ΤοΝοσάκ (περσικά/παστού: نوشاخ) είναι η δεύτερη υψηλότερη κορυφή της οροσειράς Χίντου Κους (μετά τηνΤίριχ Μιρ) με υψόμετρο 7.492 μέτρων. Βρίσκεται στη μεθόριο της περιφέρειας ΜπανταχσάνστοΑφγανιστάν. Είναι η υψηλότερη κορυφή του Αφγανιστάν και πλέον δυτική κορυφή με υψόμετρο 7.000 μέτρων.[1]
Η πρώτη αναρρίχηση στο Νοσάκ έγινε από ιαπωνική αποστολή το 1960, υπό τον καθηγητή Σακάτο. Άλλα μέλη της αποστολής ήταν ο Γκόρο Ιβατσάμπο και Τοσιάκι Σακάι. Η ομάδα ακολούθησε την προσέγγιση μέσω Πακιστάν, τη νοτιοανατολική πλαγιά από τον παγετώνα Κατζί Ντεχ. Η προσέγγιση μέσω Αφγανιστάν γίνεται από τη δυτική πλαγιά.
Η πρώτη χειμερινή ανάβαση πραγματοποιήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1973 από τους Ταντέους ΠιοτρόφσκικαιΑντρέι Ζαβάντα, μέλη της πολωνικής αποστολής, μέσω της βόρειας πλευράς. Επρόκειτο γιατην πρώτη χειμερινή ανάβαση σε κορυφή άνω των 7.000 μέτρων. Μέχρι σήμερα, η ανάβαση αυτή αποτελεί τη μοναδική χειμερινή ανάβαση σε τέτοιο υψόμετρο.
Η κύρια κορυφή καιτο Δυτικό Νοσάκ (7.250 μ.) βρίσκονται στη μεθόριο Αφγανιστάν-Πακιστάν εντός των εδαφών του Πακιστάν συνορεύοντας παράλληλα μετο Αφγανιστάν (γραμμή Ντουράντ), έναν διαχωρισμό από κοιλάδα ποταμού. Οι υπόλοιπες κορυφές αυτής της οροσειράς βρίσκονται κυρίως εντός του Πακιστάν. Όλες αυτές είναι εύκολα προσβάσιμες από το Τσιτράλ το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 64 χιλιομέτρων. Η δυτική πλευρά της οροσειράς βρίσκονται εντός του Αφγανιστάν ενώ οι νότιες και ανατολικές πλαγιές βρίσκονται στο Πακιστάν. Η δεύτερη υψηλότερη κορυφή είναι το Ανατολικό Νοσάκ (7.480 μ.). Σε αυτή την κορυφή αναρριχήθηκαν για πρώτη φορά το 1963 οι Γκέραλντν Γκρούμπερ και Ρούντολφ Πίσενγκερ από την Αυστρία. Η τρίτη υψηλότερη κορυφή είναι το Κεντρικό Νοσάκ (7.400 μ,) καιστη συνέχεια το Δυτικό Νοσάκ. Σε αυτές τις κορυφές αναρριχήθηκαν τα μέλη της ίδιας αυστριακής αποστολής του 1963.[2]
.jpg)
