ΤοΣπρίνγκφιλντ (αγγλικά: Springfield) είναι η τρίτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη στην πολιτεία ΜιζούριτωνΗΠΑ, και έδρα της κομητείαςΓκρην.[5] Σύμφωνα μετην απογραφή του 2010, η πόλη είχε 159.498 κατοίκους, ενώ κατά εκτίμηση του 2015, ο πληθυσμός του Σπρίνγκφιλντ είναι 166.810 κάτοικοι. Είναι η μία από τις δύο κύριες πόλεις της Μητροπολιτικής Περιοχής Springfield-Branson, η οποία έχει πληθυσμό 541.991 και περιλαμβάνει 7 κομητείες. Το Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι έχει το προσωνύμιο «βασίλισσα πόλη τωνΌζαρκς». Είναι έδρα αρκετών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με σημαντικότερα τοΠολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, το Πανεπιστήμιο Drury καιτο Πανεπιστήμιο Evangel. Επίσης, στην πόλη έχει την έδρα τουτο μεγαλύτερο Πεντηκοστιανό Χριστιανικό δόγμα παγκοσμίως, οι «Συνάξεις του Θεού».
Το Σπρίνγκφιλντ ιδρύθηκε επισήμως το1830και έγινε δήμος το 1838.[6]Δεν είναι βέβαιη η προέλευση της ονομασίας του (η ετυμολογία βέβαια είναι η φράση που σημαίνει «αγρός με πηγή» ή «ανοιξιάτικος αγρός», κοινό όνομα πολλών οικισμών), αλλά η συνηθέστερη εκδοχή που αναφέρεται είναι ότι πήρε το όνομά του από τοΣπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης. Σύμφωνα μεμια σχετική ιστορία, ο Τζέιμς Γουίλσον, που ζούσε στην ακόμα ανώνυμη πόλη, προσέφερε δωρεάν ουίσκισε όποιον θα ψήφιζε να της δοθεί το όνομα «Σπρίνγκφιλντ» από τη γενέτειρά του, το Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης.[7]
Το 1838 επίσης, η αμερικανική κυβέρνηση ξερίζωσε τους Ινδιάνους Τσερόκι από τις πατρίδες τους στις νοτιοανατολικές πολιτείες και τους υποχρέωσε να βαδίσουν την «Πορεία των Δακρύων» μέχρι το «Ινδιάνικο Έδαφος» (Indian Territory). Η πορεία αυτή πέρασε και από την περιοχή του Σπρίνγκφιλντ, από τον «Old Wire Road», τότε γνωστό ως «Στρατιωτική Οδό», που μετονομάσθηκε όταν πέρασε η πρώτη γραμμή τουτηλέγραφουτο1860. Η διαδρομή αυτή είχε ζωτική σημασία κατά τονΕμφύλιο Πόλεμο, καθώς το Μιζούρι ήταν συνοριακή πολιτεία μεταξύ των Βόρειων καιτων Νότιων.
Στις 10 Αυγούστου 1861 οι αντίθετες πλευρές συγκρούσθηκαν μερικά χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Σπρίνγκφιλντ, στηΜάχη του Γουίλσον'ς Κρηκ, την πρώτη σημαντική σύγκρουση του πολέμου δυτικά του ποταμού Μισσισσιππή, μεταξύ 5.400 στρατιωτών των Βορείων και 12.000 των Νοτίων, λήξασα με νίκη των δεύτερων. Σε αυτή σκοτώθηκε καιο στρατηγός Ναθάνιελ Λάυον, ο πρώτος στρατηγός των Βορείων που πέθαινε στη μάχη.
Λίγο αργότερα, στις 25 Οκτωβρίου 1861, έλαβε χώρα η Πρώτη Μάχη του Σπρίνγκφιλντ (ή «επίθεση του Zagonyi»), με νίκη των Βορείων. Η στρατιωτική δραστηριότητα στο Μιζούρι αυξήθηκε και διαμορφώθηκαν οι συνθήκες γιατηΜάχη τουΠηΡιτζ, τον Μάρτιο του 1862, η οποία ουσιαστικά εδραίωσε τον έλεγχο των Βορείων στην πολιτεία.
Στις 8 Ιανουαρίου 1863, δυνάμεις των Νοτίων υπό τον στρατηγό Τζων Μάρμαντιουκ προέλασαν προς την κεντρική πλατεία του Σπρίνγκφιλντ, οπότε ξέσπασε η Δεύτερη Μάχη του Σπρίνγκφιλντ. Καθώς έπεφτε η νύχτα, οι Νότιοι αποσύρθηκαν καιτο επόμενο πρωί ο Μάρμαντιου απέστειλε μήνυμα στους Βόρειους ζητώντας κατάλληλη ταφή για τους νεκρούς των Νοτίων. Η πόλη παρέμεινε υπό τον έλεγχο των Βορείων μέχρι το τέλος του πολέμου.
Δύο χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου δημιουργήθηκε το Εθνικό Κοιμητήριο του Σπρίνγκφιλντ, που φιλοξένησε τους νεκρούς καιτων δύο παρατάξεων.
Ο σιδηρόδρομος ήρθε το1871. Μετον καιρό, επέφερε εμπορική και βιομηχανική διαφοροποίηση, και ενδυνάμωσε την πόλη όταν αυτή ενώθηκε μετον οικισμό του σταθμού, το «Βόρειο Σπρίνγκφιλντ», 17 χρόνια αργότερα, το 1887. Μετην επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου, η πόλη βρέθηκε στο σταυροδρόμι δύο γραμμών, της Σαιντ Λούις-Τούλσα και της Κάνσας Σίτυ-Μέμφις, καιη εταιρεία «Frisco Railroad» μετέφερε την έδρα της στο Σπρίνγκφιλντ.
