ΟΧέκα (ή Χεκά) ήταν θεοποίηση της μαγείαςστηνΑιγυπτιακή μυθολογία, καιτο όνομά του είναι η λέξη στα αρχαία Αιγυπτιακά γιατη «μαγεία». Σύμφωνα με αιγυπτιακά κείμενα (Κείμενα Σαρκοφάγων, ξόρκι 261), ο Χέκα υπήρχε Heka «πριννα εμφανιστεί η δυαδικότητα». Ο όρος «Χέκα» επίσης χρησιμοποιούνταν γιατην πρακτική μαγικών τελετουργιών. Η κοπτική λέξη «χικ» προέρχεται από τα αρχαία Αιγυπτιακά.
Χέκα κυριολεκτικά σημαίνει ενεργοποιώντας τοΚα, την έννοια των Αιγυπτίων γιατο μέρος της ψυχής που ενσάρκωνε την προσωπικότητα του ατόμου. Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ο τρόπος που λειτουργεί η μαγεία ήταν μετην ενεργοποίηση της δύναμης της ψυχής. «Χέκα» επίσης υπονοεί μεγάλη δύναμη και επιρροή, ειδικά στην περίπτωση τις ενεργοποίησης τουΚατων θεών. Ο Χέκα ενεργούσε μαζί μετονΧου, την ενσάρκωση του θεϊκού λόγου, καιτονΣία, την ενσάρκωση της έννοιας της θεϊκής γνώσης, γιαναγιατη δημιουργία της βάσης της δημιουργικής δύναμης του κόσμου των θνητών καιτου κόσμου των θεών.
Ως αυτός πουενεργοποιείτοΚα, ο Χέκα επίσης θεωρούνταν γιος τοΑτούμ, τον δημιουργό των πραγμάτων γενικά, ή κάποιες φορές τουΧνουμ, που δημιουργούσε το συγκεκριμένο Μπα (άλλη μια πλευρά της ψυχής) γιατο κάθε άτομο. Ως γιος τουΧνουμη μητέρα του ήταν η Μενχίτ.
Το Αιγυπτιακό ιερογλυφικό γιατο όνομά του ήταν μια μπλεγμένη κλωστή λιναριού μέσα σε ένα ζευγάρι σηκωμένα χέρια. Κάποιες φορές όμως μοιάζει αόριστα με δύο πλεγμένα φίδια μέσα στα χέρια κάποιου. Έτσι, λέγεται ότι ο Χέκα πολέμησε και κατέκτησε δύο ερπετά, και συχνά αναπαριστάται ως άντρας που καταπίνει δύο γιγάντια μπλεγμένα ερπετά. Η ιατρική καιοι γιατροί θεωρούνταν ως μια μορφή μαγείας, και έτσι αυτές της δραστηριότητες τις έκανε το ιερατείο του Χέκα.
Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι μετοΧέκα, την ενεργοποίηση τουΚατων θεών καιτων ανθρώπων, μπορούσαν να επηρεάσουν τους θεούς καινα κερδίσουν θεϊκή προστασία, θεραπεία, και μεταμόρφωση. Η υγεία καιη ολότητα του όντος ήταν ιερές γιατοΧέκα. Δεν υπάρχει λέξη γιατη θρησκεία στα αρχαία Αιγυπτιακά, ο επίγειος καιο θρησκευτικός κόσμος δεν διαχωριζόταν. Έτσι, τοΧέκαδεν ήταν εγκόσμια πρακτική, αλλά περισσότερο θρησκευτική τελετουργία. Κάθε πλευρά της ζωής, κάθε λέξη, κάθε φυτό, κάθε ζώο και κάθε τελετουργικό ήταν συνδεδεμένο μετην δύναμη καιτην εξουσία των θεών.[1]
ΣτηνΑρχαία Αίγυπτοη ιατρική αποτελούνταν από τέσσερα μέρη. Η αρχέγονη δύναμη που έδινε τη δύναμη στο δημιουργό-θεό ταυτιζόταν μετονΧέκα, τον οποίο συνόδευαν μαγικά τελετουργικά γνωστά ως Σεσαού, που περιέχονταν σε ιερά κείμενα γνωστά ως Ρου. Επιπλέον, δίνονταν στους ασθενείς ιατρικές συνταγές γιατην ανακούφισή τους, ταΠεκχρέτ. Η χρήση αυτής της μαγείας γινόταν σε τελετουργίες στο ναό αλλά και ανεπίσημα από τους ιερείς. Τα τελετουργικά αυτά, μαζί μετην ιατρική πρακτική, αποτελούσαν μια ολοκληρωμένη θεραπεία καιγιατη σωματική καιγιατην ψυχική υγεία. Χρήση της μαγείας γινόταν επίσης γιατην προστασία από εξαγριωμένες θεότητες, ζηλόφθονα φαντάσματα, ξένους δαίμονες και μάγους, όλα τα οποία παραπάνω θεωρούνταν ότι προκαλούσαν ασθένειες, ατυχήματα, φτώχια καιμη γονιμότητα.[2]