|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020. |
Οι Πράξεις της Ένωσης 1800 (αγγλικά: Acts of Union), που μερικές φορές αναφέρονται ως Πράξη της Ένωσης 1801 (Act of Union 1801), ήταν παράλληλες πράξεις του Κοινοβουλίου της Μεγάλης Βρετανίας και του Κοινοβουλίου της Ιρλανδίας, οι οποίες ένωσαν το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και το Βασίλειο της Ιρλανδίας για να δημιουργηθεί το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας. Οι πράξεις αυτές τέθηκαν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1801 και το ηνωμένο Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου έκανε την πρώτη του συνδρίαση στις 22 Ιανουαρίου 1801.
Και οι δυο πράξεις παραμένουν σε ισχύ, με τροποποιήσεις, στο Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας[1]
ενώ έχουν καταργηθεί στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.[2]
Οι δυο πράξεις εγκρίθηκαν το 1800 με τον ίδιο μακροσκελή τίτλο: Πράξη για την ένωση της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας. Ο σύντομος τίτλος της πράξης που βρίσκεται στο βρετανικό κοινοβούλιο είναι Νόμος της ένωσης με την Ιρλανδία (1800), που εκχωρήθηκε στη Σύντομη πράξη της ένωσης (1896). Ο σύντομος τίτλος της πράξης που βρίσκεται στο ιρλανδικό κοινοβούλιο είναι η Πράξη της ένωσης (Ιρλανδία) 1800, που εκχωρήθηκε από το Κοινοβούλιο της Βόρειας Ιρλανδίας στην πράξη 1951, και συνεπώς ήταν ανούσια στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, όπως αναφερόταν στον μακροσκελή τίτλο της πράξης που καταργήθηκε το 1962.
Πριν από αυτές τις πράξεις, η Ιρλανδία είχε στενές σχέσεις με την Αγγλία ήδη από το 1541, όταν το ιρλανδικό κοινοβούλιο πέρασε τον Νόμο 1542 του Βασιλείου της Ιρλανδίας, ορίζοντας τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας ως βασιλιά της Ιρλανδίας. Από τον 12ο αιώνα, ο βασιλιάς της Αγγλίας ήταν ο τεχνικός υπεύθυνος του Βασιλείου της Ιρλανδίας, μιας περιοχής υπό την κατοχή του πάπα. Τόσο το Βασίλειο της Ιρλανδίας όσο και το Βασίλειο της Αγγλίας ενώθηκαν με εκείνο της Σκωτίας με την Πράξη Ένωσης των Στεμμάτων 1603 μετά την άνοδο του Ιακώβου ΣΤ΄ της Σκωτίας στον αγγλικό θρόνο (Ιάκωβος Α΄ της Αγγλίας).
Το 1707 το Βασίλειο της Αγγλίας και το Βασίλειο της Σκωτίας ενώθηκαν σε ένα και μοναδικό βασίλειο: το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας. Μετά την ένωση, κάθε Βουλή του Κοινοβουλίου της Ιρλανδίας απέστειλε ένα συγχαρητήριο μήνυμα στη βασίλισσα Άννα, στα οποία δηλωνόταν: "Ο Θεός ας θέσει στη βασιλική καρδιά σας να έχετε πιο πολύ δύναμη και λάμψη στο στέμμα σας, από μια ακόμα πιο μεγαλύτερη Ένωση". Το τότε Κοινοβούλιο της Ιρλανδίας υποβλήθηκε σε ορισμένους περιορισμούς, οι οποίοι το έθεσαν σε μειονεκτική θέση απέναντι στο Κοινοβούλιο της Αγγλίας (και στο Κοινοβούλιο της Μεγάλης Βρετανίας, μετά την ένωση της Αγγλίας με τη Σκωτία). Ωστόσο η Ιρλανδία απέκτησε νομοθετική ανεξαρτησία από τη Μεγάλη Βρετανία με το Σύνταγμα του 1782.
Μέχρι τότε, η πρόσβαση στη θεσμική εξουσία της Ιρλανδίας περιοριζόταν σε μια μειοψηφία του πληθυσμού ενώ η απογοήτευση για την έλλειψη μεταρρυθμίσεων οδήγησε το 1798 σε εξέγερση, συμπεριλαμβανομένης της γαλλικής εισβολής στην Ιρλανδία και της επιδίωξης πλήρους ανεξαρτησίας από τη Μεγάλη Βρετανία. Αυτή η εξέγερση τελείωσε με αιματοχυσία ενώ η μετέπειτα προσπάθεια για την ένωση της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας που εγκρίθηκε το 1800 υποκινήθηκε, τουλάχιστον εν μέρει, από την πεποίθηση ότι η εξέγερση προκλήθηκε από την αντιδραστική βιαιότητα των δυο βασιλείων.
Επιπλέον, συζητήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία η χειραφέτηση των καθολικών. Οι φόβοι ότι μια νεοφιλελεύθερη καθολική πλειοψηφία θα άλλαζε δραστικά τον χαρακτήρα της ιρλανδικής κυβέρνησης και του κοινοβουλίου συνέβαλαν στην επιθυμία του Λονδίνου να συγχωνεύσει τα κοινοβούλια των δυο χωρών.
Αλλαγές στη Σημαία της Ένωσης
Αρχική σημαία της Μεγάλης Βρετανίας,
πριν την ένωση με την Ιρλανδία.
Η δεύτερη σημαία της Ένωσης,
στην οποία έχει προσαρτηθεί
η σημαία
του Αγίου Πατρικίου.
Η σημαία, που δημιουργήθηκε μετά την ένωση των βασιλείων της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας το 1800, εξακολουθεί να παραμένει η σημαία του Ηνωμένου Βασιλείου. Ονομάστηκε σημαία της ένωσης καθώς συνδυάζει τις σημαίες με τους σταυρούς του Αγίου Γεωργίου που εκπροσωπεί την Ουαλία), του Αγίου Ανδρέα που εκπροσωπεί τη Σκωτία και του Αγίου Πατρικίου που εκπροσωπεί την Ιρλανδία (και πλέον εκπροσωπεί τη Βόρεια Ιρλανδία).
- Ward, Alan J. The Irish Constitutional Tradition: Responsible Government and Modern Ireland 1782–1992. Irish Academic Press, 1994.
- Lalor, Brian (ed). The Encyclopaedia of Ireland. Gill & Macmillan, Dublin, Ireland, 2003. (ISBN 0-7171-3000-2), p7
- Kelly, James. "The origins of the act of union: an examination of unionist opinion in Britain and Ireland, 1650-1800." Irish Historical Studies 25.99 (1987): 236-263.
- Keogh, Dáire, and Kevin Whelan, eds. Acts of Union: The causes, contexts, and consequences of the Act of Union (Four Courts Press 2001).
- McDowell, R. B. Ireland in the Age of Imperialism and Revolution, 1760-1801 (1991) pp 678-704.
.svg)
.svg)