Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 15/08/2017.
ΟΚορράδος, γερμ. Conrad (π. 1120/25 - 25 Οκτωβρίου 1200) από τονΟίκο του Βίττελσμπαχ ήταν αρχιεπίσκοπος του Μάιντς (1161-65, 1183-1200), αρχικαγκελάριος της Γερμανίας (1161-65, 1183-1200) και καρδινάλιος.
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τουΌθωνα Δ΄, κόμη του Σάιερν και της Χάιλικα, κόρης του Φρειδερίκου Γ΄, κόμη του Πέτεντορφ-Λένγκενφελντ-Χόπφενοε. Σπούδασε στο Σάλτσμπουργκ καιστο Παρίσι. Γιατη θέση του αρχιεπισκόπου του Μάιντς έριζαν οΡοδόλφος του Τσέρινγκεν, ο Χριστιανός του Μπουχ καιοΦρειδερίκος Α΄ Χοενστάουφεν της Γερμανίας. Το 1161 το Συμβούλιο του Λόντι, γιανα δώσει ένα τέλος στη έριδα, όρισε τον Κορράδο. Επίσης ο Φρειδερίκος Α΄ όρισε τοναντίπαπα Βίκτωρα Δ΄για αντίθεση προς τονΠάπα Αλέξανδρο Γ΄. Το 1164 ο Βίκτωρ Δ΄ απεβίωσε και εκλέχθηκε διάδοχος οαντίπαπας Πασχάλης Γ΄, πουο Κορράδος δεντον αναγνώρισε. Αυτό είχε ως συνέπεια να χάσει τη θέση του· ταξίδεψε στη Γαλλία καιστη Ρώμη το 1165. Τότε η θέση του καταλήφθηκε από τον Χριστιανό του Μπουχ. Ο πάπας Αλέξανδρος Γ΄, που εξακολουθούσε νατον θεωρεί αρχιεπίσκοπο, τον έκανε καρδινάλιο-ιερέα τουΣαν Μαρτσέλλο αλ Κόρσο, μετά καρδινάλιο-επίσκοπο της Σαμπίνα και έπειτα επίσκοπο της Σόρα στην Καμπανία. Πρινο Χριστιανός έλθει στη Ρώμη ακολουθώντας τον στρατό της Γερμανίας, ο Κορράδος διέφυγε.
Μετη Συνθήκη της Βενετίας το 1177 ο Πάπας Αλέξανδρος Γ΄ αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τον Χριστιανό καιο Κορράδος αποζημιώθηκε μετην αρχιεπισκοπή του Σάλτσμπουργκ. Το 1183 απεβίωσε ο Χριστιανός καιο Κορράδος επέστρεψε στην αρχιεπισκοπή του Μάιντς. Ξαναέκτισε τις οχυρώσεις της πόλης και ανακαίνισε τον καθεδρικό ναό.
Το 1187 στη Συνέλευση (Diät) στο Γκελνχάουζεν έπεισε τους επισκόπους τουνα υποστηρίξουν τον Γερμανό βασιλιά έναντι της Ρώμης. Το 1197 απεβίωσε οΕρρίκος ΣΤ΄ Χοενστάουφενκαι μαζί με άλλους πρίγκιπες εξέλεξαν διάδοχο τονγιοτουΦρειδερίκο Β΄. Άφησε τη Γερμανία και οδήγησε τη Σταυροφορία του 1197 (μεταξύ της Γ΄ και της Δ΄) στους Αγίους Τόπους. Το 1201 απεβίωσε οΒοϊμόνδος Γ΄ Πουατιέ, πρίγκιπας της Αντιόχειας καιο Κορράδος προσπάθησε να παρέμβει στη διαδοχή υπέρ του εγγονού Ραϋμόνδου, αλλά μάταια. Το 1199 έστεψε με παπική έγκριση τονΛέοντα Β΄ των Ρουπενιδών ως βασιλιά, υποτελή της Γερμανίας. Επέστρεψε στη Γερμανία, όπου πέτυχε ανακωχή μεταξύ των Οίκων του Χοενστάουφεν καιτων Γουέλφων το 1200.
Μετην εκλογή τουΠάπα Λούκιου Γ΄το 1181 έγινε ο πρύτανης του Συλλόγου των καρδιναλίων. Μετέβη στην Ουγγαρία και συμφιλίωσε τους αδελφούς ΊμρεκαιΑνδρέα Γ΄. Πέθανε στις 25 Οκτωμβρίου, 1200[7]