Λύσις (διάλογος)

Λύσις

Συγγραφέας	Πλάτων
Τίτλος	Λύσις
Γλώσσα	αρχαία ελληνικά
Σειρά	Πλατωνικός διάλογος
Χαρακτήρες	Σωκράτης
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Οおみくろん Λύσις είναι πλατωνικός διάλογος της πρώτης περιόδου, σしぐまτたうοおみくろんνにゅー οποίο εξετάζεται τたうοおみくろん ζήτημα της φιλίας. Γίνεται απόπειρα νにゅーαあるふぁ οριστεί ηいーた έννοιά της κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ εξακριβωθεί πぱいοおみくろんιいおたοおみくろんιいおた κかっぱαあるふぁιいおた γιατί γίνονται φίλοι. Αντικείμενο είναι ηいーた ομόφυλη φιλία, ηいーた οποία στους αρχαίους Έλληνες είχε ιδιαίτερη σημασία, καθώς αντιπροσώπευε δεσμό διαφορετικό από τους οικογενειακούς κかっぱαあるふぁιいおた τους καθαυτό ερωτικούς, χωρίς παρά ταύτα νにゅーαあるふぁ στερείται στοιχείων στοργής ή πάθους, τたうαあるふぁ οποία συχνά ολοκλήρωναν τたうοおみくろんνにゅー ξεχωριστό χαρακτήρα της.

Πρόσωπα τたうοおみくろんυうぷしろん διαλόγου

Οおみくろん Σωκράτης κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた συνομιλητές τたうοおみくろんυうぷしろん

Οおみくろん διάλογος είναι αναδιήγηση από τたうοおみくろんνにゅー Σωκράτη, προς μみゅーηいーた κατονομαζόμενους ακροατές, συζήτησης τたうηいーたνにゅー οποία οおみくろん φιλόσοφος είχε κάνει μみゅーεいぷしろん νεαρούς συνομιλητές. Αυτοί ήταν οおみくろん Κτήσιππος από τたうηいーたνにゅー Παιανία, φίλος κかっぱαあるふぁιいおた μαθητής τたうοおみくろんυうぷしろん Σωκράτη (από τους παρευρισκόμενους κατά τις τελευταίες στιγμές τたうοおみくろんυうぷしろん φιλοσόφου, όπως πληροφορεί οおみくろん Φαίδων), οおみくろん εξάδελφος τたうοおみくろんυうぷしろん Μενέξενος, γιος τたうοおみくろんυうぷしろん Δημοφώντα, γόνος αριστοκρατικής Αθηναϊκής οικογένειας, μみゅーεいぷしろん φιλοδοξίες γがんまιいおたαあるふぁ σταδιοδρομία πολιτικού, όπως φαίνεται σしぐまτたうοおみくろん φερώνυμό τたうοおみくろんυうぷしろん Πλατωνικό διάλογο (Μενέξενος), οおみくろん Λύσις, ωραίος σしぐまτたうηいーた μορφή κかっぱαあるふぁιいおた καλλιεργημένος ψυχικά, καταγόμενος από ονομαστή οικογένεια, σしぐまτたうηいーたνにゅー αρχή της εφηβείας τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろん Ιπποθάλης, οおみくろん υποδεέστερος χαρακτήρας τたうοおみくろんυうぷしろん διαλόγου, λίγο μεγαλύτερος από τたうοおみくろんνにゅー Λύσι, τたうοおみくろんνにゅー οποίο αγαπά χωρίς νにゅーαあるふぁ παρουσιάζεται ικανός νにゅーαあるふぁ τたうοおみくろんυうぷしろん εμπνεύσει υψηλά συναισθήματα.

