ΗΧριστίνα της Δανίας, βασίλισσα της Σουηδίας ή Χριστίνα Μπιόρνσνταττερ της Δανίας (δαν.: Kirstine Björnsdatter, σουηδ.: Kristina Björnsdotter, περί το1120[3] - περί το1165), βασίλισσα της Σουηδίας λόγω του γάμου της μετον βασιλιά Έρικ Θ΄ τον Άγιοκαι μητέρα τουΚνούτου Α΄ της Σουηδίας. Η Χριστίνα ήταν κόρη του Μπιόρν Χάραλντσεν Ίρόνσαϊντ γιουτου Δανού πρίγκιπα Χάραλντ Κέσζα νόθου γιουτουΕρρίκος Α΄ της Δανίαςκαι της συζύγου του Κατερίνας Ίντζεσνταττερ κόρης τουΊνγκε του πρεσβύτερου. Έμεινε ορφανή από πατέρα (1134), όταν αυτός δολοφονήθηκε από τον θείο τουΕρρίκος Β΄ της Δανίας. Ο μοναδικός επιζήσας συγγενής της, ο αδελφός του πατέρα της Όλαφ Χάραλνσεν, ζήτησε καταφύγιο στηΣουηδίακαιστη συνέχεια έγινε βασιλιάς της Σκανίας (1140 - 1143).[4]
Την ίδια εποχή η Χριστίνα παντρεύτηκε στη Σουηδία έναν άντρα πουδεν είχε βασιλικό αίμα: τον Έρικ Τζέντβαρντσον, ο οποίος θα γίνει βασιλιάς της Σουηδίας καιθα μείνει γνωστός ως Έρικ Θ΄ ο Άγιος και καταγόταν από την επαρχία του Βάστεργκοτλαντ στα σύνορα μετηΔανία[5]. Από την ηλικία του Κνούτου διαπιστώνεται ότι ο γάμος έγινε περίπου στις αρχές της δεκαετίας του 1140.[6]Ο γιος της Έρικ μετη γέννηση του είχε δικαιώματα να διεκδικήσει τον βασιλικό θρόνο της Σουηδίας λόγω της μητέρας του, η Χριστίνα μετη σειρά της είχε κληρονομικά δικαιώματα στη Σουηδία από τη δική της μητέρα αφού η αρσενική βασιλική γραμμή του Οίκου του Στενκίλ είχε ξεκληριστεί από τη δεκαετία του 1120. Ο νέος βασιλιάς Σβέρκερ ο Πρεσβύτεροςδεν είχε συγγενείς από τη βασιλική οικογένεια γι'αυτό έδωσε βασιλικά δικαιώματα στον σύζυγο της Έρικ (1050),[7] 6 χρόνια αργότερα μετη δολοφονία του Σβέρκερ Α΄ (1156) η Χριστίνα καιο σύζυγος της Έρικ θα γίνουν βασιλείς της Σουηδίας, η βασιλεία τους θα διαρκέσει 4 χρόνια (1156 - 1160).
Η βασίλισσα Χριστίνα έμεινε γνωστή μετη σύγκρουση της με τους μοναχούς του αβαείου του Βάρνχεμ στο Βάστεργκοτλαντ που διεκδικούσε την περιουσία της μονής σαν κληρονομιά της, παρενοχλούσε τους μοναχούς στέλνοντας γυμνές χορεύτριες να χορεύουν μπροστά τους.[8]Οι μοναχοί αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο αβαείο του Βίτσκαλ στη Δανία 1158 αλλά όταν ο πάπας απείλησε τη Χριστίνα με αφορισμό η ίδια καιο σύζυγος της αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν καινα δεχτούν τους μοναχούς πίσω.[6]Ο σύζυγος της δολοφονήθηκε στον Καθεδρικό ναό της Ουψάλας (1160) καιη ίδια μετη βοήθεια των οπαδών τουγιου της δραπέτευσε στη Δανία μαζί μετο στέμμα του συζύγου της όπου βασίλευε ο ξάδελφος της Βάλντεμαρ ο Μέγας.[9]Ο γιος της Κνούτος έγινε στη συνέχεια βασιλιάς ως Κνούτος Α΄ της Σουηδίας (1167) και ρύθμισε την αγιοποίηση του δολοφονημένου πατέρα του, η Χριστίνα ακούγεται ότι πέθανε τα πρώτα χρόνια της βασιλείας τουγιου της χωρίς να είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία.[10]
↑A.M. Strinnholm, Svenska folkrts historia, Vol. IV. Stockholm: Hörbergska Boktryckeriet, 1852, p. 120
↑Christer Öhman (Swedish): Helgon, bönder och krigare. Berättelser ur den svenska historien (Saints, farmers and warriors. Stories from the history of Sweden)
↑Sveriges hundra konungar. Stockholm: Biblioteksförlaget, 1956, p. 146.
↑Åke Ohlmarks, Alla Sveriges drottningar. Stockholm: Gebers, 1973, p. 44.
Hagerman, Maja, Spåren av kungens män (Traces after the King's men). Rabén Prisma (1996).
Nationalencyklopedin, Bokförlaget Bra Böcker AB, Höganäs (1992)
Nordisk familjebok
Åke Ohlmarks: Alla Sveriges drottningar (All the queens of Sweden). Stockholm: Gebers (1973).
Christer Öhman: "Helgon, bönder och krigare. Berättelser ur den svenska historien" (Saints, peasants and warriors. Stories from the Swedish history) (1994).
