Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|30|06|2024}}
ΟΜαρξιστικός φεμινισμός είναι μια υποκατηγορία της φεμινιστικής θεωρίας που εστιάζει στην αποσύνθεση/ανατροπή τουκαπιταλισμού, ως τρόπο γιατην απελευθέρωση τωνγυναικών. Ενώ δηλώνει πως ο καπιταλισμός, ο οποίος αυξάνει την οικονομική ανισότητα, την εξάρτηση, την πολιτική καταπίεση και τελικά τις μη υγιείς κοινωνικές σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, είναι η ρίζα της καταπίεσης των γυναικών.
Η φεμινιστική θεωρία (ή οριζοσπαστικός φεμινισμός) αναδύθηκε τηδεκαετία του '70 δηλώνοντας πως η σύγχρονη κοινωνία καιοι κατασκευές της (νόμοι, θρησκεία, πολιτική, τέχνηκλπ.) είναι βασικά προϊόντα των ανδρών και επομένως έχουν πατριαρχικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με τους οπαδούς της θεωρίας αυτής, η καλύτερη λύση γιατην καταπίεση των γυναικών θα ήταν η αντικατάσταση της πατριαρχίας με έναν πολιτισμό ισότιμο απέναντι στα δύο φύλα.
Μερικοί φεμινιστές της περιόδου αυτής ένιωσαν πως η έμφαση που δίνεται στην κριτική εναντίον μιας αντιληπτής πατριαρχίας ήταν αρκετά περιοριστική και/ή παραπλανητική και έτσι σύντομα αναδείχθηκαν φεμινιστές που ξεκίνησαν να αναλύουν την κατάσταση των γυναικών μέσω μιας βασισμένης στις τάξεις μαρξιστικής / σοσιαλιστικής προοπτικής.
Σύμφωνα μετη Μαρξιστική θεωρία, στις καπιταλιστικές κοινωνίες η συνείδηση του ατόμου καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό, μέσα από τις ταξικές σχέσεις. Δηλαδή οι ικανότητες των ανθρώπων, οι ανάγκες καιτα ενδιαφέροντά τους, καθορίζονται από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής καιτην θέση που έχει το κάθε άτομο μέσα σε αυτόν.
Οι μαρξιστές φεμινιστές βλέπουν συνεπώς, την ανισότητα των φύλων να καθορίζεται τελικά από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και τους κοινωνικούς διαχωρισμούς που σχετίζονται με τις τάξεις καιτην ταξική διάρθρωση της κοινωνίας. Η υποταγή της γυναίκας θεωρείται ως μία μορφή καταπίεσης (παρά σαν ανελεύθερη διάκριση) που διατηρείται (όπως ορατσισμός) γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της ηγετικής τάξης. Οι μαρξιστές φεμινιστές έχουν επίσης επεκτείνει την παραδοσιακή μαρξιστική ανάλυση, θεωρώντας την οικιακή εργασία σαν έμμισθη εργασία.
