Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 6/04/2011.
Τοσκάκι είναι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι στρατηγικής, που παίζεται ανάμεσα σε δύο παίχτες. Παίζεται στη «σκακιέρα», ένα διάγραμμα 64 τετραγώνων βαμμένων εναλλάξ με μαύρο και λευκό χρώμα και διατεταγμένων οριζοντίως και καθέτως σε διαστάσεις 8×8. Κάθε παίχτης έχει στη διάθεσή του 16 πεσσούς: έναν βασιλιά, μία βασίλισσα, δύο πύργους, δύο ίππους, δύο αξιωματικούςκαι οχτώ πιόνια. Κάθε ένας από τους έξι τύπους πεσσών εκτελεί διαφορετικές κινήσεις στην σκακιέρα. Ένας παίχτης παίζει με τους λευκούς πεσσούς καιο άλλος με τους μαύρους. Σκοπός κάθε παίχτη είναι η επίτευξη ματστον αντίπαλο βασιλιά, ώστε αυτός ναμην είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μια επίθεση που δέχεται από τους πεσσούς του αντιπάλου (ο βασιλιάς στο σκάκι δεν αιχμαλωτίζεται, αφού μόλις βρεθεί σε θέση ματ σηματοδοτείται η λήξη του παιχνιδιού). Οι πεσσοί χρησιμοποιούνται γιανα παράσχουν υποστήριξη σε άλλους πεσσούς του ίδιου χρώματος ή γιανα επιτεθούν καινα αιχμαλωτίσουν πεσσούς του αντιπάλου. Εκτός από την επίτευξη ματ, ένας παίχτης κερδίζει εάν ο αντίπαλός του παραιτηθεί αυτοβούλως («εγκαταλείψει»), καθώς κρίνει πως η ήττα του είναι αναπόφευκτη. Άλλο πιθανό αποτέλεσμα μιας παρτίδας σκακιού είναι η ισοπαλία, η οποία μπορεί να προκύψει με διάφορους τρόπους.
Πιστεύεται πως το σκάκι προήλθε από τηνΙνδία, πριν τον 7ο αιώνα. Η αξία των πεσσών καθορίστηκε στηνΙσπανίατον 15ο αιώνα, ενώ οι κανόνες του παιχνιδιού οριστικοποιήθηκαν τον 19ο αιώνα. Σήμερα, το σκάκι παίζεται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ενώ νέοι τύποι του παιχνιδιού, που διαφέρουν από τον κλασσικό ως προς τους κανόνες ή / και ως προς το είδος της σκακιέρας, έχουν επίσης καταστεί σημαντικά δημοφιλείς.
Ο πρώτος αναγνωρισμένος Παγκόσμιος Πρωταθλητής Σκακιού, Βίλελμ Στάινιτς, κέρδισε τον τίτλο τουτο 1886. Από το 1948, τοΠαγκόσμιο Πρωτάθλημα άρχεται από τηΔιεθνή Σκακιστική Ομοσπονδία (Fédération Internationale des Échecs - FIDE), η οποία είναι επίσης υπεύθυνη γιατην απονομή διάφορων τίτλων της σκακιστικής κατάταξης. Ο μεγαλύτερος τίτλος στο σκάκι είναι αυτός τουΔιεθνή Γκρανμαίτρ, ο οποίος ισχύει εφ όρου ζωής. Αρκετοί σκακιστικοί οργανισμοί έχουν δικά τους συστήματα κατάταξης σε εθνικό επίπεδο, ενώ το σκάκι αναγνωρίζεται ως άθλημα από πολλά εθνικά σωματεία.
Κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, οιηλεκτρονικοί υπολογιστές άρχισαν να παίζουν σκάκι απέναντι σε ανθρώπους, με ολοένα αυξανόμενη επιτυχία. Ο υπολογιστής Deep blueπου αναπτύχθηκε από την εταιρεία IBM, έγινε ο πρώτος υπολογιστής που κατάφερε να νικήσει έναν Παγκόσμιο Πρωταθλητή, επικρατώντας τουΓκάρι Κασπάροφστον μεταξύ τους αγώνα που έλαβε χώρα το 1997. Έκτοτε οι υπολογιστές έχουν ξεπεράσει σε δύναμη τους ανθρώπους, και σήμερα χρησιμοποιούνται γιατην κατανόηση και εμβάθυνση της σκακιστικής θεωρίας. Το διαδικτυακό σκάκι έχει συμβάλλει σημαντικά στη δημοφιλία του αθλήματος, επιτρέποντας σε ερασιτέχνες και επαγγελματίες παίχτες να διαγωνιστούν σε αυτό το παιχνίδι.
