Παράνομη διακίνηση φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού που κατασχέθηκαν από τον πέμπτο στόλο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μάιος 2021.
Ως λαθρεμπόριο όπλων αναφέρεται το παράνομο εμπόριομικρών όπλων, εκρηκτικώνκαι πυρομαχικών, το οποίο αποτελεί μέρος ενός ευρέος φάσματος παράνομων δραστηριοτήτων που συχνά συνδέονται με διεθνικές εγκληματικές οργανώσεις. Το παράνομο εμπόριο φορητών όπλων, σε αντίθεση με άλλα εμπορεύματα τουοργανωμένου εγκλήματος, συνδέεται στενότερα μετην άσκηση εξουσίας στις κοινότητες αντί γιατην επίτευξη οικονομικού κέρδους. [1]Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι παράνομες συναλλαγές όπλων ανέρχονται σε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως. [2]
Γιανα παρακολουθεί τις εισαγωγές και τις εξαγωγές πολλών από τις πιο επικίνδυνες κατηγορίες όπλων, ταΗνωμένα Έθνη, το 1991, δημιούργησαν ένα Μητρώο Συμβατικών Όπλων. Η συμμετοχή, ωστόσο, δεν είναι υποχρεωτική καιδεν διαθέτει ολοκληρωμένα δεδομένα σε περιοχές εκτός Ευρώπης. [3][2]ΗΑφρική, λόγω της επικράτησης διεφθαρμένων αξιωματούχων καιτων χαλαρά εφαρμοσμένων εμπορικών κανονισμών, είναι μια περιοχή με εκτεταμένη παράνομη δραστηριότητα όπλων. [4]Σε ένα ψήφισμα γιατη συμπλήρωση του Μητρώου με νομικά δεσμευτικές υποχρεώσεις, ένα Πρωτόκολλο γιατα Πυροβόλα όπλα ενσωματώθηκε στη Σύμβαση τουΟΗΕγιατο διακρατικό οργανωμένο έγκλημα, το οποίο απαιτεί από τα κράτη να βελτιώσουν τα συστήματα ελέγχου των διακινούμενων πυρομαχικών και πυροβόλων όπλων. [2]
Η Έκθεση του 1999 της Ομάδας Κυβερνητικών Εμπειρογνωμόνων τουΟΗΕγιατα φορητά όπλα παρέχει έναν πιο εκλεπτυσμένο και ακριβή ορισμό, ο οποίος έχει γίνει διεθνώς αποδεκτός. Αυτό κάνει διάκριση μεταξύ τωνφορητών όπλων (όπως περίστροφακαιαυτογεμιζόμενα πιστόλια, τουφέκιακαικαραμπίνες, υποπολυβόλα, τουφέκια εφόδουκαι ελαφρά πολυβόλα), τα οποία είναι όπλα σχεδιασμένα για προσωπική χρήση, καιτα ελαφρά όπλα (βαρέα πολυβόλα, φορητά εκτοξευτές χειροβομβίδων με κάννη και χειροβομβίδες, φορητά αντιαεροπορικά πυροβόλα, φορητά αντιαρματικά πυροβόλα, τυφέκια χωρίς ανάκρουση, φορητούς εκτοξευτές αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων καιόλμοι διαμετρημάτων κάτω των 100 χλστ.), τα οποία έχουν σχεδιαστεί για χρήση από πολλά άτομα που χρησιμεύουν ως μονάδα. Τα πυρομαχικά καιταεκρηκτικά αποτελούν επίσης αναπόσπαστο μέρος των φορητών όπλων καιτου ελαφρού οπλισμού που χρησιμοποιούνται σε συγκρούσεις. [5]
Ανκαιτο εμπόριο όπλων είναι ευρέως διαδεδομένο σε περιοχές πολιτικής αναταραχής, δεν περιορίζεται σε τέτοιες περιοχές, καιγια παράδειγμα, στηΝότια Ασία, εκτιμάται ότι έχουν διακινηθεί 63 εκατομμύρια όπλα στηνΙνδίακαιτοΠακιστάν. [6]
Στα Ηνωμένα Έθνη, υπήρξε ευρεία υποστήριξη γιατην εφαρμογή της διεθνούς νομοθεσίας γιατην πρόληψη του λαθρεμπορίου όπλων, ωστόσο, ήταν δύσκολο να εφαρμοστεί, λόγω πολλών διαφορετικών παραγόντων που επιτρέπουν τη διακίνηση όπλων. [7]
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο όρος "Iron Pipeline" χρησιμοποιείται μερικές φορές γιανα περιγράψει τον διαπολιτειακό αυτοκινητόδρομο 95 και τους αυτοκινητόδρομους σύνδεσης του ως διάδρομο διακίνησης όπλων στην περιοχή του μετρό της Νέας Υόρκης. [8]
Ανκαι ένα από τα λιγότερο κερδοφόρα παράνομα εμπόριο, το λαθρεμπόριο όπλων εκτιμάται ότι κέρδισε 1,7-3,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2014, καθιστώντας τοτην 9η μεγαλύτερη εγκληματική αγορά, η αξία της οποίας ήταν 1,6-2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια. [9]
ΤοAK-47 είναι ένα από ταπιο ελκυστικά όπλα στο παράνομο εμπόριο όπλων λόγω του χαμηλού κόστους και της αξιοπιστίας του. [10]Στο Ιράκ, ένα παρανόμο AK-47 κοστίζει συνήθως 150–300 δολάρια. Τους πρώτους έκτους μήνες της εισβολής στο Ιράκ το 2003, η εισροή νέων όπλων μείωσε την τιμή του AK-47, σε σημείο πουτο όπλο πωλούνταν πολύ χαμηλά περίπυ 25 δολάρια, ή μερικές φορές, δωρεάν. [11] Συγκριτικά, τα AK-47 που πωλούνται στοDark web στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να κοστίζουν έως και 3.600 δολάρια, [12] καθώς η τιμή των παράνομων όπλων αυξάνεται σημαντικά από την απόσταση που πρέπει να διανύσει, λόγω του επαγόμενου κινδύνου. Ένα όπλο που διακινείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες στονΚαναδά μπορεί να έχει αύξηση της τιμής του κατά 560% μόλις περάσει τα σύνορα. [13]Τα όπλα που μεταφέρονται λαθραία στο εξωτερικό συνήθως χρειάζονται πολλά, σύντομα ταξίδια με πολλές εταιρείες γιανα κρύψουν τη χώρα προέλευσης και τους αρχικούς πωλητές. [14]
