ΟΚαρλ Φέρντιναντ Κόρι, Εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας[17] (5 Δεκεμβρίου 1896 – 20 Οκτωβρίου 1984) ήταν Τσέχο-Αμερικανός βιοχημικός και φαρμακολόγος γεννημένος στηνΠράγα[18][19] (τότε στηνΑυστροουγγαρία, τώρα Τσεχική Δημοκρατία) ο οποίος, μαζί μετη σύζυγό τουΓκέρτι Κόρικαιτον Αργεντινό φυσιολόγο Μπερνάντο Ουσάυ, έλαβαν τοβραβείο Νόμπελτο 1947 [20][21][22][23][24]γιατην ανακάλυψή τους γιατο πώς τογλυκογόνο (ζωικό άμυλο) - ένα παράγωγο της γλυκόζης - διασπάται κάτω και επανασυντίθεται στο σώμα, για χρήση ως αποθήκη και πηγή ενέργειας. Το 2004, καιτα δύο Κόρι χαρακτηρίστηκαν Εθνικό Ιστορικό Χημικό Ορόσημο σε αναγνώριση της δουλειάς τους, που διευκρίνισε τον μεταβολισμό των υδατανθράκων. [25][26][27][28]
Η οικογένεια Κόρι καταγόταν από τοΠαπικό Κράτος (αργότερα Ρωμαϊκή Δημοκρατία, σημερινή Κεντρική Ιταλία) στο Βασιλικό Στέμμα της Βοημίας, (Μοναρχική Αυστρίαστα τέλη του 17ου αιώνα). Ο παππούς τουΚαρλ Φέρντιναντ, Έντουαρντ Κόρι (1812 – 1889) [31] ήταν διοικητικός υπάλληλος και μελισσοκόμος στο Μπρούξ, καιη γιαγιά του ήταν η Ροζίνα Τρινκς (? – 1909). [32]Η μικρότερη αδερφή τουΚαρλ Φέρντιναντ, Μαργκαρίτε Κόρι (γεννημένη το 1905) ήταν λέκτορας στην Πράγα και σύζυγος του γενετιστή Φέλιξ Μάινξ (1900, Πράγα – 1983, Βιέννη), που καταγόταν από τη Βοημία. [33][34]
Μεγάλωσε στηνΤεργέστη, όπου ο πατέρας τουΚαρλ Ισιντόρ ήταν διευθυντής του Θαλάσσιου Βιολογικού Σταθμού. Στα τέλη του 1914 η οικογένεια Κόρι μετακόμισε στηνΠράγακαιοΚαρλ μπήκε στην ιατρική σχολή τουΠανεπιστημίου του Καρόλου στην Πράγα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εκεί γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό τουΓκέρτι Τερέζα Ράντνιτς. Κλήθηκε στονΑυστροουγγρικό Στρατόκαι υπηρέτησε στο σώμα τουσκικαι αργότερα μετατέθηκε στο υγειονομικό σώμα, γιατο οποίο δημιούργησε ένα εργαστήριο στην Τεργέστη. Στο τέλος του πολέμου, οΚαρλ ολοκλήρωσε τις σπουδές του, αποφοιτώντας μετην Γκέρτι το 1920. ΟΚαρλκαιη Γκέρτι παντρεύτηκαν εκείνη τη χρονιά και εργάστηκαν μαζί σε κλινικές στη Βιέννη. Το μονάκριβο παιδί τους, οΤομ, παντρεύτηκε την Άννα, κόρη της Αμερικανίδας συνταγματικής δικηγόρου και αντιφεμινίστριας Φίλις Σλάφλι. [35]
ΟΚαρλ προσκλήθηκε στοΓκρατς,γιανα συνεργαστεί μετονΌττο Λοέβι, γιανα μελετήσει την επίδραση του πνευμονογαστρικού νεύρου στηνκαρδιά (ο Λοέβι θα λάβει το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1936 για αυτό το έργο). Όσο οΚαρλ ήταν στο Γκρατς, η Γκέρτι παρέμεινε στη Βιέννη. Ένα χρόνο αργότερα στονΚαρλ προσφέρθηκε μια θέση στο Κρατικό Ινστιτούτο γιατη Μελέτη των Κακοήθων Νοσημάτων (τώρα Γενικό Κέντρο Καρκίνου Πάρκου Ρόσγουελ) στοΜπάφαλο της Νέας Υόρκηςκαιοι Κόρι μετακόμισαν στοΜπάφαλο της Νέας Υόρκης. Το 1928, έγιναν πολιτογραφημένοι πολίτεςτων Ηνωμένων Πολιτειών.