Παλαιότερα το σκάκι το ονόμαζαν «παιγνίδι των Βασιλέων». Αυτό προέρχονταν από το γεγονός ότι αποτελούσε για μακρό χρόνο την κυρίαρχη ψυχαγωγία Βασιλέων, Παπών, Πριγκίπων, και γενικά του ανώτερου κλήρου, αυλικών, ευγενών και πλουσίων τόσο της Δύσης, όσο και της Ανατολής. Σήμερα το σκάκι χαρακτηρίζεται «βασιλιάς των παιγνιδιών» ως το δυσκολότερο, επιστημονικότερο και ωραιότερο. ΗΔιεθνής Σκακιστική Ομοσπονδία (FIDE), το 1970 είχε ήδη στη δύναμή της 70 εθνικές σκακιστικές ομοσπονδίες και κάθε δύο χρόνια διοργανώνει «Σκακιστικές Ολυμπιάδες», στις οποίες ηΕλλάδα μετέχει από το 1950.
Τους ισχυρότερους σκακιστές και σκακίστριες που λαμβάνουν μέρος στα διεθνή τουρνουά σκακιού και εθνικά πρωταθλήματα αποκαλούν «μαιτρ» και «γκρανμαίτρ» (εξέχοντες μαιτρ). Γενικά οι έμπειροι σκακιστές μέχρι καιοι ερασιτέχνες, που μελέτησαν τους κανόνες του παιγνιδιού και λαμβάνουν μέρος σε αγώνες, κατατάσσονται σε παίκτες Α΄, Β΄ και Γ΄ κατηγορίας.
Γενικά ως σπορ αποτελεί ένα συναρπαστικό τρόπο δοκιμής των πνευματικών δυνάμεων των παικτών που παίζουν με ίσους όρους εφαρμόζοντας με ακρίβεια και επιδεξιότητα τους κανόνες του παιγνιδιού. Στην ουσία το σκάκι είναι ένα στρατιωτικό παιγνίδι ίσων δυνάμεων που διεξάγεται «επί χάρτου» (σκακιέρας). Εκτός από Βασιλείς και Πάπες, σημαντικοί λάτρεις του παιγνιδιού αυτού υπήρξαν εξέχουσες προσωπικότητες των Γραμμάτων, Επιστημών και Τεχνών μεταξύ των οποίων οΘερβάντες, οΒολταίρος, οΝτιντερό, οΓκαίτε, οΒενιαμίν Φραγκλίνοςκ.ά.
Το σημαντικότερο του παιγνιδιού αυτού δεν είναι τόσο η νίκη επί του αντιπάλου, όσο η ποιότητα της νίκης. Ο ενθουσιασμός έγκειται στις κινήσεις εκείνες που αποβλέπουν σε επόμενες κινήσεις επί σχεδίου, οι έξυπνοι συνδυασμοί, οι λεπτοί ελιγμοί κ.λπ. που εκτιμώνται στη «σκακιστική σκέψη» ίσως με μεγαλύτερη απόλαυση που δίνουν τα «στατικά» βιβλία, πίνακες ζωγραφικής, και άλλα καλλιτεχνικά έργα. Εξ αυτού οι ωραιότερες παρτίδες που έχουν σημειωθεί τυπώνονται σε βιβλία και περιοδικά του είδους, με αναλύσεις και άλλες δυνατότητες, χαρίζοντας ένα ιδιαίτερο θαυμασμό αυτών.
Γενικά το σκάκι καλλιεργεί και αναπτύσσει σπουδαία προτερήματα όπως πειθαρχία, διαπαιδαγώγηση της θέλησης και της αντοχής, ανάπτυξη μνημονικού, ετοιμότητα, εξυπνάδα, λογική σκέψη, κ.λπ. ή όπως έλεγαν παλαιότερα «το ακόνισμα του μυαλού». Οι «Γκρανμαίτρ» ομολογούν ότι ο παίκτης σκακιού πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά τόσο την ιστορία του σκακιού όσο καιτη θεωρία των κανόνων του, εφαρμόζοντας έτσι απόλυτα το «Χωρίς θεωρία του είδους δεν υφίσταται σκέψη περί του είδους».
Το σκάκι έχει αποκτήσει τους σύγχρονους κανόνες του ήδη από τον 15ο αιώνα στηνΕυρώπη. Από εκεί εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη το είχαν φέρει οιΆραβες (μια παλιότερη παραλλαγή του) στους οποίους το έδωσαν οιΠέρσες. Μια παλιότερη παραλλαγή τουπου παιζόταν στο Μεσαίωνα ονομαζόταν ζατρίκιον. Παραλλαγές του παιχνιδιού παίζονταν στην αρχαιότητα σε πολλές χώρες και πολλές διεκδικούν την καταγωγή του.
