Η Barclays (προφέρεται: [bɑːrkliz]) είναι βρετανική πολυεθνική εταιρεία τραπεζικών και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που εδρεύει στο Λονδίνο. Πρόκειται για μια παγκόσμια τράπεζα με δραστηριότητες στον τομέα της λιανικής, χονδρικής και επενδυτικής τραπεζικής, καθώς και τη διαχείριση του πλούτου, την παροχή στεγαστικών δανείων και πιστωτικών καρτών. Δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 50 χώρες και εδάφη και έχει περίπου 48 εκατομμύρια πελάτες.[2]
Η Barclays έχει τις ρίζες της σε μία τραπεζική επιχείρηση χρυσοχοϊας που δημιουργήθηκε στη πόλη του Λονδίνου το 1690.[3] Ο Τζέιμς Μπάρκλι έγινε συνέταιρος στην επιχείρηση το 1736. Το 1896 αρκετές τράπεζες στο Λονδίνο και τις αγγλικές επαρχίες, συμπεριλαμβανομένης της Backhouse's Bank και της Gurney's Bank, ενώθηκαν σε μια τράπεζα με την επωνυμία «Barclays and Co.». Κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών η Barclays επεκτάθηκε σε σημείο να γίνει μια εθνική τράπεζα. Το 1967, η Barclays ανέπτυξε την πρώτη διανομή μετρητών στον κόσμο. Η Barclays έχει κάνει πολυάριθμες εταιρικές εξαγορές, συμπεριλαμβανομένης της London, Provincial and South Western Bank το 1918, της British Linen Bank το 1919, της Mercantile Credit το 1975, της the Woolwich το 2000 και της Lehman Brothers, με δραστηριότητα στη Βόρεια Αμερική, το 2008.
Η Barclays είναι οργανωμένη σε τέσσερις βασικές δραστηριότητες: Personal & Corporate (Personal Banking, Corporate Banking, Wealth & Investment Management), Barclaycard, Investment Banking and Africa.[4] Η Barclays έχει πρωταρχική εισαγωγή στο Χρηματιστήριο Αξιών του Λονδίνου και αποτελεί συστατικό του δείκτη FTSE 100. Έχει δευτερεύουσα εισαγωγή στο Χρηματιστήριο Αξιών της Νέας Υόρκης.
Σύμφωνα με ένα έγγραφο του 2011 από τη Vitali et al., η Barclays ήταν η πιο ισχυρή διεθνική επιχείρηση από άποψη ιδιοκτησίας, εταιρικού ελέγχου της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και ανταγωνισμού στην αγορά με την AXA και τη State Street Corporation, να λαμβάνουν τη 2η και 3η θέση αντίστοιχα.[5][6]
Η ιστορία της Barclays ξεκινά στις 17 Νοεμβρίου του 1690, όταν ο John Freame, ένας Κουάκερ, και ο Thomas Gould, άρχισαν να διαπραγματεύονται ως τραπεζίτες χρυσοχόων στην Lombard Street του Λονδίνου. Το όνομα "Barclays" συνδέθηκε με την επιχείρηση το 1736, όταν ο γαμπρός του Freame, James Barclay, έγινε συνεργάτης.[7] Το 1728, η τράπεζα μετακόμισε στην οδό Lombard 54, και ήταν αναγνωρίσημη από το «σύμβολο του μάυρου αετού με τα ανοιχτά φτερά», το οποίο στα επόμενα χρόνια θα αποτελούσε βασικό μέρος της οπτικής ταυτότητας της τράπεζας.[8]
Η οικογένεια Barclay συνδέθηκε με τη δουλεία, τόσο ως υποστηρικτές όσο και ως αντίπαλοι. Ο David και ο Alexander Barclay ασχολήθηκαν με το εμπόριο σκλάβων το 1756.[9] Ο David Barclay του Youngsbury (1729-1809), από την άλλη, ήταν ένας διακεκριμένος καταργητής της δουλείας, και ο Verene Shepherd, ο Τζαμαΐκανός ιστορικός των σπουδών της διασποράς, ξεχωρίζει με το πώς επέλεξε να απελευθερώσει τους σκλάβους του σε αυτήν την αποικία.[10]
