Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/05/2015.
Διαδέχθηκε τον πατέρα του, Φραγκίσκο Α΄, μετά το θάνατό του στις 2 Μαρτίου 1835. Δεν ήταν σε θέση να κυβερνήσει την αυτοκρατορία λόγω σοβαρής επιληψίας, έτσι ο πατέρας του, προτού πεθάνει, έκανε διαθήκη μετην οποία όριζε να συμβουλεύεται το θείο του, αρχιδούκα Λουδοβίκο, για όλες τις πτυχές της εσωτερικής πολιτικής καιτονπρίγκιπα Κλέμενς φον Μέττερνιχ, Υπουργό Εξωτερικών της Αυστρίας .[2].
Μετά τις Επαναστάσεις του 1848, ο Φερδινάνδος παραιτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1848. Τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του, οΦραγκίσκος Ιωσήφ. Μετά την παραίτησή του έζησε στοΚάστρο της Πράγας μέχρι το τέλος της ζωής τουτο 1875.[3]
ΟΦερδινάνδος Κάρολος Λεοπόλδος Ιωσήφ Φραγκίσκος Μαρκελίνος ήταν ο μεγαλύτερος γιος τουΦραγκίσκου Β΄, Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίαςκαι της Μαρίας Θηρεσίας της Νάπολης και της Σικελίας. Πιθανώς ως αποτέλεσμα της γενετικής εγγύτητας των γονιών του (ήταν διπλά πρώτα ξαδέλφια), ο Φερδινάνδος είχε υδροκέφαλο, νευρολογικά προβλήματα συμπεριλαμβανομένης της επιληψίαςκαι δυσκολία στην ομιλία. Εκπαιδεύτηκε από τον βαρόνο Γιόζεφ Κάλαζαντς φον Ερμπεργκ καιτη σύζυγό του κόμισσα Γιοζεφίνα φον Ατεμς.[4]
Ο Φερδινάνδος έπασχε από επιληψία. Ανκαι έχει περιγραφεί ως αδύναμος και ανίκανος να κυβερνήσει, κρατούσε ένα συνεκτικό και ευανάγνωστο ημερολόγιο και μάλιστα λέγεται ότι είχε οξύ πνεύμα. Ωστόσο τονα υποφέρει ως και από είκοσι κρίσεις την ημέρα περιόριζε σοβαρά την ικανότητά τουνα κυβερνά με οποιαδήποτε αποτελεσματικότητα. Ανκαιδεν κηρύχθηκε ανίκανος την κυβέρνηση καθοδηγούσε ένα Συμβούλιο Αντιβασιλέων (αρχιδούκας Λουδοβίκος, κόμης Κόλοβρατ καιπρίγκιπας Μέττερνιχ).
Όταν ο Φερδινάνδος παντρεύτηκε τηνπριγκίπισσα Μαρία Άννα της Σαβοΐας, ο γιατρός της αυλής θεώρησε απίθανο να μπορέσει να ολοκληρώσει το γάμο.[5] Όταν προσπάθησε νατο κάνει, υπέστη πέντε επιληπτικές κρίσεις. Τον θυμούνται επίσης γιατην εντολή του προς τον μάγειρά του: όταν του είπαν ότι δεν μπορούσε να έχει ντάμπλινγκμεβερίκοκο (Marillenknödel) επειδή τα βερίκοκα ήταν εκτός εποχής, είπε "Είμαι ο Αυτοκράτορας και θέλω ζυμαρικά!" (Γερμανικά: Ich bin der Kaiser und ich will Knödel!).[6][7]
Καθώς οι επαναστάτες του 1848 βάδιζαν προς τα ανάκτορα λέγεται ότι ο Φερδινάνδος ζήτησε εξηγήσεις από τον Μέττερνιχ. Όταν ο Μέττερνιχ απάντησε ότι ξεκινούσαν μια επανάσταση, ο Φερδινάνδος λέγεται ότι ρώτησε "Μα τους επιτρέπεται νατο κάνουν αυτό;" (βιεννέζικα γερμανικά: Ja, dürfen's denn des?) Πείστηκε από τον Πρίγκιπα Φέλιξ του Σβάρτσενμπεργκ να παραιτηθεί υπέρ του ανιψιού τουΦραγκίσκου Ιωσήφ (ο επόμενος στη σειρά ήταν ο μικρότερος αδερφός του Φερδινάνδου, Φραγκίσκος Κάρολος, αλλά πείστηκε να παραιτηθεί από τα δικαιώματα διαδοχής του υπέρ τουγιουτου), πουθα κατείχε τον αυστριακό θρόνο γιατα επόμενα 68 χρόνια.
Ο Φερδινάνδος κατέγραψε τα γεγονότα στο ημερολόγιό του: «Η υπόθεση τελείωσε μετο νέο Αυτοκράτορα να γονατίζει μπροστά στον παλιό του Αυτοκράτορα και Κύριο, δηλαδή σε εμένα, καινα ζητάει μια ευλογία, την οποία του έδωσα, βάζοντας καιτα δύο μου χέρια στο κεφάλι τουκαι κάνοντας το σημείο του Τίμιου Σταυρού… μετά τον αγκάλιασα και φίλησα το νέο μας κύριο και μετά πήγαμε στο δωμάτιό μας. Στη συνέχεια εγώ καιη αγαπημένη μου σύζυγος ακούσαμε τη Θεία Λειτουργία. Μετά εγώ καιη αγαπημένη μου σύζυγος μαζέψαμε τις βαλίτσες μας».
Ο Φερδινάνδος ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Βοημίαςπου στέφθηκε ως τέτοιος. Λόγω της συμπάθειάς του προς τη Βοημία (όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής τουστοΚάστρο της Πράγας) του δόθηκε το τσέχικο προσωνύμιο "Φερδινάνδος Ε΄ ο καλός" (Ferdinand Dobrotivý). Στην Αυστρία ο Φερδινάνδος είχε παρομοίως το προσωνύμιο "Ferdinand der Gütige" (= Φερδινάνδος ο καλοήθης), αλλά επίσης γελοιοποιήθηκε ως "Gütinand der Fertige" (= Καλός ο Τελειωμένος).
↑van der Kiste, John. Emperor Francis Joseph London: Sutton Publishing, 2005 (ISBN0-7509-3787-4). p 2
↑According to A.J.P. Taylor, he was in fact asking for noodles - "But it is an unacceptable pun in English for a noodle to ask for noodles" - The Habsburg Monarchy 1809–1918