Ένα υπερμαγγανικό ιόν (permanganate) είναι μιαχημική ένωσημετοιόν μαγγανίου(VII) MnO− 4, τη συζυγή βάση του υπερμαγγανικού οξέος. Επειδή το άτομο τουμαγγανίου έχει αριθμό οξείδωσης +7, το υπερμαγγανικό (VII) ιόν είναι ισχυρό οξειδωτικό μέσο. Το ιόν είναι ένα ιόν μετάλλου μετάπτωσης με τετραεδρική δομή.[1]Τα διαλύματα υπερμαγγανικού έχουν βιολετί χρώμα και είναι σταθερά σεουδέτερα ή ελαφρώς αλκαλικά μέσα. Η ακριβής χημική αντίδραση εξαρτάται από τα αντιδραστήρια που περιέχουν άνθρακα και από το χρησιμοποιούμενο οξειδωτικό. Για παράδειγμα, το τριχλωροαιθάνιο (C2H3Cl3) οξειδώνεται από υπερμαγγανικά ιόντα γιανα σχηματίσει διοξείδιο του άνθρακα (CO2), διοξείδιο του μαγγανίου (MnO2), ιόντα υδρογόνου (H+) και ιόντα χλωρίου (Cl−).[2]
Τα υπερμαγγανικά άλατα μπορούν να παρασκευαστούν με οξείδωση ενώσεων μαγγανίου όπως χλωριούχο μαγγάνιο ή θειικό μαγγάνιο από ισχυρά οξειδωτικά μέσα, για παράδειγμα, υποχλωριώδες νάτριο ή διοξείδιο του μολύβδου:
Αυτά είναι κοινά και ισχυρά απολυμαντικά, που χρησιμοποιούνται τακτικά στην απολύμανση λουτρών, τουαλετών και νιπτήρων. Είναι μια φθηνή και εξαιρετικά αποτελεσματική ένωση γιατην εργασία.
Φάσμα απορρόφησης ενός υδατικού διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου, που εμφανίζει δονητική εξέλιξη
Τα υπερμαγγανικά (VII) είναι άλατατου υπερμαγγανικού οξέος. Έχουν βαθύ πορφυρό χρώμα, λόγω της μετάβασης μεταφοράς φορτίου από οξο-πρόσδεμα p τροχιακών σε κενά τροχιακά που προέρχονται από τροχιακά dτου μαγγανίου(VII) '.[4]Το υπερμαγγανικό (VII) είναι ισχυρό οξειδωτικό μέσοκαι παρόμοιο μετουπερχλωρικό. Ως εκ τούτου, είναι κοινή χρήση στην ποιοτική ανάλυση που περιλαμβάνει αντιδράσεις οξειδοαναγωγής (υπερμαγγανομετρίας). Σύμφωνα μετη θεωρία, το υπερμαγγανικό είναι αρκετά ισχυρό γιανα οξειδώσει το νερό, αλλά αυτό στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει σε κανένα βαθμό. Εκτός από αυτό, είναι σταθερό.
Είναι χρήσιμο αντιδραστήριο, αλλά δεν είναι πολύ επιλεκτικό με οργανικές ενώσεις. Τουπερμαγγανικό κάλιο χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό και πρόσθετο επεξεργασίας νερού στην υδατοκαλλιέργεια.[5]Τα μαγγανικά (VII) δεν είναι πολύ σταθερά θερμικά. Για παράδειγμα, τουπερμαγγανικό κάλιο αποσυντίθεται στους 230°C σε μαγγανικό κάλιο και διοξείδιο του μαγγανίου, απελευθερώνοντας αέριο οξυγόνο :
Η θανατηφόρα δόση υπερμαγγανικού είναι περίπου 10 g και έχουν συμβεί αρκετές θανατηφόρες δηλητηριάσεις. Η ισχυρή οξειδωτική δράση οδηγεί σενέκρωσητουβλεννογόνου. Για παράδειγμα, οοισοφάγος επηρεάζεται εάν το υπερμαγγανικό άλας καταποθεί. Μόνο μια περιορισμένη ποσότητα απορροφάται από τα έντερα, αλλά αυτή η μικρή ποσότητα παρουσιάζει σοβαρές επιπτώσεις στα νεφρά καιστο συκώτι.[15][16]
↑Lee, Donald G.; Chen, Tao (1993), «Reduction of manganate(VI) by mandelic acid and its significance for development of a general mechanism of oxidation of organic compounds by high-valent transition metal oxides», J. Am. Chem. Soc.115 (24): 11231–36, doi:10.1021/ja00077a023.
