Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 19/03/2015.
Κοινότητα των ιγκλού (Εικονογράφηση από τοArctic Researches and Life Among the EsquimauxτουΚάρολο Φραγκίσκου Χολ, 1865)Ινουίτ μέσα σε ένα ιγκλού, αρχές του 20ου αιώνα.
Ένα ιγκλού (Ινουκτιτούτ: ᐃᒡᓗ, προφ.: Ιγλού), επίσης γνωστό ως χιονόσπιτο ή καλύβα από χιόνι, είναι ένας τύπος καταφυγίου που χτίζεται από χιόνι. Ανκαιτα ιγκλού συνδέονται συχνά μεΙνουίτ (Εσκιμώους), παραδοσιακά χρησιμοποιήθηκαν μόνο από τους κατοίκους της Κεντρικής Αρκτικής του Καναδά και της περιοχής Κάαναακ της Γροιλανδίας. Άλλοι Ινουίτ συνήθιζαν να χρησιμοποιούν χιόνι γιανα μονώσουν τα σπίτια τους, τα οποία ήταν κατασκευασμένα από κόκκαλοκαιδέρματα φάλαινας. Το χιόνι χρησιμοποιείται επειδή οι θύλακες αέρα που παγιδεύονται σε αυτό το καθιστούν μονωτικό. Στο εξωτερικό, οι θερμοκρασίες μπορεί να είναι τόσο χαμηλές όσο -45 °C (−49 °F), αλλά στο εσωτερικό, η θερμοκρασία μπορεί να κυμαίνεται από -7 έως 16 °C (19 έως 61 °F) όταν θερμαίνεται μόνο από τη θερμότητα του σώματος.
Το χιόνι που χρησιμοποιείται γιατην κατασκευή ενός ιγκλού πρέπει να έχει αρκετή δομική αντοχή γιανα κοπεί καινα στοιβάζεται κατάλληλα. Το καλύτερο χιόνι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί γιατο σκοπό αυτό είναι το χιόνι που έχει φυσήξει από τον άνεμο, το οποίο μπορεί να χρησιμεύσει γιατη συμπύκνωση καιτην αλληλεπίδραση των κρυστάλλων πάγου. Το χιόνι που έχει καθίσει απαλά στο έδαφος όταν ο καιρός είναι ακίνητος δεν είναι χρήσιμο. Η τρύπα που αφήνεται στο χιόνι όπου κόβονται οι ογκόλιθοι χρησιμοποιείται συνήθως ως το κάτω μισό του καταφυγίου.
ΟιΙνουίτ κατασκευάζουν ένα ιγκλού (Νοέμβριος 1924)Διαδικασία κατασκευής ιγκλού με μέθοδο τούβλου χιονιού στη μέσηΈνα σχεδόν πλήρες, μεσαίου μεγέθους ιγκλού, με εκσκαφή κάτω από την πόρτα καιτο εξωτερικό ημιτελέςΕσωτερικό ενός ιγκλού, που βλέπει στο πέρασμα που οδηγεί στην είσοδο
Οι μονωτικές ιδιότητες του χιονιού επιτρέπουν στο εσωτερικό του ιγκλού να παραμένει σχετικά ζεστό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εισάγεται ένα μόνο κομμάτι πάγου γλυκού νερού γιανα επιτρέψει το φως στο ιγκλού. Τα ιγκλού που χρησιμοποιήθηκαν ως χειμερινά καταφύγια είχαν κρεβάτια από χαλαρό χιόνι, δέρματα και γούνες καριμπού. Μερικές φορές, μια μικρή σήραγγα κατασκευάζεται στην είσοδο, γιανα μειώσει την απώλεια αέρα και θερμότητας όταν ανοίγει η πόρτα. Δέρματα ζώων ή μπλοκ χιονιού μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πόρτα.
Αρχιτεκτονικά, το ιγκλού είναι μοναδικό στο ότι είναι ένας θόλος που μπορεί να υψωθεί από ανεξάρτητους ογκόλιθους που ακουμπούν ο ένας στον άλλο καινα γυαλιστεί γιανα χωρέσει χωρίς πρόσθετη δομή στήριξης κατά την κατασκευή. Ένα ιγκλού που έχει κατασκευαστεί σωστά θα υποστηρίξει το βάρος ενός ατόμου που στέκεται στην οροφή.
Παραδοσιακά, ένα ιγκλού μπορεί να εδραιωθεί σκόπιμα αμέσως μετά την κατασκευή, δημιουργώντας μια μεγάλη φλόγα με ένα kudlik (quulliq, πέτρινο φωτιστικό), κάνοντας για λίγο το εσωτερικό πολύ ζεστό, γεγονός που κάνει τους τοίχους να λιώσουν ελαφρά καινα κατακαθίσουν. Η θερμότητα του σώματος είναι επίσης επαρκής, ανκαιπιο αργή. Αυτό το λιώσιμο καιτο ξαναπάγωμα δημιουργεί ένα στρώμα πάγου που συμβάλλει στη δύναμη του ιγκλού.[1]
Η πλατφόρμα ύπνου είναι μια υπερυψωμένη περιοχή. Επειδή ο θερμότερος αέρας ανεβαίνει καιο ψυχρότερος αέρας καθιζάνει, η περιοχή εισόδου λειτουργεί ως παγίδα κρύου, ενώ ο χώρος ύπνου θα συγκρατήσει οποιαδήποτε θερμότητα παράγεται από μια σόμπα, μια λάμπα, τη θερμότητα του σώματος ή άλλη συσκευή.
Οι Κεντρικοί Ινουίτ, ειδικά εκείνοι γύρω από τοΣτενό του Ντέιβις, επένδυσαν την περιοχή διαβίωσης με δέρμα, το οποίο θα μπορούσε να αυξήσει τη θερμοκρασία από περίπου 2 °C (36 °F) σε 10–20 °C (50–68 °F).
