Δεν είναι γνωστά πολλά στοιχεία γιατον πρώιμο βίο του. ΟΆρνολντ Χαουμπράκεν, ο οποίος τον αναφέρει στον πρώτο τόμο του έργου τουSchouburg παροτρύνει τους αναγνώστες να συνειφέρουν, δίνοντάς του περισσότερα στοιχεία γι' αυτόν.[7] Γεννήθηκε στο Ντεφέντερ και ήταν γιος του φαρμακοποιού της πόλης Γιαν Μπρέντενμπερχ ή Μπρέινμπερχ (Jan Bredenberg ή Breenbergh) και της συζύγου του Άννα Μπέκερ (Anna Becker), η οποία προερχόταν από μια από τις πιο εύπορες οικογένειες της πρωτεύουσας τουΟφεράισσελ. Ο Μπαρτολομέους, δεύτερος από τουλάχιστον οκτώ παιδιά, βαπτίστηκε στις 13 Νοεμβρίου 1598.[8]Στον Χαουμπράκεν είχε αναφερθεί ότι γεννήθηκε στηνΟυτρέχτηκαι ότι διετέλεσε μαθητής τουΚορνέλις φαν Πούλενμπουρχ, αλλά ο ίδιος το θεώρησε αδύνατον από τα όσα στοιχεία είχε ήδη στη διάθεσή του, γράφοντας "ο Πούλενμπουρχ γεννήθηκε το 1586 και ο Μπρέινμπερχ απεβίωσε το 1660".[7]Ο Χαουμπράκεν ποτέ δεν έλαβε τις πληροφορίες που αναζητούσε, ωστόσο μνημονεύει τον Μπρέινμπερχ καιστον δεύτερο τόμο του έργου του, στον κατάλογο με τους 59 καλλιτέχνες που ήταν σύγχρονοι με τους Άμπραχαμ ΜπλούμερτκαιΠάουλους Πόττερ.[9]
Σύμφωνα μετοΟλλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης, όταν πέθανε ο πατέρας τουτο 1607 η οικογένεια μετοίκησε, πιθανόν στοΧόορν, λίγο βορειότερα του Άμστερνταμ.[10]Σε δικαστικό έγγραφο του 1619 μνημονεύεται ο Μπρέινμπερχ ως διαμένων στην πόλη αυτή.[11]Στο έγγραφο αναφέρεται ως "ζωγράφος".[8]Στο Χόορν ήταν σύγχρονος μετον προσωπογράφο Ζακ Βάμπεν (Jacques Waben) και πιθανόν αυτός να ήταν ο πρώτος του Δάσκαλος, ανκαι σήμερα υποτίθεται ότι πρέπει να ήταν "ένας από τους πολλούς λησμονημένους τοπιογράφους του Άμστερνταμ της δεκαετίας του 1610". Καταγεγραμμένοι Δάσκαλοί του φέρονται οιΠίτερ ΛάστμανκαιΓιάκομπ Πάυνας.[10]
Στα τέλη του 1619 καταγράφεται ως διαμένων στηΡώμη (Ιταλία), όπου (μάλλον εσφαλμένα) καταγράφηκε στην απογραφή πληθυσμού του ίδιου έτους ως Καθολικός.[8] Εκεί διέμενε μετον Φλαμανδό τοπιογράφο Πάουλ Μπριλ, μετον οποίο έζησε επί επτά τουλάχιστον χρόνια, όπως έγραψε ο ίδιος το 1653, και επηρεάστηκε από το έργο του[8], ενώ επηρεάστηκε επίσης ιδιαίτερα από τα ιδιαίτερα ποιητικά τοπία που δημιουργούσε ο εξόριστος Γερμανός καλλιτέχνης Άνταμ Ελζχάιμερ. Ο Μπρέινμπερχ ανήκε στην πρώτη γενεά των Ολλανδών τοπιογράφων που ακολούθησαν το ιταλικό ύφος, δηλ. καλλιτέχνες που ταξίδεψαν στην Ιταλία κατά τη δεκαετία του 1620 και εμπνεύστηκαν από την ατμόσφαιρα καιτο φως της.[12]Σε άλλες πηγές αναφέρεται ότι ζούσε και συνεργαζόταν μετον Φλαμανδό καλλιτέχνη Φρανς φανντε Καστέιλε[13][14]και απλώς επηρεάστηκε από το έργο του Μπριλ.
Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Bentvueghels, όπου του δόθηκε το προσωνύμιο "het fret" (= το κουνάβι).[10]. Μέσω αυτής γνώρισε τον συμπατριώτη του τοπιογράφο Κορνέλις φαν Πούλενμπουρχ, από τον οποίο επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό, τόσο που είναι δύσκολο κανείς να ξεχωρίσει τα έργα τους που χρονολογούνται κατά την περίοδο 1623 - 1630.[8]Μια ακόμη επιρροή ήταν οΝικολάες Μούγιερτ.[10]Μετη σειρά του, ο Μπρέινμπερχ επηρέασε τον Γάλλο τοπιογράφο Κλωντ Λορραίν, ο οποίος είχε φθάσει στην πόλη περί το 1620. Εκτός από πίνακες, ο Μπρέινμπερχ δημιούργησε στην Ιταλία και πολλά σχέδια ρωμαϊκών τοπίων με ερείπια και κλασικά κτίσματα, όπου είναι εμφανής η επιρροή των Μπριλ και Πούλενμπουρχ.[11]
Η ακριβής χρονολογία επιστροφής τουστο Άμστερνταμ δεν είναι γνωστή. Αναφέρονται οι χρονολογίες του 1630[8]και 1633, έτος κατά το οποίο καταγράφεται στην πόλη.[11]Το ίδιο έτος (1633) νυμφεύτηκε την Ρεμπέκκα Σέλλινγκβαου (Rebecca Schellingwou),[11] θυγατέρα εύπορου εμπόρου ενδυμάτων. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε αρχικά στην Ντάικστραατ (Dijkstraat), ενώ από το 1648 και ύστερα αλλάζει διευθύνσεις διαμένοντας στην Λάουρισχραχτ, στην Πρινσενχραχτ καιστην Χέρενχραχτ.[8] Παράλληλα, έλαβε ετήσια πρόσοδο 60 λιρών από την Αυλή του βασιλέα Καρόλου Α΄ της Αγγλίας.[10]Το ζεύγος Μπρέινμπερχ απέκτησε δυο γιους, τον Πίτερ καιτον Χέντρικ, κανένας από τους οποίους δεν ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του. Ο Μπρέινμπερχ απεβίωσε και τάφηκε στην "Παλαιά Εκκλησία" (Oude Kerk) στις 5 Οκτωβρίου 1657.[8]
Η σταδιοδρομία του καλλιτέχνη κορυφώθηκε κατά τη δεκαετία του 1630, οπότε δημιουργούσε πίνακες με σκηνές από τη Βίβλο (ειδικότερα από την Παλαιά Διαθήκη) καιμε μυθολογικές σκηνές, ενώ οι διαστάσεις των έργων του γίνονται όλο και μεγαλύτερες καιοι συνθέσεις του περισσότερο φιλόδοξες.[12]Ανκαιη παλέτα καιο φωτισμός του είναι ιταλικού ύφους, οι απεικονίσεις του θυμίζουν πολύ αυτές τουΠίτερ Λάστμανκαι άλλων ζωγράφων ιστορικών θεμάτων που δραστηριοποιούνταν στο Άμστερνταμ. Είναι γνωστά και μερικά πορτρέτα του.[8][11]
↑ 7,07,1(Ολλανδικά)Bartholomeus Breenbergh Biography in De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) by Arnold Houbraken, courtesy of the Digital library for Dutch literature
↑ 8,08,18,28,38,48,58,68,78,8Walter A. Liedtke, Metropolitan Museum of Art (New York, N.Y.), Dutch Paintings in the Metropolitan Museum of Art, Metropolitan Museum of Art, 2007 σταGoogle books, τ. Α΄, σελ. 94