Ιστορικός είναι ένα άτομο που, κατά κανόνα, ασχολείται επαγγελματικά μετη μελέτη της ιστορίας.
Ο ιστορικός ερευνά τις τάσεις της κοινωνίας σε διάφορες περιόδους καισε διάφορους τομείς, τις οικονομικές συνθήκες, την εξέλιξη τουπολιτισμού,[1] της επιστήμης, της φιλοσοφίας και της τέχνης. Υπάρχει ιστορία των εθνών, ιστορία της μουσικής, ιστορία της ιατρικής, ιστορία της αρχιτεκτονικής κ.λ.π.
Οι ιστορικοί πάντως εκφράζουν διάφορες απόψεις γιατο αντικείμενό τους, θεωρώντας το άλλοι επιστήμη και άλλοι τέχνη. Επίσης, διαφορετικές απόψεις εκφράζονται καιγιατη δυνατότητα της ιστορίας να είναι αντικειμενική[2], όπως γενικά καιγιατηφιλοσοφία της ιστορίας.
Ο Ηρόδοτοςκαι αρκετοί άλλοι, κυρίως Ρωμαίοι συγγραφείς, είναι οι πρώτοι ιστορικοί. Την σήμερον ημέραν, ωστόσο, δενθα ήταν ιστορικοί μετην πραγματική έννοια της λέξης, καθώς αυτοί οι συγγραφείς δεν επιχείρησαν να καταγράψουν αντικειμενικά την ιστορία, πρισδίδοντας, πολλές φορές, εντυπωσιασμούς στις ιστορικές τους αναφορές. Προσπάθησαν να περιγράψουν ευανάγνωστα γεγονότα που είτε ήταν μάρτυρες είτε γνώριζαν από διάφορες πηγές. Το έργο τους συχνά έμοιαζε με αυτό των χρονικογράφων . Ωστόσο, ακόμη και μεταξύ των αρχαίων ιστορικών, παρά μια ορισμένη τάση, μπορούμε να βρούμε ορισμένα στοιχεία που εξακολουθούν να αποτελούν μια από τις μεθόδους εργασίας των ιστορικών, τοπιο εντυπωσιακό παράδειγμα των οποίων είναι η προσπάθεια διαχωρισμού μεμονωμένων πηγών μεταξύ τους και, σύμφωνα με τους αξιοπιστία, συνθέστε τηνπιο πιθανή εκδοχή της ιστορίας. Στοναρχαίοκαιμεσαιωνικό κόσμο, μπορεί κανείς ναβρει πολλά παραδείγματα γιατο πώς άλλαξε η κατανόηση του ιστορικού, πώς οι ιστορικοί της εποχής ήταν επιτυχημένοι και πώς περιέγραφαν μόνο γεγονότα ή πώς συχνά παραπλανούσαν εσκεμμένα αυτά τα γεγονότα.
Ένας αληθινός ιστορικός μοιάζει με τέρας παραμυθιού. Ξέρει ότι ο κυνηγότοπός του πρέπει να μυρίζει ανθρωπιά.
↑Μεταξύ των βιβλίων γιατον πολιτισμό καιτην τέχνη στο πλανήτη μας ιδιαίτερη θέση κατέχει η πολύτομη «Ιστορία του Πολιτισμού » (1935-1953) τουΓουίλ Ντυράν (Wiill Durant)