Το 1776, η εταιρεία χαρακτηρίστηκε "Barclay, Bevan and Bening" και παρέμεινε έτσι μέχρι το 1785, όταν έγινε δεκτός ένας άλλος συνεργάτης, John Tritton, ο οποίος είχε παντρευτεί μια Barclay, και η επιχείρηση έγινε τότε "Barclay, Bevan, Bening και Tritton".[11] Το 1896, αρκετές τράπεζες στο Λονδίνο και τις αγγλικές επαρχίες, ιδίως η Backhouse's Bank of Darlington[12] και η Gurney's Bank of Norwich (και οι δύο είχαν επίσης τις ρίζες τους σε οικογένειες Κουάκερ), ενώθηκαν υπό τη σημαία των Barclays and Co. - μια τράπεζα μετοχών.[13]
Μεταξύ 1905 και 1916, η Barclays επέκτεινε το δίκτυο των καταστημάτων της κάνοντας εξαγορές μικρών αγγλικών τραπεζών. Περαιτέρω επέκταση ακολούθησε το 1918 όταν η Barclays συγχωνεύτηκε με τη London, Provincial and South Western Bank και το 1919, όταν η βρετανική τράπεζα Linen εξαγοράστηκε από την Barclays, αν και η βρετανική τράπεζα Linen διατηρούσε ξεχωριστό διοικητικό συμβούλιο και συνέχισε να εκδίδει τα δικά της τραπεζογραμμάτια.[14]
Το 1925, η Αποικιακή Τράπεζα, η Εθνική Τράπεζα της Νότιας Αφρικής και η Αγγλοαιγυπτιακή Τράπεζα συγχωνεύθηκαν και η Barclays πραγματοποίησε τις δραστηριότητές της στο εξωτερικό με την επωνυμία Barclays Bank (Dominion, Colonial and Overseas) —Barclays DCO.[15] Το 1938, η Barclays απέκτησε την πρώτη ινδική τράπεζα συναλλάγματος, την Κεντρική Τράπεζα της Ινδίας, η οποία άνοιξε στο Λονδίνο το 1936 με τη χορηγία της Κεντρικής Τράπεζας της Ινδίας.[16]
Το 1941, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της Γαλλίας, ένα υποκατάστημα της Barclays στο Παρίσι, με επικεφαλής τον Marcel Cheradame, συνεργάστηκε άμεσα με τις δυνάμεις του Άξονα.[17] Ανώτεροι αξιωματούχοι της τράπεζας προσέφεραν εθελοντικά τα ονόματα των Εβραίων υπαλλήλων, και ύστερα παραχώρησαν περίπου εκατό Εβραΐκούς τραπεζικούς λογαριασμούς στους Γερμανούς κατακτητές.[18] Το υποκατάστημα του Παρισιού χρησιμοποίησε τα κεφάλαιά του για να αυξήσει την επιχειρησιακή δύναμη ενός μεγάλου λατομείου που βοήθησε στην παραγωγή χάλυβα για τους Γερμανούς. Δεν υπήρχε ένδειξη επαφής μεταξύ της έδρας στο Λονδίνο και του υποκαταστήματος στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της κατοχής. Ο Marcel Cheradame διατηρήθηκε ως διευθυντής υποκαταστήματος μέχρι να αποσυρθεί στη δεκαετία του '60.[17]
Τον Μάιο του 1958, η Barclays ήταν η πρώτη βρετανική τράπεζα που διόρισε γυναίκα διευθύντρια τραπεζών. Η Χίλντα Χάρντινγκ διαχειρίστηκε το υποκατάστημα της Barclays στο Αννόβερο στο Λονδίνο μέχρι τη συνταξιοδότησή της το 1970.[19]
Το 1965, η Barclays ίδρυσε μια θυγατρική στις ΗΠΑ, την Barclays Bank of California, στο Σαν Φρανσίσκο.[20][21]
Η Barclays κυκλοφόρησε την πρώτη πιστωτική κάρτα στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Barclaycard, το 1966. Στις 27 Ιουνίου 1967, η Barclays ανέπτυξε την πρώτη μηχανή μετρητών στον κόσμο, στο Enfield.[22][23] Ο Βρετανός ηθοποιός Reg Varney ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε το μηχάνημα.
