Συχνά περιγράφεται σαν σφίξιμο, κάψιμο, πίεση ή πνιγμονή ή γενικότερα σαν δυσφορία που εντοπίζεται πίσω από το στέρνο (οπισθοστερνικά). Ο ασθενής τυπικά φέρνει τη γροθιά του μπροστά από τοστέρνογιανα περιγράψει τον πόνο. Η ένταση του πόνου ποικίλει από ήπια έως κι έντονη. Μερικές φορές, η κύρια εστία του στηθαγχικού πόνου δεν είναι οπισθοστερνικά, αλλά μπορεί να εντοπίζεται σε άλλη περιοχή τουθώρακα, στοεπιγάστριο, στα άνω άκρα (ιδιαίτερα το αριστερό), στον τράχηλο ή στηνκάτω γνάθο. Από την συνηθισμένη του οπισθοστερνική θέση, ο στηθαγχικός πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στην πλάτη ή σεμια ή περισσότερες από τις προαναφερθείσες περιοχές. Ο πόνος της στηθάγχης έχει διάρκεια λίγων λεπτών και υποχωρεί μετη λήψη νιτρωδών φαρμάκων.
Ο πόνος της στηθάγχης είναι δυνατόν να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα και σημεία όπως δύσπνοια, εφίδρωση, ναυτίακιέμετο.
Ο πόνος της στηθάγχης είναι αποτέλεσμα ισχαιμίαςτουμυοκαρδίου, η οποία συμβαίνει όταν διαταράσσεται η ισορροπία ανάμεσα στις μεταβολικές απαιτήσεις του μυοκαρδίου καιστην προσφορά οξυγόνουκαι θρεπτικών ουσιών από τις στεφανιαίες αρτηρίες. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν μειώνεται η διάμετρος του αυλού των στεφανιαίων αρτηριών είτε εξαιτίας στένωσης (λόγω αθηροσκλήρωσης), είτε εξαιτίας σπασμού των αγγείων αυτών. Το φαινόμενο επιτείνεται όταν οι ανάγκες του μυοκαρδίου σε οξυγόνο είναι αυξημένες καιο αντισταθμιστικός μηχανισμός της καρδιάς (αγγειοδιαστολή των στεφανιαίων αρτηριών) δεν επαρκεί γιανα τις καλύψει. Γιανα συμβεί αυτό, η στένωση του στεφανιαίου αγγείου πρέπει να ξεπερνά το 75%. Τα αποτελέσματα της ισχαιμίας του μυοκαρδίου είναι συνήθως αναστρέψιμα, σε περίπτωση όμως παρατεταμένης ή/και απότομης ισχαιμίας μπορεί να προκληθούν μη αναστρέψιμες βλάβες και νέκρωση (οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου).
Σταθερή στηθάγχη : Ο στηθαγχικός πόνος εμφανίζεται όταν υπάρχει ένας ή περισσότεροι παράγοντες που αυξάνουν το καρδιακό έργο και τις απαιτήσεις του μυοκαρδίου σε οξυγόνο. Τέτοιοι παράγοντες είναι η σωματική άσκηση, η συγκινησιακή φόρτιση, το έντονο ψύχος, ένα πλούσιο γεύμα, η σεξουαλική πράξη κ.ά. Ο πόνος διαρκεί μερικά λεπτά και υποχωρεί μετη λήψη ενός νιτρώδους φαρμάκου ή με διακοπή της σωματικής άσκησης.
Ασταθής στηθάγχη : Ο στηθαγχικός πόνος εμφανίζεται ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη κάποιου εκλυτικού παράγοντα όπως η σωματική άσκηση, δηλαδή ακόμη καισε κατάσταση ηρεμίας ή κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο πόνος μπορεί να είναι εντονότερος από εκείνον της σταθερής στηθάγχης καινα διαρκεί περισσότερο, υποχωρεί δεμετη λήψη νιτρωδών φαρμάκων. Η ασταθής στηθάγχη υποδηλώνει σοβαρότερη νόσο των στεφανιαίων αγγείων και έχει χειρότερη πρόγνωση.[1] Ὀσο μεγαλὐτερη εἰναηδιἀρκειἀ της, τόσο σοβαρότερη είναι καιη πρόγνωσή της. Οι παρατεταμἐνες κρίσεις συχνά οδηγοὐνσε έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Στηθάγχη Prinzmetal : Οφείλεται κυρίως σε σπασμό των στεφανιαίων αρτηριών, παρά σε αθηροσκλήρωση, ανκαι αθηροσκλήρωση μπορεί να συνυπάρχει. Συνήθως εμφανίζεται κατά την ηρεμία ή κατά τη διάρκεια του ύπνου και μπορεί να θεωρηθεί ασταθής στηθάγχη.
Οι στόχοι κατά την αντιμετώπιση της στηθάγχης είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα, η επιβράδυνση της εξέλιξης της στεφανιαίας νόσου καιη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης εμφράγματος του μυοκαρδίου. Γενικά μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται είναι η διακοπή τουκαπνίσματος, ο διατήρηση των τιμών σακχάρουκαιχοληστερόληςσε φυσιολογικά επίπεδα, ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσηςκαιη απώλεια βάρους σε συνδυασμό με υγιεινή δίαιτα.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται γιατην αντιμετώπιση της στηθάγχης είναι :
Νιτρώδη : Ανακουφίζουν από τον στηθαγχικό πόνο, συνήθως λαμβάνονται υπογλώσσια.
Β-Αναστολείς : Σημαντικά οφέλη στην ανακούφιση από τη συμπτωματολογία καιτη μείωση της θνητότητας.
Ανταγωνιστές ασβεστίου : Αγγειοδιασταλτικά φάρμακα που αυξάνουν την αιμάτωση του μυοκαρδίου.