Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|15|05|2024}}
Γενικά μετον διεθνή όρο φωτορεπορτάζ (= φωτοειδησεογραφία) χαρακτηρίζεται η κάλυψη (συμπλήρωση) μιας ειδησεογραφίας μεφωτογραφίακαι εξελικτικά με βίντεο. Το φωτορεπορτάζ αποτελεί μία επιμέρους μορφή – είδος δημοσιογραφίας.
Ανάλογα του θέματος, ή του χώρου, ή της δραστηριότητας, ή προσώπων που καλύπτει ως θέμα το φωτορεπορτάζ λαμβάνει καιτον αντίστοιχο χαρακτηρισμό π.χ. πολιτικό, πολεμικό, ναυτικό, αθλητικό, κ.λπ. Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός καλού φωτορεπορτάζ είναι: η επικαιρότητα, η αντικειμενικότητα, καθώς καιη πολιτιστική διάθεση.
Γενικά από την αρχή που εμφανίστηκε η φωτογραφία φέρεται να υπηρέτησε τον τύπο. Στην ανακάλυψη αυτής οφείλεται καιη εμφάνιση των πρώτων εικονογραφημένων περιοδικών, όπως το "The Illustraded London News", που ξεκίνησε την έκδοσή τουτο1842καιτο "L' Illustration", που ξεκίνησε να εκδίδεται ένα χρόνο μετά στοΠαρίσι. Μετην παράλληλη τελειοποίηση των φωτογραφικών μεθόδων η χρήση της φωτογραφίας στον ημερήσιο τύπο άρχισε να γενικεύεται.
Ιστορικός σταθμός του φωτορεπορτάζ κρίνεται η εμφάνιση των μικρού σχήματος φωτογραφικών μηχανών Έρμανοξ (1924) και Λάικα (1925) που παρείχαν πλέον την δυνατότητα φωτογραφικής λήψης εσωτερικών χώρων με κάποιο κατάλληλο φωτισμό.
Έτσι το 1928-1929 άρχισαν να τυπώνονται τα δύο μεγαλύτερα σε κυκλοφορία εικονογραφημένα περιοδικά της Ευρώπης, το "Muncher Illustrierte Presse" καιτο "Berliner Illustrierte Zeitung", των οποίων ακολούθησαν το γαλλικό "Vu" (1928) καιτα αμερικανικά "Life" και "Look" (1936), από τα οποία και αναδείχθηκαν πολλοί και σπουδαίοι φωτορεπόρτερς (όπως αποκαλούνται διεθνώς οι φωτογράφοι επικαίρων ειδήσεων) όπως π.χ. η Μάργκαρετ Μπεργκ-Χουάιτ, ο Άλφρεντ Άιζενσταιντ, ο Πήτερ Στάκπουλ κ.ά.
Στο φωτορεπορτάζ κυρίαρχο στοιχείο επιτυχίας θεωρείται η ικανότητα του φωτορεπόρτερ να πετύχει να συλλάβει ακριβώς εκείνο το σημαντικό στοιχείο μιας δράσης ή ενός γενικότερου θέματος μέσα σ΄ ένα δευτερόλεπτο πουθα πρέπει χειρίζοντας τη φωτογραφική μηχανή τουμε ταχύτητα και ακρίβεια νατο αναδείξει καινατο μεταβάλλει σε φωτογραφικό στιγμιότυπο άξιο να διατηρηθεί στο χρόνο.
Τέτοια ταλέντα του είδους ήταν ο Ούγγρος Αντρέ Κερτές στη δεκαετία του1920 όπως καιο Γάλλος Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν, γιατον οποίο όπως φέρεται να είχε δηλώσει, "η φωτογραφική του μηχανή ήταν προέκταση του ματιού του".