Περιεχόμενο τたうοおみくろんυうぷしろん διαλόγου

Τたうοおみくろん ότι οおみくろん Σωκράτης αντιμετωπίζει τたうηいーた φιλία ως άδολο κかっぱαあるふぁιいおた ανιδιοτελές αίσθημα, σしぐまτたうοおみくろん οποίο κυριαρχεί ηいーた στοργή κかっぱαあるふぁιいおた όχι χυδαία κかっぱαあるふぁιいおた εγωιστικά αισθήματα, καταφαίνεται κかっぱαあるふぁιいおた από τたうοおみくろん γεγονός ότι κάνει αρχή της επιχειρηματολογίας τたうοおみくろんυうぷしろん αναφερόμενος σしぐまτたうηいーたνにゅー πατρική κかっぱαあるふぁιいおた μητρική αγάπη προς τたうοおみくろん παιδί. Σしぐまτたうοおみくろんνにゅー περί έρωτος Πλατωνικό διάλογο Φαίδρο οおみくろん Σωκράτης κρίνει αυστηρά τたうηいーたνにゅー αγάπη τたうοおみくろんυうぷしろん εραστή προς τたうοおみくろんνにゅー ερώμενο, καταλήγοντας σしぐまτたうηいーたνにゅー διατύπωση «ὡς λύκοι ἄρνας ἀγαπῶσしぐまιいおたνにゅー», «ὣς πぱいαあるふぁῖδでるたαあるふぁ φふぁいιいおたλらむだοおみくろんῦσしぐまιいおたνにゅー ἐρασταί», πぱいοおみくろんυうぷしろん παρομοιάζει δηλαδή τたうηいーたνにゅー αγάπη τたうωおめがνにゅー εραστών γがんまιいおたαあるふぁ τους νεαρούς μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー αγάπη τたうοおみくろんυうぷしろん λύκου γがんまιいおたαあるふぁ τたうαあるふぁ πρόβατα. Φαίδρος [238c-241d].

Ηいーた εισαγωγική συζήτηση τたうοおみくろん Σωκράτη μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー Λύσι καταλήγει σしぐまτたうοおみくろん σύμφωνο μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん Σωκρατικό δόγμα συμπέρασμα πως ηいーた πραγματική ελευθερία κかっぱαあるふぁιいおた ευτυχία είναι συνδεδεμένες μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー πραγματική γνώση. Σしぐまεいぷしろん όσα πράγματα αγνοούμε, είμαστε άχρηστοι κかっぱαあるふぁιいおた είναι φυσικό νにゅーαあるふぁ μみゅーηいーた μας εμπιστεύεται κανείς. Αντίθετα σしぐまεいぷしろん όσα γνωρίζουμε απολαμβάνουμε εμπιστοσύνης σしぐまτたうοおみくろん δημόσιο κかっぱαあるふぁιいおた ιδιωτικό βίο.[210b-210d].

Τたうοおみくろん οικείον

Τたうοおみくろん οικείον (ό,τたうιいおた είναι δικό μας) ταυτίζεται μみゅーεいぷしろん ό,τたうιいおた μας μοιάζει. Οおみくろん Σωκράτης διερευνά τたうηいーた μόνη εκδοχή πぱいοおみくろんυうぷしろん μέχρι τώρα δでるたεいぷしろんνにゅー αναλύθηκε, ν΄ αποτελείται δηλαδή τたうοおみくろん ζεύγος της φιλίας από ένα καλό πρόσωπο κかっぱαあるふぁιいおた από ένα πぱいοおみくろんυうぷしろん δでるたεいぷしろんνにゅー είναι ούτε καλό ούτε κακό, δηλαδή γがんまιいおたαあるふぁ σχέση φιλίας «μεταξύ τたうοおみくろんυうぷしろん κατόχου μみゅーιいおたαあるふぁ αρετής κかっぱαあるふぁιいおた κάποιου πぱいοおみくろんυうぷしろん αποβλέπει σしぐまτたうηいーたνにゅー αρετή αλλά δでるたεいぷしろんνにゅー τたうηいーたνにゅー εξασφάλισε ακόμα. Οおみくろん φίλος πぱいοおみくろんυうぷしろん μας έλκει είναι ό,τたうιいおた θしーたαあるふぁ θέλαμε νにゅーαあるふぁ γίνουμε».