Το σκάκι, ανκαι ήδη πολύ διαδεδομένο, γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 19ο αιώνα στον οποίο έχουμε διοργανώσεις επισήμων πρωταθλημάτων, οι εφημερίδες ασχολούνται ταχτικά μετο παιχνίδι, γραμματόσημα τυπώνονται με θέμα το σκάκι, η σύγχρονη μορφή των σκακιστικών πεσσών προτείνεται και βιβλία μελετούν σε βάθος την θεωρία του παιχνιδιού.
Τον 20ό αιώνα (το 1924) ιδρύεται ηΔιεθνής Σκακιστική Ομοσπονδία. Μετην εξέλιξη των υπολογιστών οι άνθρωποι δεν είναι οι μόνοι που μπορούν να παίξουν σκάκι. Οι μηχανές ήδη στα τέλη του αιώνα είναι πια υπολογίσιμοι αντίπαλοι, ακόμα καιγια τους ισχυρότερους παίκτες.
ΗΣκακιέρα είναι ένα διάγραμμα που ορίζεται από οκτώ οριζόντιες λωρίδες διασταυρούμενες από οκτώ κάθετες στήλες, διαμορφώνοντας έτσι, συνολικά, 64 τετράγωνα, βαμμένα εναλλάξ με μαύρο και λευκό χρώμα λεγόμενα άσπρα και μαύρα εναλλάξ (πρόκειται για ίδιο διάγραμμα που χρησιμοποιείται καιστο παιχνίδι της ντάμας), επί των οποίων φέρονται και μετακινούνται στη συνέχεια οι πεσσοί σύμφωνα με τους κανόνες του παιγνιδιού.
Το σκάκι παίζεται με συνολικά 32 ειδικά σχεδιασμένους πεσσούς (πιόνια), εκτων οποίων οι μισοί έχουν χρώμα λευκό καιοι άλλοι μαύρο, που επιλέγονται από τους δύο παίκτες. Για τις παραλλαγές του παιχνιδιού υπάρχουν περισσότεροι ή λιγότεροι πεσσοί, οι οποίοι αρκετές φορές είναι και διαφορετικά σχεδιασμένοι ή αντιπροσωπεύουν νέες ιδιότητες των παραλλαγών αυτών.
Κάθε παίκτης ξεκινά την παρτίδα με 16 πεσσούς κάθε ένας των οποίων ανήκει σε κάποιο είδος που έχει τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο κίνησης και αιχμαλώτισης αντιπάλων κομματιών. Συγκεκριμένα έχει οκτώ πιόνια, δύο πύργους, δύο ίππους, δύο αξιωματικούς, μία βασίλισσακαι έναν βασιλιά. Ο ένας παίκτης κατέχει ταλευκάκαιο άλλος ταμαύρα, όπως ονομάζονται οι αντιστοίχου χρώματος πεσσοί.
Ο σκοπός κάθε παίχτη είναι η επίτευξη ματστον αντίπαλο βασιλιά. Αυτό συμβαίνει όταν ο βασιλιάς απειλείται (αυτό ονομάζεται σαχ) καιδεν υπάρχει νόμιμη κίνηση διάσωσης (να ξεφύγει από τοσαχσε μία κίνηση). Τοματ καθιστά την αιχμαλώτιση του βασιλιά περιττή, καθώς αποτελεί τη λήξη του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι ξεκινά παραδοσιακά από συγκεκριμένη θέση όπου οιστρατοί παρατάσσονται αντικριστά.
Την παρτίδα ξεκινά ο λευκός καιστην υπόλοιπη παρτίδα οι παίκτες παίζουν εναλλάξ, κινώντας κάποιο κομμάτι τους. Σημαντικός κανονισμός του σκακιού είναι ότι αν ένας παίκτης αγγίξει κάποιο κομμάτι, πρέπεινατο μετακινήσει. Κατά συνέπεια, απαγορεύεται το άγγιγμα άσχετου κομματιού πριντην οριστική κίνηση του παίκτη. Αν όμως αγγίξει ένα δικό του κομμάτι γιανατο βάλει καλύτερα στο τετράγωνό του, προειδοποιεί τον αντίπαλο παίκτη λέγοντας «διορθώνω». Αν αγγίξει κατά λάθος ένα αντίπαλο κομμάτι, δεν υπάρχει ποινή.