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμμορίες μοτοσυκλετιστών έχουν συνδεθεί μετην εμπορία όπλων. Οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου των Ηνωμένων Πολιτειών άρχισαν να ερευνούν τέτοιες συμμορίες στα τέλη της δεκαετίας του '90 και άρχισαν να τις ταξινομούν ως οργανωμένες εγκληματικές οργανώσεις. Αυτό οφειλόταν κυρίως στο γεγονός ότι μπόρεσαν να αποκτήσουν τον έλεγχο της αγοράς πορνείας καιτο λαθρεμπόριο κλεμμένων αγαθών όπως όπλα, μοτοσυκλέτες και ανταλλακτικά αυτοκινήτων. [15]
Η δίωξη εμπόρων όπλων καιμεσιτών έχει αποδειχθεί δύσκολη λόγω των κενών στην εθνική νομοθεσία. Το 2000, ο Ισραηλινός έμπορος όπλων Λεονίντ Μίνιν συνελήφθη στηνΙταλίαγια κατοχή ναρκωτικών και ενώ εξέτιε την ποινή του, η ιταλική αστυνομία βρήκε πάνω από 1.500 σελίδες πλαστών πιστοποιητικών τελικού χρήστη και μεταφορές χρημάτων πουτον εμπλέκουν σε διακίνηση όπλων στο Επαναστατικό Ενωμένο Μέτωπο στοΣιέρα Λεόνε. Ο Μίνιν αφέθηκε ελεύθερος τον Δεκέμβριο του 2002, καθώς σύμφωνα μετην ιταλική νομοθεσία δεν μπορούσε να δικαστεί γιατί τα όπλα που είχε πουλήσει δεν είχαν φτάσει ποτέ στην Ιταλία. Επιπλέον, ορισμένοι έμποροι όπλων θα δραστηριοποιούνται σε χώρες όπου δεν μπορούν ναεκδοθούν. Οι έμποροι όπλων είναι επίσης σε θέση να αποφύγουν τη σύλληψη λόγω έλλειψης συνεργασίας μεταξύ των εθνών, ειδικά στην Αφρική καιτα πρώην σοβιετικά κράτη. [16]
Στη διεθνή ποινική επιστημονική κοινότητα, η θεωρία της ορθολογικής επιλογής αναφέρεται συνήθως σε εξηγήσεις σχετικά μετο γιατί τα άτομα εμπλέκονται και δικαιολογούν εγκληματική δραστηριότητα. [17] Σύμφωνα μετη Γιάνα Αρσόβσκα καιτον Πάνο Κωστάκο, κορυφαίους μελετητές γιατο οργανωμένο έγκλημα, τα αίτια της εμπορίας όπλων δεν βασίζονται αποκλειστικά στη θεωρία της ορθολογικής επιλογής, αλλά μάλλον έχουν συνδεθεί πιο στενά μετην οικειότητα των προσωπικών κοινωνικών δικτύων κάποιου καθώς καιμετην «αντίληψη των κινδύνων, κόπος και ανταμοιβές στην παράβαση των ποινικών νόμων». [1]
↑Cattaneo, Silvia (2004). «Chapter 5. Targeting the Middlemen: Controlling Brokering Activities». Small Arms Survey. Graduate Institute of International Studies. σελ. 147.
↑Enos, Sandra L. (2012). «Iron Pipeline». Στο: Gregg Lee Carter. Guns in American Society: An Encyclopedia of History, Politics, Culture, and the Law. ABC-CLIO. σελίδες 440–44. ISBN9780313386701.Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)
↑May, Channing (2017). Transnational Crime and the Developing World. Global Financial Integrity. σελίδες xi.
↑Brauer, Jurgen (2007), «Chapter 30 Arms Industries, Arms Trade, and Developing Countries», Handbook of Defense Economics - Defense in a Globalized World, Handbook of Defense Economics, 2, Elsevier, σελ. 973–1015, doi:10.1016/s1574-0013(06)02030-8, ISBN9780444519108
↑Karp, Aaron (2004). «Chapter 2. From Chaos to Coherence?: Global Firearms Stockpiles». Small Arms Survey. σελίδες 48.
↑May, Channing (2017). Transnational Crime and the Developing World. Global Financial Integrity. σελ. 14.
↑Cattaneo, Silvia (2004). «Chapter 5. Targeting the Middlemen: Controlling Brokering Activities». Small Arms Survey. Graduate Institute of International Studies. σελ. 145.
↑Piano, Ennio E. (2018-08-01). «Outlaw and economics: Biker gangs and club goods» (στα αγγλικά). Rationality and Society30 (3): 350–376. doi:10.1177/1043463117743242. ISSN1043-4631.
↑Cattaneo, Silvia (2004). «Chapter 5. Targeting the Middlemen: Controlling Brokering Activities». Small Arms Survey. Graduate Institute of International Studies. σελίδες 163–164.
