Φωτογραφία του νησιού. Αριστερά του διακρίνεται οΝέος Δούναβηςκαι δεξιά τουο ίδιος ο Δούναβης.
ΤοΝτόναουϊνζελ (γερμανικά: Donauinsel, σημαίνει κατά κυριολεξία «Νησί του Δούναβη») είναι μακρόστενο τεχνητό νησίστηνΒιέννη. Ουσιαστικά πρόκειται γιαμια νησίδα που διαχωρίζει τον ποταμό Δούναβη από το τεχνητό κανάλι που έχει δημιουργηθεί παράλληλα στον ποταμό και ονομάζεται «Νέος Δούναβης» (γερμανικά: Neue Donau). Η νησίδα έχει μήκος 21,1 km και πλάτος μόλις 70-120 m. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1972-1988 κυρίως ως αντιπλημμυρικό έργο[1]και έχει εξελιχθεί σε δημοφιλή χώρο αναψυχής για τους Βιενέζους.[1]
Για τους περισσότερους επισκέπτες το νησί είναι γνωστό ως περιοχή αναψυχής μεμπαρ, εστιατόρια και νυχτερινά κέντρα. Διαθέτει χώρους άθλησης για πατίνια, ποδηλασία, κολύμπι και κανό. Στο νότιο και βόρειο τμήμα του νησιού υπάρχουν επίσης παραλίες γυμνιστών.
ΤοΝτόναουϊνζελφεστ (γερμανικά: Donauinselfest) είναι ένα διεθνώς γνωστό ετήσιο υπαίθριο φεστιβάλ καθώς καιη μεγαλύτερη εκδήλωση αυτού του είδους στην Ευρώπη, με πάνω από τρία εκατομμύρια επισκέπτες. Πραγματοποιείται το τελευταίο πλήρες Σαββατοκύριακο του Ιουνίου (Παρασκευή έως Κυριακή) -εκτός από το 2008 που πραγματοποιήθηκε από τις 5 ως τις 7 Σεπτεμβρίου διότι ηΑυστρία φιλοξένησε από κοινού μετηνΕλβετίατοΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.[2]
Ο λόγος ύπαρξης του νησιού είναι να αποτελέσει μέρος του συστήματος αντιπλημμυρικής προστασίας της Βιέννης. Ο ποταμός Δούναβης διασχίζει την πόλη, γεγονός που αποτελούσε πρόβλημα γιατην Βιέννη για εκατοντάδες χρόνια. Τα πρώτα αξιοσημείωτα μέτρα προστασίας ελήφθησαν μεταξύ 1870 και 1875.
Το 1970 σχεδιάστηκε και μέσα στα επόμενα χρόνια υλοποιήθηκε νέο έργο: η διάνοιξη ενός πρόσθετου καναλιού στην θέση της αντιπλημμυρικής τάφρου που είχε εκσκαφτεί τον 19ο αιώνα καιτη χρήση του υλικού πουθα προέρχονταν από την εκσκαφή του νέου καναλιού γιατην δημιουργία μιας λωρίδας γης (νησίδας) στη θέση μεταξύ της ευθύγραμμης κοίτης από την αντιπλημμυρική τάφρο του 19ου αιώνα καιτο νέο κανάλι, που ονομάστηκε «Νέος Δούναβης». Έπειτα από την ολοκλήρωση των έργων προβλεπόταν ότι η νησίδα πουθα προέκυπτε θα χρησιμοποιούνταν ως περιοχή αναψυχής. Το σύστημα αντιπλημμυρικής προστασίας έχει σχεδιαστεί γιανα προστατεύει από αιφνίδιες πλημμύρες του ποταμού, ικανές να φέρουν ροή νερού έως και 14.000 m3 ανά δευτερόλεπτο. Αυτό έχει συμβεί μόνο μία φορά στην ιστορία της Βιέννης, το 1501. Η μεγάλη πλημμύρα του 2002 έφερε ροή 10.000 m3 ανά δευτερόλεπτο. Περιλαμβάνει τον ιστορικό υδατοφράκτηΝούσντορφ (γερμανικά: Nußdorf) της διώρυγας του Δούναβη, υδατοφράκτες σε κάθε άκρο του Νέου Δούναβη, ένα σύστημα ελέγχου της στάθμης των υπόγειων υδάτων ενσωματωμένο στο αντιπλημμυρικό ανάχωμα της δεξιάς όχθης (το οποίο δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες γιατη μεγάλη περιοχή του πάρκου Πράτερ (γερμανικά: Prater) καιτον νέο υδατοφράκτη του εργοστασίου Freudenau.
Πολυμέσα σχετικά 