Το σκάκι δεν είναι τυχερό παιχνίδι. Θεωρητικά δεν υπάρχει κανένας εξωτερικός παράγοντας (όπως τα κυλιόμενα ζάριαστοτάβλι) και τίποτα κρυφό στην θέση για τους δυο παίκτες. Το παιχνίδι βασίζεται αποκλειστικά στηντακτικήκαιστηνστρατηγική. Όμως οι δυνατότητες του παιχνιδιού είναι τόσο μεγάλες και περίπλοκες που είναι αδύνατο να συλλογιστεί κανείς όλα τα ενδεχόμενα και αυτό παρόλο πουτο παιχνίδι ουσιαστικά καθορίζεται από 32 κομμάτια σε 64 τετράγωνα.
Το σκάκι είναι ένα από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια στον κόσμο.
Σκάκι, ωραία παρέα για κάθε στιγμή
περιγραφεί όχι μόνο ως παιχνίδι αλλά και ως τέχνη, επιστήμηκαιάθλημα. Συχνά θεωρείται ως αφηρημένο πολεμικό παιχνίδικαι ως «πνευματική πολεμική τέχνη» και έτσι η διδασκαλία του θεωρήθηκε ως τρόπος αύξησης της πνευματικής ισχύος. Το σκάκι παίζεται τόσο για διασκέδαση, όσο και ανταγωνιστικά σε λέσχες, πρωταθλήματα, διαδικτυακάκαιδια αλληλογραφίας. Το σκάκι έχει επίσης πολλές παραλλαγές και συγγενικά παιχνίδια που παίζονται σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Το παιχνίδι διεθνώς το άρχει ηΔιεθνής Σκακιστική Ομοσπονδία (FIDE - Fédération Internationale des Échecs) η οποία ιδρύθηκε το 1924 στοΠαρίσικαι διεξάγει τους αγώνες γιατο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Οι περισσότερες χώρες έχουν και εθνικές σκακιστικές ομοσπονδίες. Το σκάκι δεν είναι ολυμπιακό αγώνισμα, αλλά ολυμπιάδες σκακιού διοργανώνονται κάθε δυο χρόνια.
Υπάρχουν διάφορα συστήματα καταγραφής για τις σκακιστικές παρτίδες. Ταδυο κυριότερα είδη συμβολισμών είναι ηπεριγραφική σκακιστική γραφήη οποία υπήρξε μέχρι το έτος 1980 συνηθισμένη στους αγγλόφωνους (ηΔιεθνής Σκακιστική Ομοσπονδίατο 1981 σταμάτησε νατην αναγνωρίζει επίσημα) καιηαλγεβρική σκακιστική γραφήη οποία είναι πολύ συνηθισμένη σε όλο τον κόσμο, αλλά έχει μεγάλο πλήθος παραλλαγών. Γιατο σύστημα γραφής δανειζόμαστε γράμματα από τηναλφάβητο (πίνακας ονομάτων και συμβόλων των πεσσών του σκακιού σε μερικές γλώσσες). Συγκεκριμένα στα ελληνικά (με κεφαλαία) Σ=Πιόνι, Π=Πύργος, Ι=Ίππος, Α=Αξιωματικός, Β=Βασίλισσα, Ρ=Βασιλιάς. Οι στήλες στην αλγεβρική γραφή συμβολίζονται μετα μικρά γράμματα {α, β, γ, δ, ε, ζ, η, θ} (ξεκινώντας από αριστερά προς τα δεξιά όπως κοιτά ο λευκός) καιοι γραμμές με τους αραβικούς αριθμούς {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8} (ξεκινώντας από την πρώτη γραμμή του λευκού και προχωρώντας προς τον μαύρο). Έτσι π.χ. το αρχικό τετράγωνο του λευκού βασιλιά συμβολίζεται ε1.
Στο πλήρες σκακιστικό σύστημα γραφής σημειώνεται τόσο η αρχική όσο καιη τελική θέση του πιονιού ή του κομματιού (π.χ. Βε1-ε5), αλλά είναι επίσης συνηθισμένη καιη συντομευμένη μορφή, οπότε σημειώνεται μόνο η τελική θέση (π.χ. Βε5). Επιπλέον, οι κινήσεις των πιονιών σημειώνονται χωρίς το αρχικό γράμμα Σ (Στρατιώτης), αλλά μόνο μετην παράθεση της θέσης (π.χ. ε2-ε4 ή μετη συντομότερη μορφή ε4).
Στην σύγχρονη Ελλάδα το σκάκι, ως επιτραπέζιο παιχνίδι, σύμφωνα μετηνμε αριθμό 10703/1947 Απόφαση του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, έχει συμπεριληφθεί στα "τεχνικά παίγνια". Η χρήση του επιτρέπεται ελεύθερα σε δημόσιους χώρους, (καφενεία, λέσχες κ.λπ.), καθώς καιστα μέσα μεταφοράς (τρένα, πλοία, αεροπλάνα), χωρίς κανένα περιορισμό.