Στις 21 Ιουλίου 1865, το Σπρίνγκφιλντ έβαλε το «λιθαράκι» τουστον θρύλο της Άγριας Δύσης, όταν στην πλατεία του μονομάχησαν μετα πιστόλια τους οΆγριος Μπιλ Χίκοκκαιο Ντέιβις Τατ (ο «Μικρός Ντέιβ»), στην πρώτη γνωστή μονομαχία αυτού του τύπου. Δυο μικρές ορειχάλκινες πλάκες ενσωματωμένες στην πλακόστρωση της πλατείας (Park Central Square) σημειώνουν τις θέσεις που στέκονταν οιδυο τους κατά τη μονομαχία.
Στις 14 Απριλίου 1906, όχλος έσπασε τις πύλες της φυλακής του Σπρίνγκφιλντ καιλυντσάρισε δύο μαύρους άνδρες, τους Horace Duncan και Fred Coker, επειδή είχαν κατά την κατηγορία αποπειραθεί να βιάσουν μία λευκή γυναίκα. Αργότερα, επέστρεψαν στη φυλακή και λυντσάρισαν και τρίτο μαύρο, τον Will Allen, κατηγορούμενο για φόνο. Τα θύματα κρεμάστηκαν και κάηκαν από όχλο δύο χιλιάδων και πλέον κατοίκων στην πλατεία. Το γεγονός προκάλεσε μαζική φυγή από την πόλη των Αφροαμερικανών, οι οποίοι παραμένουν και σήμερα μικρή μειοψηφία. Υπάρχει αναμνηστική πλάκα και αυτού του γεγονότος στην πλατεία.[8][9]
Το Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι είναι κτισμένο επάνω στο ομώνυμο χαμηλό υψίπεδο τωνΌζαρκς. Η πόλη έχει έκταση 213,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα, από τα οποία το 1,5 καλύπτεται από νερό.[10]Η έκταση αυτή είναι επίπεδη, με απαλούς λόφους και πλαγιές νατην περιβάλλουν από τις τρεις πλευρές, εκτός από τη δυτική. Πολλά ποταμάκια, όπως τα Τζέιμς, Γκάλογουεϊ και Τζόρνταν Κρηκ ρέουν μέσα ή δίπλα από την πόλη, ενώ υπάρχουν και λίμνες στην περιοχή, όπως η τεχνητή Τέιμπλ Ροκ, η Στόκτον (με μήκος ακτών 480 χιλιόμετρα), και άλλες μικρότερες.
Από την πρώτη του απογραφή, το 1850, οπότε ο πληθυσμός του ήταν μόλις 415 κάτοικοι, το Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι μεγάλωσε πάρα πολύ. Μεταξύ 1880 και 1890, ο πληθυσμός αυξήθηκε από 6.522 σε 21.850 κατοίκους, κάτι που αντανακλά την επέκταση των συγκοινωνιών. Το 1950 ο πληθυσμός ήταν 66.731, περί το 1964 ξεπέρασε τους εκατό χιλιάδες, γιανα φθάσει στην απογραφή του 2010 τους 159.498 κατοίκους, σημειώνοντας συνεχή αύξηση από απογραφή σε απογραφή. Το 2010 καταγράφηκαν 69.754 νοικοκυριά και 35.453 οικογένειες. Ηπυκνότητα πληθυσμού ήταν 753,6 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η φυλετική σύσταση του πληθυσμού ήταν 88,7% λευκοί, 4,1% Αφροαμερικανοί, 0,8% Ινδιάνοι, 1,9% Ασιάτες, 1,4% άλλων φυλών και 3,2% μιγάδες. Οι ισπανόφωνοι, ανεξαρτήτως φυλής, ανέρχονταν στο 3,7%.
Το 23,4% των νοικοκυριών είχαν ανήλικα τέκνα, το 34,4% ήταν έγγαμα ζευγάρια, το ενώ το 49,2% δεν ήταν οικογένειες. Το 37,3% αντιστοιχούσαν σε μεμονωμένα άτομα καιστο 11,8% κάποιος ή κάποια ηλικίας άνω των 65 ετών ζούσε μόνος ή μόνη. Η μέση οικογένεια αποτελείτο από 2,81 άτομα.
Η διάμεση ηλικία των κατοίκων ήταν τα 33,2 έτη. Το 18,3% ήταν κάτω των 18 ετών καιτο 14,5% 65 ετών ή μεγαλύτερης ηλικίας. Το 48,5% των κατοίκων ήταν άνδρες καιτο 51,5% γυναίκες.
Η οικονομία του Σπρίνγκφιλντ βασίζεται στις υπηρεσίες υγείας, τη μεταποίηση, το εμπόριο, την παιδεία καιτον τουρισμό.[11]Με ακαθάριστο μητροπολιτικό προϊόν 13,7 δισεκ. δολάρια το 2004, η οικονομία της πόλεως αντιστοιχούσε στο 6,7% της οικονομίας του Μιζούρι.[12]
Η πόλη διαθέτει περισσότερα από 60 ξενοδοχεία και πανσιόν, με 6 χιλιάδες δωμάτια. Οι πανεθνικές εταιρείες Positronic, Bass Pro Shops, John Q. Hammons Hotels & Resorts, BKD και O'Reilly Auto Parts έχουν την έδρα τους εδώ.[13]
Σύμφωνα μετο Εμπορικό Επιμελητήριο του Σπρίνγκφιλντ[14]οι εργοδότες με τους περισσότερους εργαζόμενους στην πόλη ήταν οι:
(Αγγλικά) McIntyre, Stephen L., επιμ. (2012). Springfield's Urban Histories: Essays on the Queen City of the Missouri Ozarks. Σπρίνγκφιλντ: Moon City Press.
Σχετικά πολυμέσα
