Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/10/2013.
Μηχανή εσωτερικής καύσης αυτοκινήτου τύπου V6
Μηχανή εσωτερικής καύσης ή κινητήρας εσωτερικής καύσης ονομάζεται ηκινητήριαθερμική μηχανήστην οποία η καύση του καυσίμου γίνεται στο εσωτερικό σώμα της ίδιας της μηχανής, εξουκαιη ονομασία της, σε αντίθεση μετηνατμομηχανή, (όπου η καύση γίνεται εκτός, στο λέβητα). Οι μηχανές αυτές έχει καθιερωθεί ευρύτερα ν΄ αναφέρονται μετο κεφαλαιογράμματο αρκτικόλεξο ΜΕΚ. Ως ΜΕΚ θεωρούνται γενικά οι αεριομηχανές, οι βενζινομηχανές, οι πετρελαιομηχανές καιοι αεριοστρόβιλοι. Γενικά στις ΜΕΚ, "εργαζόμενο μέσο", ή "εργαζόμενη ουσία" είναι οατμοσφαιρικός αέρας, ενώ στις ατμομηχανές είναι οατμός.
Τέτοιες μηχανές καύσης, χρησιμοποιούνται κυρίως σε οχήματα γιατην παραγωγή έργου έλξης (πορείας/επιτάχυνσης), ή γιατην παραγωγή ρεύματος γιατην κίνηση μιας ηλεκτρογεννήτριας γιατον κλιματισμό κάποιου οχήματος (ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος). Χρησιμοποιούνται σε πολλά οχήματα, όπως λεωφορεία, τρένα, πλοία, φορτηγά, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, κλπ
Η ιστορία της εφεύρεσης και κατασκευής τωνΜΕΚ έχει συνυφανθεί μετην ιστορία καιτην εξέλιξη των αυτοκινούμενων οχημάτων, που ήταν καιη κύρια αιτία της δημιουργίας τους. Μερικές δεεξ αυτών έχουν λάβει τα ονόματα των δημιουργών τους, όπως π.χ. τουΝ. Όττο, Κ. Μπεντς, Χ. Φορντ, Ρ. Ντήζελ, Φ. Βάνκελκ.ά.. Οι εφευρέτες της μηχανής εσωτερικής καύσης είναι οιEugenio Barsanti & Felice Matteucci.
Σύμφωνα με ένα γενικό ορισμό, ο κινητήρας εσωτερικής καύσης είναι μιαθερμική μηχανή, στην οποία καίγεται ένα καύσιμο παρουσία αέρα μέσα σε ένα θάλαμο (θάλαμος καύσης) και από τηνεξώθερμη αντίδρασητου καυσίμου μετονοξειδωτή (θερμική καύση ελεύθερης φλόγας σε αέρια κατάσταση), που είναι τοοξυγόνοτου αέρα, δημιουργώντας θερμά αέρια. Στον κινητήρα εσωτερικής καύσης η εκτόνωση της πίεσης των αερίων που παράγονται ασκεί δύναμη στο κινητό μέρος του κινητήρα, όπως στα έμβολα ή στα πτερύγια.
Η μηχανή εσωτερικής καύσης (ή ΜΕΚ) διαφοροποιείται μετηνμηχανή εξωτερικής καύσης, όπως με ατμό ή κινητήρα Stirling, στις οποίες η ενέργεια μεταφέρεται από ένα υγρό το οποίο θερμαίνεται σε ένα λέβητα (ο οποίος βρίσκεται εκτός του κινητήρα) από ορυκτά καύσιμα ή καύση ξύλου, πυρηνική ενέργεια, ηλιακή κ.λ.π.
Ένας μεγάλος αριθμός διαφορετικών σχεδίων για τις ΜΕΚ έχουν αναπτυχθεί και κατασκευαστεί, με ποικιλία διαφορετικών πλεονεκτημάτων και αδυναμιών. Ανκαι υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι πολλές οι στατικές εφαρμογές, μεγάλη χρήση των κινητήρων εσωτερικής καύσης είναι σε εφαρμογές και κυριαρχούν στααυτοκίνητα, αεροσκάφη και πλοία, από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο, αλλά καισε πολλά σιδηροδρομικά οχήματα.
Βασική διάκριση των θερμικών μηχανών είναι η επί του τρόπου μετατροπής της θερμικής ενέργειας σε μηχανικό έργο, όπου εξ αυτού και διακρίνονται σε εμβολοφόρες ή παλινδρομικές καισε περιστροφικές ή στροβίλους. Ειδικότερα οι εμβολοφόρες παλινδρομικές ΜΕΚ ανάλογα μετον τρόπο που γίνεται η έναυση μέσα στον κύλινδρο, δηλαδή είτε με σπινθήρα είτε με θέρμανση του καυσίμου (αυτανάφλεξη), διακρίνονται αντίστοιχα σε μηχανές Όττο, καισε μηχανές ντίζελ. Ιδιαίτερη δε κατηγορία αποτελούν οικινητήρες Βάνκελ (Wankel). Επιμέρους διάκριση των μηχανών Όττο, είναι οι βενζινομηχανές καιοι αεριομηχανές. Οιδε περιστροφικές ΜΕΚ, ή στρόβιλοι είναι οι κοινώς λεγόμενες τουρμπίνες.
Ανεξάρτητα όμως των παραπάνω με ένα πλήθος άλλων παραμέτρων οιΜΕΚ διακρίνονται σε μεγάλο αριθμό επιμέρους τύπων, π.χ.
