Ο Πάουλ Όσκαρ είναι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος διαγωνιζόμενος στη Γιουροβίζιον, εκπροσωπώντας την Ισλανδία το 1997. Το 1998 ηΝτάνα Ιντερνάσιοναλ, ο πρώτος διεμφυλικός συμμετέχων του διαγωνισμού, έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης ΛΟΑΤ+ που κέρδισε το διαγωνισμό στο 1998.[2][3] Αρκετά ανοιχτά μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤ+ έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό από τότε: ηΚοντσίτα Βουρστ, το ψευδώνυμο του Τόμας Νόιβιρτ, κέρδισε το διαγωνισμό του 2014 για την Αυστρία. Ο ανοιχτά αμφιφυλόφιλος ερμηνευτής Ντάνκαν Λόρενς ήταν ο νικητής του διαγωνισμού του 2019 για τις Κάτω Χώρες.[4][5]ΗΜαρίγια Σερίφοβιτς, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό του 2007 για τη Σερβία, στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι ήταν λεσβία το 2013.[6]Η Βικτόρια ντε Αντζέλις, μέλος τωνMåneskinπου κέρδισαν το 2021, προσδιορίζεται ανοιχτά ως αμφιφυλόφιλη, με ένα άλλο μέλος, τον Έταν Τορκίο να αυτοπροσδιορίζεται ως "σεξουαλικά ελεύθερος".[7]
Διάφορα διαγωνιζόμενα τραγούδια και εκτελέσεις έχουν συμπεριλάβει αναφορές σε σχέσεις του ίδιου φύλου. Ένα από τα πρώτα νικητήρια τραγούδια του διαγωνισμού, αυτό του 1961 για το Λουξεμβούργο, "Nous les amoureux", επιβεβαιώθηκε από τον ερμηνευτή τουΖαν-Κλοντ Πασκάλ ότι περιέχει αναφορές σεμια ομοφυλοφιλική σχέση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ζευγάρι, καθώς αυτό θεωρείται αμφιλεγόμενο στην εποχή του καθώς στις αρχές του 1960 οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις ήταν ποινικό αδίκημα σε πολλές χώρες της Ευρώπης.[8]Η Κρίστα Ζίγκφριντς στο τραγούδι της Marry Me το 2013 περιείχε ένα φιλί της ίδιας μεμια χορεύτρια, ενώ στοTogetherτουΡάιαν Ο'Σόνεσιτο 2018 υπήρχαν δύο άνδρες χορευτές που απεικόνιζαν μια ομοφυλοφιλική σχέση.[9][10] Αρκετές ντραγκ παραστάσεις σε διαγωνισμούς της Γιουροβίζιον, συμπεριλαμβανομένης της αυστριακής Κοντσίτας Βουρστ, του ουκρανού Αντρέι Ντανίλκο, των DQ της Δανίας καιτων σλοβένων Sestre.[11]Η επιλογή των Σέστρε γιανα εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στη Γιουροβίζιον πυροδότησε διαμαρτυρίες και συζήτηση σχετικά μετα δικαιώματα τωνΛΟΑΤστη Σλοβενία. Λόγω της διαμάχης, η όλη εξέλιξη οδήγησε στην έκφραση ανησυχιών από τοΕυρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τοεν λόγω συγκρότημα επελέγη να εκπροσωπήσει τη Σλοβενία το 2002 και δύο χρόνια αργότερα η χώρα επρόκειτο να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα το οποίο και έγινε.[12][13]
Η επιλογή της Ντάνα Ιντερνασιονάλ ως διαγωνιζόμενος του Ισραήλ στον διαγωνισμό τουΜπέρμιγχαμτο 1998 χαρακτηρίστηκε από διαμαρτυρίες και θανατικές απειλές από συντηρητικά θρησκευόμενα τμήματα της ισραηλινής κοινωνίας. Φέρεται ότι η φιλοξενία της στο Μπέρμινγχαμ έγινε στο μοναδικό ξενοδοχείο της πόλης με αλεξίσφαιρα παράθυρα.[14][15]
