Ξύλωμα (στααγγλικά: xylem), ονομάζεται ο ένας από τους δύο τύπους ιστώνπου μεταφέρει νερόκαιθρεπτικά συστατικάσταφυτά (μονοκοτυλήδονακαιδικοτυλήδονα). Ο έτερος ιστός είναι οφλοιός (phloem).[1]Η ετυμολογία της λέξης «ξύλωμα» είναι ελληνική και σημαίνει ξύλο ή ύλη. Ο όρος αυτός καθιερώθηκε από τον φημισμένο Ελβετό βοτανολόγο Καρλ Νέγκελιτο 1858.
Η βασική του λειτουργία είναι η ακόλουθη: τοριζικό σύστηματων φυτών συλλέγει νερό από το έδαφος και μαζί και ανόργανες ουσίες (κυρίως φωσφόρο, κάλιο, νάτριο, μαγγάνιο), που είναι απολύτως απαραίτητες γιατη λειτουργία των φυτών. Το ξύλωμα είναι υπεύθυνο γιατην μεταφορά αυτών από τις ρίζες στους βλαστούς καιστη συνέχεια στα φύλλα.
Τα βασικά συστήματα ξυλώματος στα φυτά είναι οι τραχεΐδες (tracheids) καιτα μέλη αγγείων (vessel elements). Οι τραχεΐδες απαντώνται μόνον σταγυμνόσπερμα είδη και είναι ινώδεις, με εξαιρετικά μεγάλο μήκος (περίπου 4-7 mm), φέρουν οξύληκτα άκρα και είναι πολύ στενά στη διάμετρο. Τα μέλη αγγείων, ως το βασικό σύστημα ξυλώματος στα αγγειόσπερμα είδη είναι πλατιά κύτταρα, σαν σωλήνες, με πολύ μικρό μήκος (0,2-1,5 mm) και φέρουν «συνδέσεις» δηλ. μπαίνει το ένα μέλος μέσα στο άλλο και σχηματίζουν τα «αγγεία».[2]
Πολυμέσα σχετικά 
