Έχει πληθυσμό 28.486 κατοίκους (2016) και είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής με 75.064 κατοίκους.
Το Μαντόν υπήρξε πάντα μια σημαντική παραμεθόρια πόλη. Για αιώνες, σχημάτιζε τα σύνορα μεταξύ τωνεπαρχιώνΠροβηγκίαςκαιΓένοβαςκαι υπήρξε τμήμα τουΜονακό. Έγινε γαλλικό έδαφος μετά το δημοψήφισμα του 1860 και σύντομα έγινε σύγχρονο τουριστικό κέντρο με μεγάλα αρχοντικά και κήπους. Το εύκρατο μεσογειακό του κλίμα είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό γιατην βιομηχανία εσπεριδοειδών, κύρια καλλιέργεια της περιοχής.
Το Μαντόν, που αποκαλείται «μαργαριτάρι της Γαλλίας», βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Αλπ-Μαριτίμ, στηΜεσόγειο Θάλασσαστα γαλλο-ιταλικά σύνορα, ακριβώς απέναντι από την πόλη Βεντιμίλια της Λιγυρίας. Είναι ένα από τα παραθεριστικά θέρετρα της Κυανής ακτήςκαι έχει πληθυσμό 28.486 κατοίκους (2016). Η πόλη είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής με 75.064 κατοίκους.
Εκτείνεται σε περιοχή 17 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Το κλίμα της πόλης είναι μεσογειακό. Ωστόσο, οι ήπιοι χειμώνες (κατά μέσο όρο) καιοι θερμότερες νύχτες το καλοκαίρι, σε σύγκριση μετην υπόλοιπη γαλλική μεσογειακή παράκτια περιοχή, παρέχουν στο Μαντόν ένα ιδιαίτερο υποτροπικό μικροκλίμα, που επικρατεί από τηΝίκαια μέσω του Μονακό καιτου Μαντόν έως τα ιταλικά σύνορα που είναι ευνοϊκό γιατα εσπεριδοειδή, μανταρινιές, πορτοκαλιές και λεμονιές, εξου ένα από τα σύμβολα της πόλης είναι το λεμόνι. Οι παγετοί του χειμώνα είναι εξαιρετικά σπάνιοι αλλά μπορούν να συμβούν κάθε λίγα χρόνια. Ομοίως, οι θερινές θερμοκρασίες είναι σχετικά μέτριες, σπάνια αυξάνονται πάνω από τους 30 °C.
Η περιοχή του Μαντόν κατοικήθηκε από τηνΠαλαιολιθική εποχήκαι είναι ο τόπος όπου η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε απολιθώματα ανθρώπινων σκελετών και λείψανα προϊστορικής εποχής του Ανθρώπου του Γκριμάλντι, καθώς καιΝεάντερταλκαιΚρο-Μανιόν.[7]
Στους ρωμαϊκούς χρόνους, η Ιουλία οδός (Via Julia Augusta), ένας δρόμος που συνέδεε την Πλατσέντια (σημερινή Πιατσέντσα) μετην Αρελάτη (σημερινή Αρλ) διέρχονταν από το Mαντόν, και διέσχιζε την πόλη κατά μήκος της ΡυΛονγκστην παλιά πόλη.[8]
Ο πρώτος οικισμός δημιουργήθηκε κατά τον 11ο αιώνα, όταν ο Κόμης της Βεντιμίλια έκτισε ένα κάστρο στον λόφο Πεπέν βορειοδυτικά του σύγχρονου κέντρου της πόλης. Κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα, η περιοχή πέρασε στον οίκο Βέντο της Γένοβας, που έχτισε ένα νέο κάστρο κατά μήκος της ρωμαϊκής οδού, παρέχοντας τον πυρήνα γύρω από τον οποίο αναπτύχθηκε η σημερινή πόλη. Έτσι, το Μαντόν ενσωματώθηκε στηΔημοκρατία της Γένοβας.
Η πρώτη αναφορά στο Μαντόν χρονολογείται από τις 21 Ιουλίου 1262, στη συνθήκη ειρήνης μεταξύ τουΚαρόλου του Ανζούκαι της Γένοβας. Η θέση στα σύνορα μεταξύ της Προβηγκίαςκαι της Δημοκρατίας της Γένοβας, η οποία κατά το παρελθόν ισχυριζόταν ότι τοΜονακό ήταν το δυτικό της όριο, καθιστούσε την πόλη πολυπόθητη.
Το 1346 αποκτήθηκε από τον Κάρολο Γκριμάλντι του Μονακό και κυβερνήθηκε από τους πρίγκιπες του Μονακό μέχρι τηΓαλλική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης, ο Μαντόν προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Ανήκε στην περιφέρεια Σανρέμοστο νομό Αλπ-Μαριτίμ, ο οποίος την εποχή εκείνη περιελάμβανε τοΜονακόκαιτοΣανρέμο.
