Το κτήριο είναι σε αρχαϊκό, δωρικό ρυθμό και οικοδομήθηκε στον λόφο των ναών, σε ένα βραχώδες ύψωμα πλησίον της Χρυσής Έπαυλης (villa Aurea). Το όνομα δόθηκε από τους σύγχρονους λογίους, που βασίστηκαν στον Κικέρωνα, ο οποίος αναφέρει έναν ναό του Ηρακλή «όχι μακριά από την αγορά» (Verrine II, 4.94)[2]. Ο ίδιος γράφει πως ο ναός περιείχε ένα άγαλμα του ήρωα. Ανκαιη θέση της αγοράς δεν έχει αποδειχθεί, ο προσδιορισμός του ναού παρέμεινε.
Ο ναός είναι τοποθετημένος κοντά στην κύρια είσοδο της αρχαίας πόλης, κοντά στο σημείο πουκατα γενική συναίνεση θεωρείται πως βρισκόταν η Αγορά της πόλης, χωρίς όμως αυτό να έχει αποδειχθεί[3]. Είναι γενικά αποδεκτό πως κτίστηκε στα τέλη του 6ουαι. π.Χ.[4]και αυτό τον κάνει τον αρχαιότερο από τους ναούς του Ακράγαντα. Η χρονολόγηση αυτή προκύπτει από τον ρυθμό του: τις αναλογίες, τον αριθμό κιόνων, το σχήμα τους καιτα κιονόκρανά τους. Δεν είναι γνωστό σεποια θεότητα ήταν αφιερωμένος. Κάποιοι ερευνητές πιστεύουν ότι σχετίζεται μετον τύραννο Θήρωνατου Ακράγαντα (488-473/2 π.Χ.), καθώς βλέπουν νεωτερισμούς ασυμβίβαστους με τις τεχνικές του 6ου αιώνα[5]. Αν είναι έτσι, θα πρέπει ο ναός να είναι της Αθηνάς, όπως αναφέρει οΠολύαινος ο ρήτοραςστο έργο τουΣτρατηγικόν (Κεφ. 6.51), όπου περιγράφονται οι οικοδομικές δραστηριότητες του τυράννου.
Ο ναός του Ηρακλή στην Κοιλάδα των ναών του Ακράγαντα.
Τα θεμέλια του ναού τέθηκαν πριντη μάχη της Ιμέρας (480 π.Χ.), αλλά η ολοκλήρωσή του χρειάστηκε περισσότερα από δέκα έτη. Των υπολειμμάτων του θριγκού είναι προβληματική η χρονολόγηση, καθώς υπάρχουν δύο είδη κυματίου με υδρορροή και λεοντοκεφαλές: το πρώτο, λιγότερα διατηρημένο του πρώτου, είναι της δεκαετίας του 460 π.Χ.., ενώ το δεύτερο ανήκει στα μέσα του 5ουαι. Φαίνεται πως το πρώτο κυμάτιο αντικαταστάθηκε μία δεκαετία μετά.
Είναι χρονικά ο προτελευταίος ναός που ανεγέρθηκε στον Ακράγαντα. Το κτήριο ανακαινίστηκε κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο[2][6], με μερικές τροποποιήσεις: ο σηκός διαιρέθηκε σε τρία μέρη, ίσως για λατρεία πολλών θεοτήτων. Αν ήταν σε χρήση τον 4ο-5οαι. θα σχετίστηκε με τις εκτελέσεις των εθνικών, όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε γίνει πια χριστιανική.
Ο πρόναος, ο σηκός καιο οπισθόδομος του ναού.
Τον 20 αι. έγιναν επεμβάσεις αναστύλωσης και εννέα κίονες αποκαταστάθηκαν στηνοτιο-ανατολική πλευρά, καθώς και κιονόκρανα και τμήμα του θριγκού. Οι λίγοι κίονες που σώζονται αναστηλώθηκαν το 1924[2].
Το κρηπίδωμα έχει τρεις βαθμίδες. Κάτω από αυτό, επειδή το υπέδαφος δεν ήταν ομαλό, έγινε μία υποδομή στο βόρειο καιστο δυτικό μέρος του. Ο ναός είναι περίπτερος με ασυνήθιστα επιμήκεις αναλογίες: 67 μ. Χ 25,34 μ. με έξι κίονες στην πρόσοψη (εξάστυλος) και 15 (6 Χ 2 + 3) στις πλευρές. Στο εσωτερικό της περίστασης ήταν ο πρόνας εν παραστάσει, ο σηκός καιο οπισθόδομος εν παραστάσει. Τα υπολείμματα των παραστάδων δείχνουν ότι ο ναός καταστράφηκε από σεισμό.
Μεταξύ των τοίχων του προνάου καιτου σηκού υπάρχει κλίμακα[2][6], που οδηγεί στη στέγη, τυπικό χαρακτηριστικό των ναών του Ακράγαντα. Οι υψηλοί κίονες φέρουν ευρέα κιονόκρανα, με απόσταση μεταξύ του κορμού του κίονα καιτου εχίνου του, που μάλλον φανερώνει τη σχετική αρχαιότητα του κτίσματος: μαζί μετο μάκρος του μήκους τουκαιτη μεγάλη απόσταση της κιονοστοιχίας από τον σηκό, ο ναός φαίνεται να προηγείτο των άλλων περίπτερων ναών του Ακράγαντα κατά 30 έτη τουλάχιστο.
Η αρχιτεκτονική του καινοτομεί στη Σικελία. Στην αρχαιότητα φημίζονταν γιατο άγαλμα του Ηρακλή που ήταν στημένο. Λένε επίσης ότι τον διακοσμούσε ένα έργο ζωγραφικής τουΖεύξι, που απεικόνιζε τονΗρακλή βρέφος να πνίγει τα φίδια. Ο ναός πυρπολήθηκε κάποτε στην αρχαιότητα και ανακαινίσθηκε αργότερα από τους Ρωμαίους, οι οποίοι τον διεύρυναν με τρεις ακόμα μικρές αίθουσες λατρείας. Σεμια από τις αίθουσες αυτές ανακαλύφθηκε ένα άγαλμα τουΑσκληπιού.
.jpg)
Πολυμέσα
