Είναι μια μέση πόλη 41.365 κατοίκων καιη αστική περιοχή της συγκεντρώνει 125.863 κατοίκους (2014). Η γειτνίασή της μετηΛυώνκαιτηΓενεύητην καθιστά κόμβο και διάδρομο των δικτύων μεταφορών.
Οι κάτοικοι ονομάζονται Μπυρζιάν.[7]Το επίθετο Μπρεσάν, που ήταν εν χρήσει παλαιότερα, αναφέρεται σήμερα μόνο στην περιοχή Μπρες, στην οποία βρίσκεται.
Το όνομα της κοινότητας αναφέρεται ως Burgo το 1187. [8]Στη συνέχεια, ως Burgo in Bressia το 1272 . Στα τέλη του αιώνα αναφέρεται ως Bore το 1285 στα Εθνικά Αρχεία.Το 1398, αναφέρεται ως Bourg en Breysse.
Το Bourg σημαίνει «πόλη» καιστα γαλλοπροβηγκιανά λέγεται Bôrg.
Στις 31 Μαρτίου 1955, ένα διάταγμα πρόσθεσε το en-Bresse [9], ανκαι υπάρχουν αναφορές στην πόλη με αυτό το σύνθετο όνομα πολύ πριν από αυτό το διάταγμα.[10]
Η λίμνη ΜπουβάνΧάρτης της διοικητικής περιοχής Ωβέρνη-Ρον-Αλπμε σήμανση των πρωτευουσών των νομών.
Η πόλη Μπουρ-αν-Μπρες βρίσκεται στο κέντρο του νομού Αιν, στα βόρεια της περιοχής Ωβέρνη-Ρον-Αλπ, 70 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λυώνκαι 50 χιλιόμετρα νότια-νοτιοδυτικά τουΛονς-λε-Σωνιέ.
Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 220 έως 273 μέτρα στην αριστερή όχθη του ποταμού Ρεσούζ,[11] παραπόταμο τουΣον. Διασχίζεται επίσης στα ανατολικά από έναν δεύτερο μικρό παραπόταμο τουΣον, τον Ντεβορά.[12]Στο πάρκο Μπουβάν,[13]σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης, υπάρχει η λίμνη Μπουβάν, έκτασης 21 εκταρίων. Αυτό το πάρκο είναι ο μεγαλύτερος πράσινος πνεύμονας της πόλης. Έχει μονοπάτια πεζοπορίας, χώρους για ιππασία και ορεινή ποδηλασία, χώρους γιαπικ-νικκαι παιχνίδια κ.α.
Η πόλη βρίσκεται στα δυτικά της οροσειράς Ζυράκαιστα βορειοανατολικά της περιοχής Ντομπ, στο νοτιοανατολικό άκρο της πεδιάδας της περιοχής Μπρες.
Με 41.365 κατοίκους, είναι η μεγαλύτερη πόλη στο νομό Αιν. Η ευρύτερη αστική περιοχή της το 2014 ανέρχονταν στους 125.863 κατοίκους.
Σαρκοφάγος της ρωμαιογαλατικής εποχής που βρέθηκε στοΜπρου
Γαλατο-ρωμαϊκή εποχή
Υπάρχουν ευρήματα που φανερώνουν την κατοίκηση της περιοχής κατά τη Γαλατο-ρωμαϊκή εποχή, αλλά ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν για εκείνη την εποχή. Τα ευρήματα δείχνουν ότι τοΜπρου[14] ήταν το πρώτο αποικισμένο μέρος της πόλης. Τα ρωμαϊκά ερείπια που ανακαλύφθηκαν στο Μπουρ-αν-Μπρες ανακάλυψαν δύο οικισμούς: ένα χωριό στοΜπρου γύρω από ένα fanum (κτίριο αφιερωμένο σε θεότητες) και ένα οχυρό που μετατράπηκε σε φεουδαρχικό κάστρο, που βρίσκεται στην σημερινή πλατεία Πλας ντε Λις.