ΟΚαρλ Κόρι μετη σύζυγό τουκαι νομπελίστα, Γκέρτι Κόρι, το 1947.
Ενώ στο Ινστιτούτο, η έρευνα των Κόρι επικεντρώθηκε στον μεταβολισμό των υδατανθράκων, οδηγώντας στον ορισμό του κύκλου Κόρι το 1929. Το 1931, οΚαρλ Κόρι δέχτηκε μια θέση στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στοΣεντ Λούις του Μιζούρι. ΟΚαρλ Κόρι έγινε καθηγητής φαρμακολογίας καιτο 1942 έγινε καθηγητής βιοχημείας. Στο Σαίντ Λούις, οι Κόρι συνέχισαν την έρευνά τους γιατο γλυκογόνο καιτη γλυκόζη και άρχισαν να περιγράφουν τη γλυκογονόλυση, εντοπίζοντας και συνθέτοντας το σημαντικό ένζυμο γλυκογόνο φωσφορυλάση. Για αυτές τις ανακαλύψεις, έλαβαν το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1947, καθιστώντας τους τοτρίτο παντρεμένο ζευγάρι, που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ.
Η Γκέρτι πέθανε το 1957 και οΚαρλ Κόρι παντρεύτηκε την Άννα Φιτζέραλντ-Τζόουνς (1909-2006) το 1960. Παρέμεινε στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον μέχρι το 1966, όταν συνταξιοδοτήθηκε ως πρόεδρος του τμήματος βιοχημείας. Διορίστηκε επισκέπτης καθηγητής Βιολογικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο τουΧάρβαρντ, ενώ διατηρούσε εργαστηριακό χώρο στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, όπου συνέχισε την έρευνα στη γενετική. Από το 1968 έως το 1983, συνεργάστηκε μετη διάσημη γενετιστή Σαλώμη Γκλούεκσον‑Βαέλς του Ιατρικού Κολλεγίου Άλμπερτ Αϊνστάιν στη Νέα Υόρκη, μέχρι τη δεκαετία του 1980 όταν η ασθένεια τον εμπόδισε να συνεχίσει. [36]Το 1976, οΚαρλ Κόρι έλαβε το Laurea honoris causa στην Ιατρική από το Πανεπιστήμιο της Τεργέστης. ΟΚαρλ Κόρι μοιράζεται ένα αστέρι μετην Γκέρτι στη Λεωφόρο της Δόξας τουΣαιντ Λούις . [37]
Εκτός από το βραβείο Νόμπελ, οΚαρλ Κόρι κέρδισε το βραβείο Άλμπερτ Λέισκερ γιατη Βασική Ιατρική Έρευνα το 1946 και το 1959 το Αυστριακό παράσημο γιατην Επιστήμη καιτην Τέχνη. [38]ΟΚαρλ Κόρι εξελέγη Ξένο μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (ForMemRS) το 1950 [17]καιη οικονομική επιχορήγηση για καθηγητική θέση Καρλ Κόρι στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον ονομάστηκε προς τιμήν του, η οποία σήμερα διαχειρίζεται από τον Κόλιν Νίκολς.
↑Cohn, M. (1992). «Carl Ferdinand Cori: December 5, 1896-October 19, 1984». Biographical Memoirs of the National Academy of Sciences61: 79–109. PMID11616228.
↑Cech, P. (2001). «The Coris, a married couple native to Prague and Nobel laureates». Casopis Lekaru Ceskych140 (1): 26–30. PMID11242981.
↑Shampo, M. A.; Kyle, R. A. (2000). «Carl Cori—Nobel Laureate in Medicine or Physiology». Mayo Clinic Proceedings75 (12): 1274. doi:10.4065/75.12.1274. PMID11126836.
↑Raju, T. N. (1999). «The Nobel Chronicles. 1947: Carl Ferdinand Cori (1896-1984); Gerty Theresa Radnitz Cori (1896-1957); and Bernardo Alberto Houssay (1887-1971)». Lancet353 (9158): 1108. doi:10.1016/s0140-6736(05)76476-x. PMID10199387.
↑Sulek, K. (1968). «Nobel prize for Carl Ferdinand Cori and Gerta Theresa Cori in 1947 for discovery of the course of catalytic metabolism of glycogen. Prize for Alberto Bernardo Houssay for discovery on the role of the hypophysis in carbohydrate metabolism». Wiadomosci Lekarskie (Warsaw, Poland : 1960)21 (17): 1609–1610. PMID4882480.
_and_Carl_Ferdinand_Cori_-_restoration1.jpg)
