Οισπιζίδες, γνωστοί και ως σπίζες, είναι γνωστά ωδικά πτηνά, τα οποία είναι κυρίως διαδεδομένα σε όλο το Βόρειο ημισφαίριο και ανήκουν στην οικογένεια Σπιζίδες. Η οικογένεια περιλαμβάνει πολλά γένη και είδη που απαντούν σχεδόν σε όλο τον κόσμο εκτός από τηνΑυστραλία. Ένα από ταπιο διαδεδομένα είδη είναι οΦρυγίλλος ο άγαμος (Fringillia coelebs) κοινώς σπίνος, γνωστός καιμετα ονόματα σπιγγάρι και τσόνης.[1]Το ράμφος του είναι κοντό, ισχυρό και χοντρό στη βάση του. Η διαμόρφωση αυτή του επιτρέπει να σπάζει τα σκληρά περιβλήματα των σπόρων που αποτελούν την τροφή του. Τα είδη της οικογένειας αυτής, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, παρουσιάζουν φυλετικό διμορφισμό. Ορισμένα είδη της οικογένειας, όπως τοκαναρίνι κελαηδούν πολύ ωραία. Λέγεται ότι μετο επίμονο κελάηδημά του μας προειδοποιεί γιατον ερχομό του χιονιού. Θεωρείται χρήσιμο πουλί επειδή τρώει διάφορα έντομα από τα οποία κινδυνεύουν οι καλλιέργειες. Το τραγούδι του διαφέρει από περιοχή σε περιοχή και μπορεί να ακουστεί από το Φεβρουάριο έως το Σεπτέμβριο. Ένα άλλο κοινό είδος είναι οορόσπιζος (Fringilla montifringillia).
Τα μεγέθη τους δεν ξεπερνούν τα 23 εκατοστά. Διαθέτει κομψό παράστημα και όμορφο φτέρωμα με λαμπερά, εντυπωσιακά χρώματα. Η διαμόρφωση του φύλου είναι εμφανής. Τρέφεται μεσπόρους, έντομα αλλά προτιμά καιταφρούτακαιταλαχανικά. Συνήθως σχηματίζει σμήνη με πουλιά του είδους του αλλά και μικτά. Κινείται με ευκολία είτε στο έδαφος γιατροφή, είτε πετώντας.
Αναπαράγεται συνήθως την άνοιξη και γεννά 2 φορές τον χρόνο 3 έως 5 αυγά. Χτίζει τηφωλιάτουσε σημείο τέτοιο ώστε ναμην είναι ορατή προς τους εχθρούς του. Οι φωλιές χτίζονται από τα μέσα Απριλίου έως καιτον Ιούλιο. Δείχνει προτίμηση σε μέρη με φυλλοβόλα δένδρα, κωνοφόρα και μικτά δάση, σε πάρκα, σε χώρους στάθμευσης καισε κήπους γιατην αναπαραγωγή του.