Μεσαίωνας
Η μεσαιωνική περίοδος είναι πιο γνωστή. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η πόλη επεκτάθηκε στις πλαγιές του οροπεδίου. Οι άρχοντες του Μπαζέ εγκαταστάθηκαν εκεί κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα. Το 1250 ανυψώθηκε στο βαθμό της ελεύθερης πόλης. Το 1266 οΦίλιππος Α' της Σαβοΐας κληρονόμησε από τον Ρενώ Ε' του Μπαζέ την πόλη καιτα γύρω εδάφη. Το πεπρωμένο της πόλης από το 1272 συνδέθηκε μετοκράτος της Σαβοΐας , που της έδωσε μια νέα επέκταση.
Επιλέχθηκε από τους δούκες της Σαβοΐας ως πρωτεύουσα της Μπρες αντί της Μπαζέ και από το 1321 έγινε το κέντρο του βαϊλάτου της Μπρες. Από το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα, υψώθηκαν μεγαλύτερες και ισχυρότερες επάλξεις. Νέες περιφερειακές συνοικίες ενσωματώθηκαν στην πόλη. Πάνω στον οδικό άξονα που οδηγούσε στην Ιταλία, το Μπουρ («αν-Μπρες» καθιερώθηκε επίσημα το 1953) ευημερούσε χάρη στο εμπόριο, τις αγορές και τους τεχνίτες δέρματος και υφασμάτων.
Κατασκευάστηκαν όμορφα και μεγάλα σπίτια με ξυλοδεσιές, εκτων οποίων αρκετά παραμένουν στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Εκείνη την εποχή, ο πληθυσμός της πόλης έφθανε περίπου τους 3.700 κάτοικους.[14]
Σχέδιο της Ακρόπολης
Αναγέννηση
Στις αρχές του 16ου αιώνα, ηΜαργαρίτα της Αυστρίας απαίτησε την κατασκευή του βασιλικού μοναστηριού του Μπρου. Το 1536 η πόλη κατακτήθηκε από τους Γάλλους. ΟΦραγκίσκος Α' κατασκεύασε νέα τείχη με προμαχώνες και τάφρους που προστάτευαν τους 6.000 κατοίκους του Μπουρ. Το 1559 μετην επανάκτηση της πόλης από τον δούκα Εμμανουήλ Φιλιβέρτο της Σαβοΐας, τοΜπουρ μετατράπηκε σε οχυρό. Δημιούργησε την ακρόπολη που ήταν ένα από ταπιο επιβλητικά οχυρά της εποχής, έτσι ώστε το 1600, η πόλη αντιστάθηκε για έξι μήνες στην πολιορκία των στρατευμάτων τουΕρρίκου Δ'.
Μετη συνθήκη της Γαλλίας-Σαβοΐας που υπογράφηκε στη Λυών το 1601 η περιοχή Μπρες επέστρεψε στη Γαλλία, η ακρόπολη καταστράφηκε το 1611.
Η βασιλεία τουΛουδοβίκου ΙΕ' μεταμόρφωσε την πρωτεύουσα της επαρχίας Μπρες. Οι βάλτοι αποξηράνθηκαν, οι δρόμοι πλακοστρώθηκαν και φωτίστηκαν, τα τείχη καταστράφηκαν και πολλά κτίρια κατασκευάστηκαν στην πόλη, μεταξύ των οποίων καιτο Δημαρχείο.[14]
Σύγχρονη εποχή
Ο σιδηροδρομικός σταθμός το 1903
Το 1790, μετη δημιουργία των γαλλικών νομών, τοΜπουρ έγινε η πρωτεύουσα της περιοχής καιτου νομού Αιν.
Το 1814, η πόλη λεηλατήθηκε από αυστριακά στρατεύματα σε αντίποινα γιατην αντίσταση της.
