Κρίση μέσης ηλικίας ονομάζεται το σύνολο των αλλαγών στην ταυτότητα του ανθρώπου που πιθανώς παρουσιάζεται κατά τη μετάβαση στημέση ηλικία, συνήθως από 45 μέχρι 65 χρονών.[1]Το φαινόμενο περιγράφεται ως ψυχολογική κρίση που προκαλείται από γεγονότα, όπως η γήρανση, η έλευση του θανάτου καιη έλλειψη επιτευγμάτων και εμπειριών στη ζωή. Αυτό μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα μείζονος κατάθλιψης, τύψεων και υψηλών επιπέδων άγχους ή την επιθυμία ανάκτησης της νεανικότητας σε συνδυασμό με δραστικές αλλαγές στον τρόπο ζωής τους καιτην επιθυμία της αλλαγής ληφθεισών αποφάσεων του παρελθόντος.
Μελέτες δείχνουν ότι είναι λιγότερο διαδεδομένη από ό,τι πιστεύεται.[2]Ο όρος επινοήθηκε από τον Elliott Jaques το 1965.