Το 1814, το Μαντόν συμπεριλήφθηκε εκ νέου στο πριγκηπάτο του Μονακό, το οποίο, μετά τις Εκατό ημέρες του Ναπολέοντατο 1815, έγινε προτεκτοράτο τουβασιλιά της Σαρδηνίας. Το 1848 ανακηρύχθηκε Ελεύθερη πόλη, μαζί μετο γειτονικό Ροκεμπρύν καιστη συνέχεια, δύο χρόνια αργότερα, τέθηκαν υπό την προστασία του Βασιλείου της Σαρδηνίας όπου διοικούνταν από τονΟίκο της Σαβοΐαςγια δέκα χρόνια.[9]
Διαφημιστική αφίσα του 1906
Το 1860, μετά τηΣυνθήκη του Τορίνοκαιτο δημοψήφισμα του 1860 με συντριπτική ψήφο υπέρ της προσάρτησης, η πόλη καιη όλη η περιοχή της κομητείας της Νίκαιας προσαρτήθηκε στη Γαλλία. ΟΝαπολέων Γ' πλήρωσε 4 εκατομμύρια φράγκα ως αποζημίωση στον πρίγκιπα του Μονακό, ο οποίος παραιτήθηκε από τα δικαιώματά τουδια παντός τον Φεβρουάριο 1861.
Η δημοσίευση τουΧειμώνας και Άνοιξη στις ακτές της Μεσογείου (1861) του Άγγλου γιατρού Τζέιμς Χένρι Μπένετ είχε μια βαθιά επίδραση στο Μαντόν, καθιστώντας το δημοφιλή προορισμό για τους πάσχοντες από φυματίωση.[10] Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, ο τουρισμός ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη της πόλης. Η πόλη έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής σε Βρετανούς και Ρώσους αριστοκράτες που έχτισαν πολλά από τα πολυτελή ξενοδοχεία, τις βίλες καιτα παλάτια που εξακολουθούν να στολίζουν την πόλη σήμερα. Πολλά από αυτά τα ξενοδοχεία καιτα παλάτια χρησιμοποιήθηκαν ως νοσοκομεία κατά τη διάρκεια τουΑ 'Παγκοσμίου Πολέμουγιανα επιτρέψουν σε τραυματίες στρατιώτες να αναρρώσουν σε ένα ευχάριστο κλίμα.
Το Μαντόν ήταν η μόνη σημαντική πόλη που κατέλαβε η Ιταλία κατά την εισβολή της στη Γαλλία τον Ιούνιο του 1940. Μετά την ανακωχή της 22ας Ιουνίου 1940, τα δύο τρίτα του εδάφους της κοινότητας προσαρτήθηκαν από την Ιταλία ως terra irredenta. Η προσάρτηση διήρκεσε μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου 1943.
Ανκαι επισήμως επέστρεψε στηΓαλλία του Βισύ, το Μαντόν στην πραγματικότητα κατελήφθη από τηναζιστική Γερμανία μέχρι την απελευθέρωσή του από τα αμερικανικά και καναδικά στρατεύματα της Πρώτης Ειδικής Υπηρεσίας στις 8 Σεπτεμβρίου 1944.
Η γιορτή του λεμονιού διεξάγεται κάθε Φεβρουάριο. Το 1928 ένας ξενοδόχος είχε την ιδέα της οργάνωσης μιας έκθεσης λουλουδιών και εσπεριδοειδών στους κήπους του ξενοδοχείου Ριβιέρα. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη, ώστε το επόμενο έτος ο δήμος της πόλης αποφάσισε να διοργανώνει τη γιορτή, η οποία μεγάλωσε και καθιερώθηκε σαν επίσημη γιορτή της πόλης από το 1934.[11]Οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν κατασκευές, εμπνευσμένες από το θέμα κάθε χρονιάς, φτιαγμένες από λεμόνια και άλλα εσπεριδοειδή, μουσικά συγκροτήματα και εκδηλώσεις. Πάνω από 280.000 άνθρωποι επισκέπτονται τη γιορτή κάθε χρόνο. Προηγούμενα θέματα περιλαμβάνουν τα Βίβα Εσπάνια, Ντίσνεϊ, Μπρόντγουεϊ, Ινδία, Τσινετσιτά. Οι Κήποι του Καζίνου στο κέντρο της πόλης είναι διακοσμημένοι στο θέμα του φεστιβάλ, χρησιμοποιώντας λεμόνια γιατην κάλυψη των εκθεμάτων.
Οι Κήποι του Καζίνου είναι επίσης η τοποθεσία για τις Χριστουγεννιάτικες εορταστικές εκδηλώσεις του Μαντόν.
Το Μουσικό φεστιβάλ κλασσικής μουσικής του Μαντόν διοργανώνεται κάθε χρόνο στο κέντρο της παλιάς πόλης.
Σχετικά πολυμέσα
.svg)
Μία από τις παραλίες
Άποψη της πόλης
.jpg)
.jpg)