Τα τελευταία χρόνια, το περιβάλλον της Γιουροβίζιον αποτέλεσε πεδίο διαμάχης για διάφορες ιδεολογικές ομάδες, καιτο θέμα τωνΛΟΑΤ ήταν ένα από τα αμφιλεγόμενα θέματα της Γιουροβίζιον. Η Τουρκία, που συμμετείχε σχεδόν κάθε χρόνο από το 1972 και έπειτα (μάλιστα είχε κερδίσει το 2003) αποσύρθηκε το 2013, αναφέροντας ως λόγους της αποχώρησης της, μεταξύ άλλων, τη δυσαρέσκεια της γιατο σύστημα ψηφοφορίας. Σεπιο πρόσφατη περίσταση, σε ερώτηση που έγινε στην τουρκική ραδιοτηλεόραση σχετικά μετο ενδεχόμενο της επιστροφής της Τουρκίας στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, ανέφεραν τις συμμετοχές τωνΛΟΑΤ ως άλλο ένα λόγω γιατο συνεχόμενο μποϊκοτάζ του διαγωνισμού εκ μέρους της Τουρκίας.[16][17] Ενώ αρχικά σχεδίαζε να μεταδώσει τον διαγωνισμό του 2013, η τουρκική ραδιοτηλεόραση, το TRT, τελικά αποφάσισε ναμηντον μεταδώσει λόγω του φιλιού της Ζίγκφριντς.[18] Έχει επίσης αναφερθεί ότι η προβολή τωνΛΟΑΤστο διαγωνισμό ήταν ένας από τους αποφασιστικούς παράγοντες όταν η Ουγγαρία επέλεξε ναμην συμμετάσχει στο διαγωνισμό του 2020 καθώς στην κυβέρνηση τουΒίκτορ Όρμπαν παρατηρείται ένα αυξανόμενο αίσθημα κατά τωνΛΟΑΤ. Ωστόσο ο ουγγρικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας ΜΤΒΑδεν έχει δώσει στη δημοσιότητα κάποια αιτιολόγηση γιατην αποχώρηση της Ουγγαρίας.[19][20]
Το 2013 η Ρωσία έθεσε σε ισχύ ένα νόμο κατά της "ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας" και έπειτα ακολούθησαν, λίγους μήνες μετά, τα γεγονότα της Ουκρανικής κρίσης. Ο διαγωνισμός του 2014 χαρακτηρίστηκε από τη σημαντική αύξηση των αποδοκιμασιών εκ μέρους του κοινού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εμφάνισης της Ρωσικής συμμετοχής και κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας όταν η Ρωσία έλαβε τους πόντους της.[2][21]Η νίκη της Κοντσίτα Βουρστ στο διαγωνισμό επικρίθηκε από τη ρωσική πολιτική σκηνή και ιδιαίτερα από τους συντηρητικούς ρώσους πολιτικούς, οι οποίοι μάλιστα εξέφρασαν τη δυσαρέστηση τους μετο αποτέλεσμα.[22]Οι παραγωγοί του διαγωνισμού του 2015 στην Αυστρία εγκατέστησαν "τεχνολογία κατά των γιουχαϊσμάτων", με τους Αυστριακούς παρουσιαστές του διαγωνισμού να καλούν επανειλλημένα το κοινό ναμην αποδοκιμάσει τη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος στην ψηφοφορία ηΠολίνα Γκαγκάρινα δέχθηκε συνέντευξη από την Κοντσίτα στο πράσινο δωμάτιο. Αυτό επικρίθηκε από τους Ρώσους συντηρητικούς όταν δημοσίευσε κοινωνικά μέσα ενημέρωσης ένα παρασκηνιακό βίντεο πουτη δείχνει να αγκαλιάζει την Κοντσίτα.[2][23]
Το θέμα της προβολής τωνΛΟΑΤστο διαγωνισμό έχει απασχολήσει και χώρες πουδεν συμμετέχουν στον διαγωνισμό. Η Γιουροβίζιον μεταδίδεται στην Κίνα εδώ και χρόνια, αλλά το 2018 η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση ανακάλεσε τα δικαιώματα μετάδοσης του διαγωνισμού που είχε το Mango TV, μια κινεζική συνδρομητική υπηρεσία.[24]Η ζωντανή μετάδοση του πρώτου ημιτελικού στο Mango TV χαρακτηρίστηκε από λογοκρισία της συμμετοχής του Ράιαν Ο'Σόνεσι, του οποίου η εκτέλεση φέρεται να έρχεται σε αντίθεση με τις κινεζικές κατευθυντήριες γραμμές που απαγορεύουν τις "ανώμαλες σεξουαλικές σχέσεις και συμπεριφορές" λόγω ενός ομοφυλοφιλικού χορού, καθώς καιτου αλβανού Εουτζέντ Μπουσπέπα λόγω της ανοιχτής εμφάνισης τατουάζ, η οποία παραβίαζε τις κατευθυντήριες γραμμές γύρω από τους αποκαλούμενους "υποπολιτισμούς" και "μη πνευματικούς πολιτισμούς".[25] Ως αποτέλεσμα αυτής της ανάκλησης, η κινεζική υπηρεσία δεν μπόρεσε να μεταδώσει τον δεύτερο ημιτελικό καιτον τελικό του 2018, αλλά και οποιονδήποτε μελλοντικό διαγωνισμό.[26]
