ΟΑθλητισμός είναι όλες οι μορφές ανταγωνιστικήςφυσικής δραστηριότηταςη οποία, μεσω πρόχειρης ή οργανωμένης συμμετοχής, σκοπεύει στην χρήση, την διατήρηση ή την βελτίωση της φυσικής ικανότητας και παρέχει ψυχαγωγία στους συμμετέχοντες. Υπάρχουν εκατοντάδες αθλήματα, από αυτά που απαιτούν μόνο δύο συμμετέχοντες, μέχρι αυτά των εκατοντάδων ταυτόχρονων συμμετεχόντων, είτε σεομάδες είτε αγωνιζόμενοι ατομικώς .
Ο αθλητισμός αναγνωρίζεται γενικώς ως δραστηριότητες οι οποίες βασίζονται στην φυσική αθλητικότητα ή στην φυσική επιδεξιότητα, με τους μεγαλύτερους μείζονες διαγωνισμούς όπως οιΟλυμπιακοί Αγώνεςνα παραδέχονται μόνο αθλήματα που συμφωνούν με αυτόν τον ορισμό και άλλους οργανισμούς όπως τοΣυμβούλιο της Ευρώπηςνα χρησιμοποιούν ορισμούς αποκλείουν δραστηριότητες χωρίς φυσικά στοιχεία από την κατάταξη στα αθλήματα. Πάντως, ένας αριθμός ανταγωνιστικών, αλλά μη φυσικών, δραστηριοτήτων διεκδικεί αναγνώριση ως πνευματικά αθλήματα. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (μέσω της ARISF) αναγνωρίζει καιτοσκάκικαιτομπριτζ ως καλής πίστεως αθλήματα καιηSportAccord, ο διεθνής οργανισμός των αθλητικών ομοσπονδιών, αναγνωρίζει πέντε μη φυσικά αθλήματα, μολονότι περιορίζει τον αριθμό των πνευματικών παιχνιδιών τα οποία μπορούν να χαρακτηρισθούν ως αθλήματα.
Τα αθλήματα κυβερνώνται συνήθως από ένα σύνολο κανόνων ή εθίμων, που εξυπηρετούν στην εξασφάλιση δίκαιου ανταγωνισμού και επιτρέπουν σταθερή ανακήρυξη του νικητή. Η νίκη μπορεί να καθοριστεί από φυσικά γεγονότα όπως το σκοράρισμα τερμάτων ή η διάβαση μίας γραμμής, ή από απόφαση κριτών οι οποίοι σημειώνουν στοιχεία της αθλητικής προσπάθειας, περιλαμβάνοντας αντικειμενικές ή υποκειμενικές μετρήσεις όπως η τεχνική εκτέλεση ή η καλλιτεχνική εντύπωση.
Στον οργανωμένο αθλητισμό, κρατούνται καταγραφές των προσπαθειών καιγια δημοφιλή αθλήματα, αυτή η πληροφορία μπορεί να ανακοινωθεί ευρέως ή να αναφερθεί στααθλητικά νέα. Επιπλέον, ο αθλητισμός είναι μία σημαντική πηγή ψυχαγωγίας για τους μη συμμετέχοντες, μεταθεατά αθλήματανα τραβούν μεγάλα πλήθη στα γήπεδα καινα φτάνουν ακόμα περισσότερους θεατές μέσω της κάλυψης από τα μέσα.
ΗΣταμάτα Ρεβίθη (1866 – μετά το 1896) ήταν Ελληνίδα δρομέας, η οποία διένυσε τημαραθώνια διαδρομή των 40 χιλιομέτρων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Στους αγώνες δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή των γυναικών, ωστόσο η Ρεβίθη επέμενε να λάβει μέρος. Έτρεξε μία ημέρα μετά τον επίσημο αγώνα, αλλά, παρά το ότι ολοκλήρωσε τη διαδρομή σε 5 ώρες και 30 λεπτά και εξασφάλισε μάρτυρες που επιβεβαίωσαν εγγράφως τον χρόνο της, δεν της επιτράπηκε να εισέλθει στοΠαναθηναϊκό Στάδιοκαινα τερματίσει επίσημα. Σκόπευε να υποβάλει τα έγγραφά της στηνΕλληνική Ολυμπιακή Επιτροπήμετην ελπίδα να αναγνωριστεί το επίτευγμά της, αλλά οι πηγές δεν μας διαφωτίζουν ως προς τοαν τελικά το έπραξε. Δεν σώζονται στοιχεία γιατη ζωή της ύστερα από το τέλος του αγώνα.
Σύμφωνα με πηγές της εποχής, μία δεύτερη γυναίκα, ηΜελπομένη, έτρεξε επίσης στο μαραθώνιο του 1896. Υπάρχουν, όμως, διαφωνίες ανάμεσα στους ιστορικούς των Ολυμπιακών Αγώνων γιατοανη Ρεβίθη καιη Μελπομένη είναι το ίδιο πρόσωπο.
(Διαβάστε το υπόλοιπο λήμμα...)
