Η ονομασία του τύπου αυτού οφείλεται σε σχετική εικόνα της Μονής των Οδηγών που βρίσκεται στηνΚωνσταντινούπολη, την οποία έστειλε από ταΙεροσόλυμα περί το 400 η αυτοκράτειρα Αιλία Ευδοκίαστην αδελφή του συζύγου της Πουλχερία. Η εικόνα αυτή κατέστη Ιερό Παλλάδιο και χρησιμοποιήθηκε τόσο σε τελετές, όσο καισε πολεμικές συγκρούσεις, ενώ είχε αποδοθεί στονΛουκά.[1]
Μιχαήλ Δαμασκηνός, Θεοτόκος Οδηγήτρια. Εδώ η Θεοτόκος εικονίζεται σε προτομή, ελαφρά στραμμένη δεξιά ως προς τον θεατή, κρατά μετο αριστερό χέρι τονΙησού, ενώ συγχρόνως υψώνει το δεξί χέρι σε ευλογία. Μητέρα και Υιός παριστάνονται ευθυτενείς, προσβλέποντας στον θεατή. Στις άνω γωνίες τις εικόνας εικονίζονται οι άγγελοι σε πολύ μικρότερη κλίμακα, γυρισμένοι προς τη Θεοτόκο μετα κεφάλια ελαφρώς σκυφτά καιστα χέρια τους ανοικτά ειλητάρια. Η Παναγία φορά μαφόριο πορφυρό.[2]
Παραλλαγή της Οδηγήτριας συνιστά ηδεξιοκρατούσα. Σε άλλες περιπτώσεις δύο αρχάγγελοι εικονίζονται σε προτομή υπεράνω και εκατέρωθεν της Παναγίας.[3]
Η Παναγία η Οδηγήτρια συνιστά τονπιο διαδεμένο εικονογραφικό Θεομητορικό τύπο. Απεικονίζεται καισε αυτοκρατορικές σφραγίδες, κυρίως μετά το 843 σε νομίσματα, όπως τουΜιχαήλ ΡαγκαβέκαιτουΡωμανού Διογένη.[3]
.jpg)