Ανάλογα της διάταξης των εμβόλων σε: α) κατακόρυφες, (εν σειρά) β) οριζόντιες, (εν σειρά) γ) τύπου μπόξερ, δ) τύπου V, ε) τύπου W, στ) αντιθέτων εμβόλων, ζ) αστεροειδείς μονές, η) αστεροειδείς διπλές καιθ) τετραγωνικής διάταξης.
Ανάλογα του αριθμού των εμβόλων, ή κυλίνδρων εντός των οποίων παλινδρομούν σε: δικύλινδρες, τετρακύλινδρες κ.λπ.
Ανάλογα του θερμικού κύκλου τους, (είναι η βασική διάκριση που αναφέρθηκε παραπάνω), σε: μηχανές Όττο, μηχανές Ντήζελ και μηχανές μικτού κύκλου. Παλαιότερα, μέχρι το 1960, οι δύο πρώτες καλούνταν αντίστοιχα μηχανές εκρήξεωςκαιμηχανές καύσεως, που όμως δεν ανταποκρίνονταν πλήρως προς τη πραγματικότητα, παρά ταύτα συνεχίζεται ν΄ αναφέρονται ομοίως σε σχολικά βιβλία.
Ανάλογα των χρόνων λειτουργίας, σε: δίχρονες, τετράχρονες, συνεχούς λειτουργίας (αεριοστρόβιλοι).
Ανάλογα προς τη φορά περιστροφής, σε: α) δεξιόστροφες, β) αριστερόστροφες γ) αναστρέψιμες καιδ) μη-αναστρέψιμες
Ανάλογα του τρόπου πλήρωσης με αέριο καύσιμο, σε: α) φυσικής εισπνοής καιβ) υπερπληρούμενες.
Ανάλογα της ισχύος τους σε: α) απλής ή διπλής ενέργειας καιβ) σε μικρής, μέσης και μεγάλης ισχύος.
Ανάλογα της ταχύτητας στροφών, σε: α) βραδύστροφες, β) μέσης ταχύτητας, γ) ταχύστροφες, ή πολύστροφες καιδ) υπερταχύστροφες.
Ανάλογα του είδους του καυσίμου, σε: α) μηχανές μαζούτ, β) ντίζελ, ή ντηζελομηχανές γ) βενζίνης, ή βενζινομηχανές, δ)φυσικών αερίων καιε) μηχανές μικτού καυσίμου.
Ανάλογα των μέσων βελτίωσης της καύσης, σε: α) με ή χωρίς στροβιλισμό καιβ) σε μεγάλης ή μικρής περίσσειας αέρος.
Ανάλογα του τρόπου ψύξης, σε: α) αερόψυκτες καιβ) υδρόψυκτες.
Ανάλογα του τρόπου έγχυσης του καυσίμου, σε: α) με εμφύσηση αέρα, β) μηχανικής έγχυσης καιγ) εξαέρωσης.
Ανάλογα της εγκατάστασής τους, σε: α) μόνιμες καιβ) κινητές.
Ανάλογα του χαρακτήρα χρήσης, σε: α) κύριες καιβ) βοηθητικές.
Οιτετράχρονοι κινητήρες εσωτερικής καύσης με καύσιμο βενζίνη έχουν τέσσερις φάσεις λειτουργίας:
"Χρόνος" λειτουργίας ορίζεται η διαδρομή του εμβόλου από το Άνω Νεκρό Σημείο(Α.Ν.Σ.) ως το Κάτω Νεκρό Σημείο (Κ.Ν.Σ.).
Άρα γιανα πραγματοποιηθεί ένας πλήρης κύκλος λειτουργίας πρέπει το έμβολο να κάνει τέσσερις διαδρομές, γι' αυτό ο κινητήρας αυτός λέγεται τετράχρονος.
Εισαγωγή. Το καύσιμο μείγμα εισέρχεται στο θάλαμο καύσης από την ανοιχτή βαλβίδα εισαγωγής
Συμπίεση. Τοέμβολο κινείται προς το άνω νεκρό σημείο και συμπιέζει το καύσιμο μείγμα
Ανάφλεξη, Καύση / Εκτόνωση.Η ταχεία αύξηση της θερμοκρασίας, σε συνδυασμό μετον ηλεκτρικό σπινθήρα που δίνεται από τομπουζί (βενζινοκινητήρες), προκαλούν την ανάφλεξη του καύσιμου μείγματος. Η έναυση δεν γίνεται στο άνω νεκρό σημείο αλλά λίγο πιοπριν (προπορεία ανάφλεξης, «αβάνς»)Το μείγμα καίγεται και εκτονώνεται, πιέζοντας το έμβολο προς το κάτω νεκρό σημείο, παράγοντας ωφέλιμο έργο.
Εξαγωγή. Το έμβολο, που λόγω της πίεσης των αερίων της καύσης έχει φτάσει στο κάτω νεκρό σημείο, λόγω της αδράνειας του συστήματος έμβολο-στροφαλοφόρος-σφόνδυλος, αρχίζει να κινείται προς τα άνω, σπρώχνοντας τα αέρια προς την ανοιχτή βαλβίδα εξαγωγής. Έτσι τα προϊόντα της καύσης εξέρχονται από το θάλαμο καύσης.
Πολλοί κινητήρες επικαλύπτουν αυτά τα βήματα στο χρόνο, οιαεριοστροβιλοκινητήρες κάνουν όλα τα βήματα ταυτόχρονα σε διάφορα μέρη του κινητήρα, ενώ ορισμένοι κινητήρες εσωτερικής καύσης έχουν επιπλέον βήματα, ενώ άλλοι έχουν μόνο δύο χρόνους (δίχρονοι κινητήρες).