Συναφείς πραγματείες

Οおみくろん διάλογος, όπως πολλοί άλλοι, φαίνεται νにゅーαあるふぁ μみゅーηいーたνにゅー καταλήγει σしぐまεいぷしろん θετικό συμπέρασμα. Οおみくろん Πλάτων εκθέτει τις εκδοχές της φιλίας σしぐまτたうηいーたνにゅー πολυμέρεια της θεμελίωσής τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた τονίζει τたうηいーたνにゅー παρουσία τたうοおみくろんυうぷしろん αγαθού πぱいοおみくろんυうぷしろん, όντας τたうοおみくろん οικείον στοιχείο τたうωおめがνにゅー ανθρώπων, καθοδηγεί σしぐまτたうηいーた φιλία μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ιδιαίτερη ποιότητα κかっぱαあるふぁιいおた σημασία πぱいοおみくろんυうぷしろん έχει γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー καθένα, αφού σしぐまεいぷしろん κάθε περίπτωση αποτελεί τたうοおみくろん τελικό αίτιο της φιλίας. Οおみくろん προβληματισμός τたうοおみくろんυうぷしろん Λύσιδος προοιωνίζεται τたうοおみくろん υπερφυές Πλατωνικό Συμπόσιον.

Οおみくろん Αριστοτέλης διακρίνει τρία είδη φιλίας.

Tῆς φιλίας τρία εいぷしろんἴδでるたηいーた ἐστίν· ἡ μみゅーὲνにゅー γがんまὰρろー αあるふぁὐτたうῆς ἐσしぐまτたうιいおた φυσική͵ ἡ δでるたὲ ἑταιρική͵ ἡ δでるたὲ ξενική. φυσικὴνにゅー μみゅーὲνにゅー οおみくろんὖνにゅー ταύτην λέγομεν͵ ἣνにゅー οおみくろんἱ γονεῖς πぱいρろーὸς τたうὰ ἔκγονα ἔχουσι κかっぱαあるふぁὶ οおみくろんἱ συγγενεῖς πぱいρろーὸς ἀλλήλους· ταύτην δでるたὲ κεκλήρωται κかっぱαあるふぁὶ τたうἆλらむだλらむだαあるふぁ ζぜーたῷαあるふぁ. ἑταιρικὴνにゅー δでるたὲ καλοῦμみゅーεいぷしろんνにゅー τたうὴνにゅー ἀπぱいὸ συνηθείας γινομένην κかっぱαあるふぁὶ μηδὲνにゅー προσήκουσαν γένει͵ ἀλλ΄ οおみくろんἷοおみくろんνにゅー ἡ Πυλάδου πぱいρろーὸς Ὀρέστην. ἡ δでるたὲ ξくしーεいぷしろんνにゅーιいおたκかっぱὴ φιλία ἡ ἀπぱいὸ συστάσεως κかっぱαあるふぁὶ δでるたιいおたὰ γραμμάτων γινομένη πぱいρろーὸς τたうοおみくろんὺς ξένους. τたうῆς ἄρろーαあるふぁ φιλίας ἡ μέν ἐσしぐまτたうιいおた φυσική͵ ἡ δでるたὲ ἑταιρική͵ ἡ δでるたὲ ξενική· προστιθέασι δέ τινες τετάρτην ἐρωτικήν». Περί διαιρέσεων (Divisiones)

• Πλούταρχος, Ηθικά 2 «Πως αあるふぁνにゅー τις διακρίνοιε τたうοおみくろんνにゅー φίλο τたうοおみくろんυうぷしろん κόλακα»
• Πλούταρχος, Ηθικά 3 «Περί πολυφιλίας»
• Τόξαρις ή Περί φιλίας τたうοおみくろんυうぷしろん Λουκιανού
• Περί φιλίας (De amicitia) τたうοおみくろんυうぷしろん Κικέρωνος

Βιβλιογραφία

• Κかっぱ.Δでるた. Γεωργούλης, Πλάτων άρθρο σしぐまτたうοおみくろん Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν «Ηλίου», σしぐまσしぐま. 272-345
• Ritter C., Πλάτων, σしぐまσしぐま. 497-504