα πολωνικά (βυθισμένη) δυσχεραίνει τον αερισμό της πόλης
Στα τέλη του 19ου αιώνα, το Ζακοπάνε έγινε ένα πολιτιστικό κέντρο που επισκέπτονταν (ή κατοίκησαν) γνωστές προσωπικότητες της πολωνικής κουλτούρας όπως οι: Χένρικ Σιένκιεβιτς, Βουαντισούαφ Ορκάν, Στάνισουαφ Ορκάν, Στέφαν Ζερόμσκι, Καζίμιερζ Πρζέρβα-Τετμάγιερ, Γιαν Κάσπροβιτς, Μιέτσισουαφ Κάρουοβίτς, Κάρολ Σιμάνοφσκι, Στάνισουαφ Ιγκνάτσι Βίτκιεβιτς και άλλοι. Ο Στάνισοαυφ Βίτκιεβιτς είναι ο δημιουργός του λεγόμενου "στυλ του Ζακοπάνε" (ονομάζεται επίσης το όνομα του Βίτκιεβιτς)) στην κατασκευή. Μετά αναπτύχθηκε ο τουρισμός και η ορειβασία. Το 1873 δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Τάτρα, η οποία είχε στόχο να προωθήσει τη γνώση των Τάτρα, να τα μελετήσει, να διευκολύνει τον τουρισμό, να προστατεύσει τη φύση και να στηρίξει την τοπική ανάπτυξη. Μεταξύ των ιδρυτών της ίδρυσης της Εταιρείας ήταν ο Τίτους Χαουουμπίνσκι, ο ιερέας Γιούζεφ Στολάρτσικ, Βαλέρι Έλιας-Ραντζικόβσκι και άλλοι. Το Ζακοπάνε οφείλει τις δραστηριότητές του στον πρώτο φωτισμό, την οργάνωση των ταχυδρομείων και των τηλεγραφημάτων, την κατασκευή του σιδηροδρομικού σταθμού Τάτρα. Η ανάπτυξη της ορεινής αναρρίχησης και των επαναλαμβανόμενων ατυχημάτων ήταν ο λόγος για την ίδρυση της υπηρεσία Πρώτων βοηθειών ιδρυτής ήταν κυρίως ο Μάριους Ζαρούσκι. Η ιστορία του θεάτρου στο Ζακοπάνε συνδέεται επίσης με τη διαμονή των παραθεριστών . Οι πρώτες παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν από ερασιτεχνικά συγκροτήματα που δημιουργήθηκαν από τους επισκέπτες, αλλά ήδη από το 1892 το Ζακοπάνε επισκέπτεται μια ομάδα θεάτρου αποτελούμενη από επαγγελματίες ηθοποιούς. Ιδρύθηκε το 1900, ο Σύνδεσμος Φίλων του Ζακοπάνε ξεκίνησε τη δημιουργία μόνιμου ερασιτεχνικού θεάτρου και από το 1904 μια εποχιακή επαγγελματική ομάδα. Η Χελένα Μοντρζέγιεβσκα , η Αντόνινα Χόφμαν , η Ειρήνα και ο Λούντβικ Σολσί και άλλοι πραγματοποίησαν στο Ζακοπάνε. Στα μεσοπολεμικά χρόνια, το θεματικό σκηνικό λειτουργούσε στο Ζακοπάνε.
Η κατασκευή του μνημείου του Τίτους Χαουουμπίνσκι και η δημιουργία των πρώτων αθλητικών ενώσεων συνδέονται επίσης με τις δραστηριότητες της Ένωσης Φίλων του Ζακοπάνε.
Σχετικά πολυμέσα
