Γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου1914στο χωριό Κούτσαντσι της Σλαβονίας (σήμερα ανήκει στηνΚροατία). Έμεινε ορφανός σε μικρή ηλικία. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου. Μετά τοΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πήγε ξανά στο Βελιγράδι, ως πρόσφυγας και εργάστηκε σε διάφορες δουλειές γιανα επιβιώσει. Εργάστηκε ακόμη και ως οικοδόμος. Το1948 εκάρη μοναχός και μέχρι το1955 ανήκε στηΜονή Ράτσια. Το1954 χειροτονήθηκε ιερομόναχος καιτο1957 χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης. Από το1955 ως το1957 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, εξελέγη επίσκοπος Ράσκας και Πρίζρεν, στοΚόσοβο.
Εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Πεκίου, Μητροπολίτης Βελιγραδίου και Κάρλοβτσι και Πατριάρχης Σερβίαςτην1η Δεκεμβρίου1990μετον αποστολικό τρόπο, δηλαδή με κλήρωση από εκλεγέν τριπρόσωπο. Αναφέρεται ότι ήταν ίσως ο μοναδικός των Μητροπολιτών ο οποίος δεν επιθυμούσε να εκλεγεί Πατριάρχης.
Ήταν ασκητική μορφή, και ασκητική ήταν καιη ζωή του. Κατάφερε να ποιμάνει τους Σέρβους σεμια εποχή δύσκολη, μετά τηδιάλυση της Γιουγκοσλαβίαςκαινα γίνει σύμβολο ενότητας του σερβικού λαού εν μέσω των πολέμων που ακολούθησαν.
Τον Οκτώβριο του 2008 ζήτησε να παραιτηθεί από το Θρόνο, αλλά αυτό δεν έγινε δεκτό από τη Σύνοδο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας[1].
Από το 2006 έγινε αντικείμενο κριτικής από τις ελληνόφωνες Εκκλησίες καθώς με μονομερή τόμο αναγνώριζε τη σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων που φέρεται ως «Μακεδονική Εκκλησία»,[2] όπως επίσης την τότε FYROM την αναγνώριζε ως Δημοκρατία της Μακεδονίας.[3]
1Σε ορισμένες περιόδους ονομαζόταν Βελιγραδίου-Κάρλοβατς (Καρλοβικίου). Δεν αναγνωρίστηκε ποτέ κανονικά ως Πατριαρχείο Καρλοβικίου 2Αποκατάσταση του Πατριαρχείου το 1920 με ένωση των τριών Μητροπόλεων (Καρλοβικίου, ΒελιγραδίουκαιΚετίγνης) με άλλες μητροπόλεις.
Σερβική