Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|7|10|2024}}
Στις αστρονομικές του μελέτες συνεργάσθηκε συχνά μετονΦραντσέσκο Μαρία Γκριμάλντι. Το σημαντικότερο έργο του θεωρείται τοAlmagestum novum (1651). Από θρησκευτική αναγκαιότητα αντιτάχθηκε στις απόψεις τουΚοπέρνικου (Ηλιοκεντρική θεωρία), αλλά τόνισε την αξία της «ως απλής υποθέσεως».
Μετον Γκριμάλντι μελέτησαν πολύ τηΣελήνη, καισε αυτούς οφείλονται τα περισσότερα ονόματα των χαρακτηριστικών της σεληνιακής επιφάνειας (κρατήρων, κλπ.). Επίσης, ο Ριτσιόλι παρατήρησε τονΚρόνοκαι υπήρξε ο πρώτος που σημείωσε ότι οΜιζάρ είναι διπλός αστέρας.
Παρά τη δεδηλωμένη αντίθεσή τουστη θεωρία του Κοπέρνικου, ο Ριτσιόλι έδωσε το όνομά τουσε ένα πολύ μεγάλο κρατήρα της Σελήνης, καισε άλλους κρατήρες έδωσε τα ονόματα οπαδών της ηλιοκεντρικής θεωρίας (Κέπλερ, Γαλιλαίος, κλπ.). Κοντά σε αυτούς οι Ριτσιόλι και Γκριμάλντι επέλεξαν τους κρατήρες στους οποίους έδωσαν τα δικά τους ονόματα, ενώ κρατήρες που τους βάφτισαν μετα ονόματα άλλων Ιησουιτών αστρονόμων βρίσκονται σε άλλο μέρος της Σελήνης, κοντά στον κρατήρα Τύχωνα. Αυτές οι επιλογές θεωρούνται από μερικούς ως κρυφή συμπάθεια γιατο ηλιοκεντρικό σύστημα, την οποία ως Ιησουίτης δεν μπορούσε να εκφράσει δημοσίως.
Μεταξύ των ετών 1644και1656ο Ριτσιόλι πραγματοποίησε τοπογραφικές μετρήσεις μετον Γκριμάλντι, προσδιορίζοντας τιμές γιατην περιφέρεια της Γης. Ωστόσο, αδυναμίες της μεθόδου τους προκάλεσαν σφάλματα μεγαλύτερα στο μήκος της μοίρας ενός μεσημβρινού από ό,τι είχε οΣνέλλιους λίγα χρόνια νωρίτερα: το σφάλμα του Σνέλλιους ήταν 4 χλμ., ενώ του Ριτσιόλι πάνω από 10 χλμ. (Hoefer 1873).
Εκτός από τοAlmagestum novum, άλλα συγγράμματα του Ριτσιόλι είναι τα εξής:
Geographiae et hydrographiae reformatae libri (1661)
Σχετικά πολυμέσα