ΟΆτλας Τελλ (αραβικά: الاطلس التلي) είναι οροσειρά μήκους πάνω από 1.500 χιλιόμετρα και αποτελεί τμήμα της οροσειράς τουΆτλανταστηΒόρεια Αφρική, που εκτείνεται από τοΜαρόκο μέχρι τηνΤυνησία.
Οι οροσειρές αυτού του συστήματος έχουν μέσο υψόμετρο περίπου 1.500 μέτρων και σχηματίζουν ένα φυσικό φράγμα μεταξύ της Μεσογείου και της Σαχάρας. Η υψηλότερη κορυφή του είναι η κορυφή Λαλλά Χεντιτζά, με υψόμετρο 2.308 μ. στηνοροσειρά Τζουρτζουρά.[1]
Αρκετές μεγάλες πόλεις όπως η πρωτεύουσα της Αλγερίας, τοΑλγέρι, καιτοΟράν βρίσκονται στη βάση του Άτλαντα Τελλ. ΗΚωνσταντίνη βρίσκεται 80 χιλιόμετρα στην ενδοχώρα σε υψόμετρο 650 μέτρων.
Ο Άτλας Τελλ εκτείνεται παράλληλα με τις ακτές της Μεσογείου. Μαζί μετονΣαχαριανό Άτλανταστα νότια, σχηματίζει το βορειότερο από δύο περισσότερο ή λιγότερο παράλληλες οροσειρές που συγκλίνουν η μία προς την άλλη προς τα ανατολικά, παραμένοντας αρκετά διακριτές στηΔυτική Αλγερίακαι συγχωνεύονται στηνΑνατολική Αλγερία. Στο δυτικό άκρο, καταλήγει στις οροσειρές ΡιφκαιΜέσου Άτλανταστο Μαρόκο. Ο Άτλας Τελλ είναι επίσης ένα ξεχωριστό φυσιογραφικό τμήμα της μεγαλύτερης περιοχής τουΆτλαντα, το οποίο μετη σειρά του είναι μέρος του ευρύτερου φυσιογραφικούαφρικανικού αλπικού συστήματος.[2]
Ο Άτλας Τελλκαιο Σαχαριανός Άτλαντας σχηματίζουν δύο φυσικά εμπόδια, ο πρώτος προς τηΜεσόγειοκαιο δεύτερος προς τη Σαχάρα. Ανάμεσά τους βρίσκεται η κοιλάδα τουΣελίφκαι διάφορων μικρότερων ποταμών.[3]
Νότια του Άτλαντα Τελλ βρίσκεται το υψηλό οροπέδιο τωνΩτΠλαιν (~ 1000 μ. σε υψόμετρο) με επίπεδο έδαφος όπου συλλέγεται νερό κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου, σχηματίζοντας μεγάλες ρηχές αλμυρές λίμνες που λαμβάνουν μορφή αλυκής καθώς στεγνώνουν. Στη γεωργία της περιοχής περιλαμβάνεται η βοσκή προβάτων και αιγών στις καλύτερα αρδευόμενες καθώς και διάφορες εκτροφές. Στην περιοχή καλλιεργείται ξηρό κριθάρι.[4]
ΟΣελίφ είναι ένα ποτάμι μήκους 725 χιλιομέτρων με τις πηγές τουστον Άτλαντα Τελλκαι εκβάλλει στη Μεσόγειο. Ο Σελίφ χαρακτηρίζεται από μια εξαιρετικά εύφορη κοιλάδα. Άλλα σημαντικά ποτάμια που έχουν τις πηγές τους στην οροσειρά είναι οι ποταμοί ΜετζερντάκαιΣεϊμπούς. Μόνο εποχιακά ρεύματα ρέουν νότια από τον Άτλαντα Τελλ.[2]
Ο Άτλας Τελλ χαρακτηρίζεται από τυπικό μεσογειακό κλίμα, ζεστό με ξηρά καλοκαίρια και ήπιους, βροχερούς χειμώνες με χιόνι στα ανώτερα υψόμετρα. Κατά συνέπεια, οι βόρειες πλαγιές του Άτλαντα Τελλ καλύπτονται από τοενδημικόAbies numidicaκαι επίσης κέδρο του Άτλαντα, πεύκακαιφελλόδενδρα. Το καλοκαίρι ζεστός, ξηρός άνεμος, οΣιρόκος, φυσά βόρεια από τη Σαχάρα απέναντι από τον Άτλαντα Τελλ, προκαλώντας θαμπές, ξηρές συνθήκες κατά μήκος της βόρειας ακτής της Αφρικής.
Παρά το ξηρό κλίμα, εξασκείται καλλιέργεια κριθαρίου και σιταριού στην περιοχή του Άτλαντα Τελλ.[5]Το φαράγγι Σιφά βρίσκεται εντός του Άτλαντα Τελλ. Αυτή η τοποθεσία είναι ένας από τους λίγους εναπομείναντες βιότοπους τουαπειλούμενοπρωτεύοντος, Μακάκου της Μπαρμπαριάς (Macaca sylvanus).[6]