Στις 28 Οκτωβρίου 1839 ένα δικαστικό δράμα, γεγονός σπάνιο γιατην εποχή, συντάραξε την πόλη: ο Σεμπαστιάν-Μπενουά Πετέλ, ένας λογοτέχνης κριτικός, συμβολαιογράφος στο νομό Αιν από το 1838, καταδικάστηκε και εκτελέστηκε γιατο φόνο της συζύγου τουκαιτου υπηρέτη του, παρά την υποστήριξη τουΟνορέ ντε Μπαλζάκ, τουΛαμαρτίνουκαι άλλων, οι οποίοι υποστήριζαν ότι επρόκειτο περί δικαστικής πλάνης.[15][16]
Η πόλη συνδέθηκε μετο σιδηρόδρομο το 1856 μετην έναρξη της γραμμής Λυών- Μπουρ. Οι συνοικίες κοντά στο σταθμό αστικοποιήθηκαν καιη πόλη διπλασιάσθηκε σε μέγεθος και έφτασε τους 10.000 κατοίκους.
Κατά τη διάρκεια τουΒ' Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη αρχικά βρισκόταν στην ελεύθερη ζώνη. Τον Νοέμβριο του 1942, η πόλη κατελήφθη από γερμανικά στρατεύματα. Μετά από 684 ημέρες ναζιστικής κατοχής, απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς στις 4 Σεπτεμβρίου 1944.
Κοτόπουλα της περιοχής ΜπρεςRenault Trucks στο Μπουρ-αν-Μπρες
Το Μπουρ-αν-Μπρες βρίσκεται σε προνομιακή θέση ως σταυροδρόμι τόσο περιφερειακό όσο και ευρωπαϊκό, γεγονός που προωθεί την επέκτασή του ως εμπορικό κέντρο. Σαν πρωτεύουσα του νομού, είναι έδρα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου τουΑιν.Η δημιουργία αυτοκινητοδρόμων έχει εντείνει τον ρόλο της ως τεχνολογική πόλη.
Η περιοχή Μπρες είναι πλούσια αγροτική και κτηνοτροφική και παράγει φημισμένα γεωργικά προϊόντα (πουλερικά). Η ανάπτυξη της επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων καιοι συναφείς υπηρεσίες είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένα στην πόλη καιτην περιοχή. Η αξιοποίηση των γεωργικών προϊόντων έχει επίσης προσαρμοστεί στις ανάγκες των καταναλωτών (έτοιμα γεύματα). Ένα κέντρο έρευνας και ανάπτυξης (Alimentec) συμπληρώνει την αγροδιατροφική κληρονομιά της πόλης. Τέλος, η εταιρεία Giraudet, ειδικευμένη στην παραγωγή και πώληση ζυμαρικών, σάλτσες και σούπες, εγκατέστησε την έδρα της εκεί.
Το κτίριο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου τουΑινστο Μπουρ-αν-Μπρες
Από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, η πόλη είδε την ανάπτυξη της βιομηχανικής δραστηριότητάς της χάρη στην εγκατάσταση του εργοστασίου Berliet (τώρα εργοστάσιο της Renault Trucks) γιατην κατασκευή βαρέων φορτηγών οχημάτων. Ο τομέας των φορτηγών έχει γίνει η κύρια δραστηριότητα με αρκετές χιλιάδες θέσεις εργασίας (ελκυστήρες, μεταφορείς, ψυκτικές μονάδες, ρυμουλκούμενα για διάφορες εφαρμογές, ειδικά επαγγελματικά οχήματα, διανομή κ.ά.). Ο τομέας της βιομηχανίας της πόλης επωφελείται επίσης από την έντονη ζήτηση για τεχνολογικές αλλαγές σε ένα ταχέως εξελισσόμενο πλαίσιο (ασφάλεια, περιβάλλον, μέσα επικοινωνίας κ.ά.).
Η πόλη είναι επίσης μεταλλουργικό κέντρο που ειδικεύεται στον μετασχηματισμό σύρματος (σύρμα, θερμική επεξεργασία, συναρμολόγηση ή επένδυση) για μηχανικές και ηλεκτρικές εφαρμογές (καλώδια έλξης). Αυτή η δραστηριότητα αντιπροσωπεύει χιλιάδες άμεσες θέσεις εργασίας σε εταιρείες που ανήκουν σε διεθνείς ομίλους (Mittal Steel, Nexans).
Διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις διοργανώνονται στην πόλη, μερικές από τις οποίες είναι:
Οι Γκλοριέζ ντε Μπρες (Ένδοξες της Μπρες) οργανώνονται κάθε χρόνο, όπως και στις κοινότητες Λουάν, Πον-ντε-Βωκαι Μοντρεβέλ-ντε-Μπρες. Οι πρώτοι διαγωνισμοί οργανώθηκαν στην πόλη το 1862[17]και πραγματοποιούνται στο τέλος του έτους. Πρόκειται γιαμια γαστρονομική εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Επιτροπή Προώθησης Πουλερικών της περιοχής Μπρες, που υποστηρίζει ο νομός.
Κάθε χρόνο στα μέσα Νοεμβρίου οργανώνεται η γιορτή του Αγίου Μαρτίνου. [18] Κατά τον Μεσαίωνα, αυτή η γιορτή σήμαινε το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου, οι ετήσιες μισθώσεις των αγροτών έληγαν. Οι αγρότες συγκεντρώνονταν στην πόλη μετα κάρα τους πριν αλλάξουν εργοδότη και αγρόκτημα. Από το τέλος του 18ου αιώνα, οι αγρότες άρχισαν να είναι πραγματικά ανεξάρτητοι καιη 11η Νοεμβρίου έγινε η μέρα της ενοικίασης, δηλαδή η ημέρα πουοι υπηρέτες, οι υπηρέτριες, οι βοσκοί κ.ά. έπαιρναν τους μισθούς τους και πήγαιναν σε έναν νέο εργοδότη. Έτσι, η 12η Νοεμβρίου έγινε ημέρα γιορτής των υπηρετών, κατά την οποία απείχαν από τα καθήκοντά τους. Εκείνη την ημέρα, οι υπηρέτες έτρωγαν τη χήνα και δοκιμάζουν το νέο κρασί. Γιατον Άγιο Μαρτίνο υπάρχει επίσης ένα τραγούδι του οποίου το κεντρικό θέμα είναι η αναταραχή της κοινωνικής τάξης. Οι ρόλοι μεταξύ του αφεντικού καιτου υπηρέτη αντιστρέφονται. Το θέμα αυτό καλύπτεται ευρέως στη λογοτεχνία, ειδικά στο θέατρο, και αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις αρχές του καρναβαλιού.
Κάθε χρόνο από το 1985, το φθινόπωρο, οι «Φίλοι τουΡοζέ Βαγιάν» συναντώνται γιανα συζητήσουν γιατο έργο του συγγραφέα Ροζέ Βαγιάν, βραβευμένου μεΒραβείο Γκονκούρτο 1957, και δημοσιεύουν τις παρεμβάσεις των συμμετεχόντων σταΤετράδια του Ροζέ Βαγιάν. Ο συγγραφέας έζησε σε ένα χωριό κοντά στο Μπουρ-αν-Μπρες.
Ο γοτθικός καθεδρικός ναός της Νοτρ-Νταμ ντε Μπουρ (1505-1695) έχει αναγεννησιακή πρόσοψη από τον 16ο αιώνα. Η πύλη χρονολογείται από το 1545. Ο πύργος χτίστηκε από το 1652 έως το 1695, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασηςκαι ανοικοδομήθηκε το 1914.
Το Μουσείο τουΜπρου παρουσιάζει μια συλλογή γαλλικής, φλαμανδικής και ιταλικής τέχνης από τον 15ο έως τον 20ό αιώνα.
Το νοσοκομείο-άσυλο (Οτέλ-Ντιέ) του 17ου αιώνας με Apothicairerie (ιστορικό φαρμακείο).
Το κάστρο των Δουκών του Μπρες.
Η πύλη των Ιακωβίνων (15ος αιώνας)
Στο κέντρο της πόλης υπάρχουν πολλά κτίρια από τον 15οκαιτον 16ο αιώνα, όπως το θέατρο, η περιοχή Γκρενέτ, το κιόσκι μουσικής καιτο παλιό κολέγιο των Ιησουιτών.
Το 2014, η πόλη κέρδισε το επίπεδο «τρία λουλούδια» στο διαγωνισμό «Ανθισμένων πόλεων και χωριών».
Σχετικά πολυμέσα