Ορισμένες χώρες που συμμετέχουν ή συμμετείχαν στο παρελθόν στην Eurovision είναι εξαιρετικά συντηρητικές έως ανεκτικές στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, όσον αφορά τα δικαιώματα τωνΛΟΑΤ. Παραδείγματά χωρών αποτελούν Ορθόδοξες Χριστιανικές Χώρες όπως ηΡωσία, ηΛευκορωσία, ηΣερβία, ηΒόρεια Μακεδονία, ηΡουμανία, ηΜολδαβία, ηΒουλγαρία, ηΟυκρανία, ηΓεωργία, ηΑρμενίακαιηΚύπρος, κυρίως για πολιτικούς λόγους ενώ πολλές από αυτές είναι εξαιρετικά συντηρητικές με βαθιά θρησκευόμενους λαούς, παρότι ο Διαγωνισμός έχει τεράστια αποδοχή και αναγνώριση, ενώ στις ανεκτικά συντηρητικές κατατάσσεται σε δικαιώματα τωνΛΟΑΤκαιηΕλλάδα, παρότι έχει μεγάλες προόδους σε πολλά δικαιώματα τωνΛΟΑΤ, ηΟυγγαρία, λόγω της Ακροδεξιάς Πολιτικής του πρωθυπουργού της χώρας Βίκτορ Όρμπαν, και Μουσουλμανικές Χώρες όπως ηΤουρκία, τοΑζερμπαϊτζάν, ηΑλβανίακαιηΒοσνία και Ερζεγοβίνη, οι οποίες είναι εξαιρετικά συντηρητικές σε δικαιώματα τωνΛΟΑΤ, καιστα περισσότερα δικαιώματα τωνΛΟΑΤ, υπάρχουν απαγορεύσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μπορεί αρχικά να είχε ανακοινώσει τη συμμετοχή της γιατον διαγωνισμό του 2020, τελικά η Ουγγαρία αποχώρησε οριστικά από τον διαγωνισμό το 2020 ο οποίος αργότερα ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Η αποχώρηση πραγματοποιήθηκε κατά την άνοδο τουαντι-LGBTQ+ κινήματος μεταξύ της ηγεσίας της Ουγγαρίας και της MTVA, ενώ δεν δόθηκε επίσημος λόγος γιατην απόσυρση από τον τηλεοπτικό οργανισμό, μια εσωτερική πηγή που μίλησε μετον ιστότοπο Index.hu δήλωσε ότι ο διαγωνισμός θεωρήθηκε "πολύ ομοφυλόφιλος" γιανα συμμετάσχει η MTVA.
Η Ουγγαρία, δεν έλαβε επίσης μέρος το 2021, το 2022 και το 2023, ενώ η χώρα σήμερα έχει τηνπιο αυστηρή ακροδεξιά πολιτική, από κάθε άλλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό τον Βίκτορ Ορμπάν. Έκτοτε η Ουγγαρία, απέχει επ' αόριστον από τον μουσικό διαγωνισμό, αλλά καιγια οικονομικούς λόγους και έλλειψη πόρων των συμμετοχών της, ενώ καιη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση MTVA, δεν μετέδωσε τους διαγωνισμούς, ενώ αντίθετα έχει δημιουργηθεί ακόμη και τεταμένη τριβή μεταξύ της Ουγγρικής Κυβέρνησης καιτων κινημάτων ΛΟΑΤ της Ουγγαρίας, σχετικά μετην Eurovision, αλλά καιτα δικαιώματα των ίδιων τωνΛΟΑΤσε ολόκληρη την Επικράτεια της Ουγγαρίας.
↑Marshall, Alex (18 Μαρτίου 2020). «Eurovision Song Contest Is Canceled Over Coronavirus Concerns». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. In 2018, the head of Turkey's public broadcaster said the boycott was also partly because some past winners, including the drag queen Conchita Wurst, had gone against Turkey's social values.
