Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τουΚαρόλου Α΄ πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ και της Φιλιππίνας-Καρλότας των Χοεντσόλερν, κόρης τουΦρειδερίκου-Γουλιέλμου Α΄ βασιλιά της Πρωσίας.
Το 1754 έγινε λοχαγός του συντάγματος Σωματοφυλακής καιτο 1761 συνταγματάρχης του συντάγματος Τσάστροφ. Πολέμησε σε μάχες κατά τονΕπταετή Πόλεμο. Το 1761 έγινε υποστράτηγος και πολέμησε στο Έλπερ, με συνέπεια την απελευθέρωση του Μπράουνσβαϊγκ. Τον αναφέρει στην ωδή της Γιατην ελευθέρωση του Μπράουνσβαϊγκτο ίδιο έτος η ποιήτρια Άννα Λουίζα Καρςκαιστην ωδή της Γιατον Φρειδερίκο του Μπράουνσβαϊγκ. Ο ίδιος, όπως καιοι αδελφοί του Γουλιέλμος-Αδόλφος καιΛεοπόλδος ήταν ελευθεροτέκτονες. O Φρειδερίκος-Αύγουστος είχε το βαθμό τουεταίρου, φίλου και υποστηρικτή (socius, amicus et fautor) στη Λειτουργία της Αυστηρής Τήρησης. Έγινε Διευθυντής του Ναού στο Βερολίνο το 1773 καιΥπερέχων και Προστάτης της Τάξης (Superior et Protector Ordinis). Το διάστημα 1772-99 ήταν Εθνικός Μεγάλος Διδάσκαλος της Μεγάλης Εθνικής Μητρικής Στοάς «Στις τρεις σφαίρες», στην οποία άλλο μέλος ήταν οΦρειδερίκος Β΄ βασιλιάς της Πρωσίας. Το λεξικό Φραϊμάουερερ του 1932 αναφέρει πως είχε ισχυρή μυστικιστική προδιάθεση καιτον αποκαλεί αλχημιστή, ροδοσταυρίτη, θαυματοποιό γιατρό, σε στενή επαφή με τους θαυματοποιούς του Τάγματος, όπως οιΓ.-Φ.-Ξαβιέ Γκούγκομος και Σρέπφερ. Μετον θείο τουΦερδινάνδο είχε επαφή μετονκόμη τουΣαιν Ζερμαίν, διεθνούς φήμης αλχημιστή και αποκρυφιστή.
Το 1763 έγινε αντιστράτηγος και διοικητής του συντάγματος Τέτενμπορν της Πρωσίας. Απέκτησε τη συμπάθεια του Φρειδερίκου Β΄ καιτον συνόδευε σε όλες τις επιχειρήσεις του. Τον έκανε κυβερνήτη του φρουρίου Κεστρίν, ιππότη του Τάγματος του Μαύρου Αετού, καιτο επόμενο έτος τιμητικό μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.
Το 1774 έγινε κοσμήτορας (provost) του Βρανδεμβούργου, το 1787 στρατηγός του πεζικού καιτο 1792 που απεβίωσε ο πεθερός τουτον διαδέχθηκε ως δούκας του Ελς στην Κάτω Σιλεσία. Το 1794 απολύθηκε από το στράτευμα. Αποσύρθηκε στο ανάκτορο Σιμπύλενορτ στην Κάτω Σιλεσία. όπου μετέφραζε θεατρικά και λογοτεχνικά έργα από τα γαλλικά. Κατά την επίσκεψή τουστην αδελφή του Άννα-Αμαλία στο Άιζεναχ της Θουριγγίας το 1805 απεβίωσε και ενταφιάστηκε στη Βαϊμάρη. Στο Ελς τον διαδέχθηκε ο ανιψιός τουΦρειδερίκος-Γουλιέλμοςο λεγόμενος μαύρος δούκας.
Hermann Hengst: Die Ritter des Schwarzen Adlerordens. 1901
Benno von Knobelsdorff-Brenkenhoff: Die Städte Braunschweig und Wolfenbüttel und das Gefecht bei Ölper am 13./14.10.1761, In: Braunschweigisches Jahrbuch Nr. 71, Braunschweig 1990, S. 7–26
Eugen Lennhoff, Oskar Posner: Internationales Freimaurerlexikon. 1932
Ferdinand Spehr: Friedrich August (Herzog von Braunschweig). In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 7, Duncker & Humblot, Leipzig 1877, S. 505–507.
Σχετικά πολυμέσα