Ημπαταρία της Βαγδάτης, γνωστή και ως Μπαταρία των Παρθών ή Μπαταρία τουΧου-τζουτ Ραμπουά, ονομάστηκε τοσετ τριών ευρημάτων: ενός κεραμικού αγγείου, ενός χάλκινου σωλήνα και μίας σιδερένιας ράβδου. Ανακαλύφθηκε το 1936 κατά τη διάρκεια ανασκαφών παρθικού οικισμού στη θέση του λόφου Χου-τζουτ Ραμπουά κοντά στη μητρόπολη της Κτησιφώντας, την πρωτεύουσα αυτοκρατοριών τωνΠαρθών (150 π.Χ. – 223 μ.Χ.) καιτωνΣασσανιδών (224 μ.Χ. – 650 μ.Χ.). Αξίζει να σημειωθεί πως παρόμοια αντικείμενα έχουν βρεθεί σε κοντινές ανασκαφές.
Ο Βίλχελμ Κένιγκ, τότε διευθυντής του Εθνικού Μουσείου του Ιράκ, είκασε, καθώς το αγγείο περιέχει έναν χάλκινο κύλινδρο καιμια σιδερένια ράβδο, ότι αν ήταν συνδεδεμένο στη σειρά με παρόμοια αντικείμενα θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μπαταρίαπριν από 2000 χρόνια, όταν οηλεκτρισμός ήταν ακόμη άγνωστος. Όμως δεν υπάρχει κανένα επιμεταλλωμένο αντικείμενο γνωστό από αυτήν την περίοδο, καιοι ισχυρισμοί απορρίπτονται σχεδόν καθολικά από τους αρχαιολόγους. Μια εναλλακτική εξήγηση είναι ότι λειτουργούσε ως δοχείο αποθήκευσης ιερών κυλίνδρων.
Το τεχνούργημα εξαφανίστηκε το 2003 κατά την εισβολή τωνΗΠΑστο Ιράκ.[1]
Το εύρημα αποτελείται από ένα δοχείο από τερακότα ύψους περίπου 140 mm, με στόμιο 38 mm, που περιέχει έναν κύλινδρο κατασκευασμένο από ελασματοποιημένο φύλλο χαλκού, το οποίο φιλοξενεί μια ενιαία σιδερένια ράβδο. Στο επάνω μέρος, η σιδερένια ράβδος απομονώνεται από τον χαλκό με πίσσα, με βύσματα ή πώματα, και τόσο η ράβδος όσο καιο κύλινδρος εφαρμόζουν άνετα μέσα στο άνοιγμα του βάζου. Ο χάλκινος κύλινδρος δεν είναι στεγανός, οπότε αντο βάζο ήταν γεμάτο με υγρό, αυτό θα περιέβαλλε καιτη σιδερένια ράβδο. Το τεχνούργημα είχε εκτεθεί στις καιρικές συνθήκες και υπέστη διάβρωση.
Ο Αυστριακός αρχαιολόγος Wilhelm König πίστευε ότι τα αντικείμενα μπορεί να χρονολογούνται στην περίοδο των Παρθών, μεταξύ 250 π.Χ. και 224 μ.Χ. Ωστόσο, σύμφωνα μετονΤζον Σίμπσον, του τμήματος της Εγγύς Ανατολής του Βρετανικού Μουσείου, η αρχική τους ανασκαφή καιτο πλαίσιο δεν ήταν καλά καταγεγραμμένα καιτα στοιχεία για αυτό το εύρος ημερομηνιών είναι πολύ αδύναμα. Επιπλέον, η τεχνοτροπία της κεραμικής είναι Σασσανική (224 μ.Χ. –640 μ.Χ.).[2][3]
Ο Albert Al-Haik σημείωσε πρωτότυπες αναφορές από την ανασκαφή του 1936 στο Χου-τζουτ Ραμπουά χαρακτηρίζοντας την τοποθεσία ως περιοχή βορειοανατολικά της Βαγδάτης, "περίπου δύο μίλια μακριά από το ανατολικό συγκρότημα της Βαγδάτης."[4]Ο W. B. Hafford δίνει το πλαίσιο στην ανακάλυψη των τεχνουργημάτων στο βίντεο αντίδρασης τουστο βίντεο του Milo Rossi σχετικά μετο θέμα.[5][6]
