Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|5|10|2024}}
ΤοΤομπρούκ ή Tουμπρούκ (ή Αντίπυργοςστα αρχαία ελληνικά) (αραβικά: طبرق , προφορά: Ţubruq) είναι ιστορική πόλη και φυσικός λιμένας στα ανατολικά παράλια της Λιβύης, κοντά στα σύνορα μετηνΑίγυπτο. Είναι η πρωτεύουσα της άλλοτε ομώνυμης περιφέρειας και σημερινής Μπουτνάν. Ο πληθυσμός της κατά τονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (Β΄ Π.Π.) ήταν περίπου 4.200 κάτοικοι. Σήμερα υπολογίζεται (κατ΄ εκτίμηση 2011) στους 120.000 κατοίκους.
Η πόλη έχει αναπτυχθεί στο μυχό φυσικού όρμου που καλύπτεται από μεγάλες βραχώδεις απόκρημνες πλαγιές που παρέχουν σπουδαία φυσική προστασία, οδε λιμένας είναι αρκετά βαθύς και ευρύχωρος, όπου και χαρακτηρίζεται ένας από τους ασφαλέστερους φυσικούς λιμένες της Μεσογείου. Από την δεκαετία του 1930 παρουσιάζει σπουδαία ναυτιλιακή υποδομή διαθέτοντας σηματοφορικό σταθμό, ραδιοτηλεγραφικό καθώς και ναυαγοσωστικό σταθμό. Απέχει από τηνΚρήτη περίπου 160 μίλια, από δετα σύνορα της Αιγύπτου περίπου τα 150 χλμ., ενώ από τηΒεγγάζημετον νέο αυτοκινητόδρομο που κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1980 Τομπρούκ - Αντζαμπίγια απέχει περίπου 420 χλμ. (230 χλμ, λιγότερο από παλαιότερα).
Πρόκειται για αρχαία ελληνική αποικία επί της τότε Κυρηναϊκής, που έφερε το όνομα «Αντίπυργος», ερείπια της οποίας σώζονται, την οποία αναφέρει ονομαστικά και κατά επιτυχή περιγραφή της θέσης της ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος και γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος, καιη οποία αργότερα πέρασε σε ρωμαϊκή διοίκηση. Την εποχή εκείνη αποτελούσε σπουδαίο σταθμό των καραβανιών που κινούνταν παρά τα παράλια της Μεσογείου. Το1911που μέχρι τότε τελούσε υπό κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας περιήλθε στηνΙταλίαη οποία και προέβη σε μεγάλα οχυρωματικά έργα. Το1930 άρχισε να εξελίσσεται σε σπουδαία ιταλική ναυτική βάση. Κατά τον Β΄ Π.Π. το Τομπρούκ αποτελούσε την ισχυρότερη τοποθεσία της Λιβύης με μεγάλα οχυρωματικά έργα από μπετόν, αντιαρματικές τάφρους και αμυντικές σειρές συρματοπλεγμάτων που κάλυπταν όλη την πόλη.
Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου , οι συμμαχικές δυνάμεις, μετά από πολλές και άγριες μάχες το κατέλαβαν, πλην όμως η πόλη είχε υποστεί μεγάλες καταστροφές που άρχισαν να αποκαθίστανται μετά τη λήξη του πολέμου.
Από τη δεκαετία του 1960 αποτελεί τερματικό σταθμό του πετρελαϊκού αγωγού Σασίρ. Στη πόλη αυτή ήταν το ανάκτορο της βασιλικής οικογένειας της Λιβύης καιο Βασιλεύς Ίντρις είχε δώσει ιδιαίτερες προτεραιότητες ανάπτυξής της που αποδεικνύεται αριθμητικά και από τον σημερινό πληθυσμό της. Κατά την επανάσταση του Μουαμάρ Καντάφι το Τομπρούκ αποτέλεσε το προπύργιο των διαμαρτυριών εναντίον του, αλλά καιστη τελευταία κρίση της πτώσης τουτο Τομπρούκ πρωτοστάτησε στη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» ενώ αποτέλεσε την έδρα του εθνικού μεταβατικού συμβουλίου κατά τον εμφύλιο που ξέσπασε το 2011.
Λιβύη
Σχετικά πολυμέσα