Το 1969, μια προγραμματισμένη συγχώνευση με την Martins Bank και την Lloyds Bank αποκλείστηκε από την Επιτροπή Monopolies and Mergers, αλλά η εξαγορά της Martins Bank από μόνη της αργότερα επιτράπηκε. Επίσης, εκείνο το έτος, η θυγατρική της British Linen Bank πωλήθηκε στην Τράπεζα της Σκωτίας με αντάλλαγμα το 25% του μεριδίου, μια συναλλαγή που τέθηκε σε ισχύ από το 1971. Η Barclays DCO άλλαξε το όνομά της σε Barclays Bank International το 1971.[15]
Από το 1972 έως το 1980, ένα μειοψηφικό μερίδιο στην Banca Barclays Castellini SpA, Μιλάνο ανήκε στην οικογένεια Castellini. Το 1980, η Barclays Bank International απέκτησε το υπόλοιπο μερίδιο της Barclays Castellini από την οικογένεια Castellini.[24]
Τον Αύγουστο του 1975, μετά το δεύτερο τραπεζικό κραχ, η Barclays απέκτησε την Mercantile Credit Company.[25]
Το 1980, η Barclays Bank International επέκτεινε την επιχείρησή της για να συμπεριλάβει εμπορική πίστωση και ανέλαβε την American Credit Corporation, μετονομάζοντας την ως Barclays American Corporation.[26]
Κατά τη διάρκεια του 1985[27] η Barclays Bank και η Barclays Bank International συγχωνεύθηκαν και ως μέρος της εταιρικής αναδιοργάνωσης, η πρώην Barclays Bank plc έγινε εταιρεία συμμετοχών ομίλου,[15] μετονομάστηκε σε Barclays Group Plc,[27] και η λιανική τραπεζική του Ηνωμένου Βασιλείου ενσωματώθηκε στο πρώην BBI και μετονομάστηκε σε Barclays Bank PLC από Barclays Bank Limited.[15]
Το 1986 η Barclays πούλησε τις επιχειρήσεις της στη Νότιο Αφρική που λειτουργούσαν με το όνομα της Εθνικής Τράπεζας Barclays μετά από διαμαρτυρίες ενάντια στη συμμετοχή της Barclays στη Νότια Αφρική και την κυβέρνηση του απαρτχάιντ. Επίσης εκείνη τη χρονιά η Barclays αγόρασε τις de Zoete & Bevan και Wedd Durlacher (πρώην Wedd Jefferson)[28] για να σχηματίσει την Barclays de Zoete Wedd (BZW), τώρα γνωστή ως Barclays Investment Bank, και να επωφεληθεί από το Big Bang στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου.[29]
Η Barclays παρουσίασε την κάρτα Connect τον Ιούνιο του 1987, την πρώτη χρεωστική κάρτα στο Ηνωμένο Βασίλειο.[30][31]
Η Barclays λειτουργεί ως δύο τμήματα, το Barclays UK (BUK) και το Barclays International (BI), υποστηριζόμενα από μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών, την Barclays Execution Services (BX).[32]
- Η Barclays UK αποτελείται από τις UK Personal Banking, UK Business Banking και Barclaycard Consumer UK επιχειρήσεις, που διεξάγονται από μια βρετανική τράπεζα με περιχαρακώσεις (Barclays Bank UK PLC) και ορισμένες άλλες οντότητες του Ομίλου.
- Η Barclays International αποτελείται από την εταιρική και επενδυτική τράπεζα και τις επιχειρήσεις καταναλωτών, καρτών και πληρωμών, οι οποίες ασκούνται από μια τράπεζα χωρίς περιχαρακώσεις (Barclays Bank PLC) και τις θυγατρικές της, καθώς και από ορισμένες άλλες οντότητες του Ομίλου.
- Η Barclays Execution Services είναι η εταιρεία παροχής υπηρεσιών σε όλο τον Όμιλο που παρέχει τεχνολογία, λειτουργίες και λειτουργικές υπηρεσίες στις επιχειρήσεις σε όλο τον Όμιλο.
Τα κύρια τμήματα και οι θυγατρικές της Barclays είναι οι εξής:
- Barclaycard - παγκόσμια επιχείρηση πιστωτικών καρτών
- Barclays Bank LLC (Ρωσία)
- Barclays Bank plc - εταιρική τράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου
- Barclays Bank UK plc - βρετανική τράπεζα λιανικής
- Barclays Bank Delaware (πρώην Barclaycard US, αρχικά Juniper Bank, αγοράστηκε το 2003)
- Barclays Corporate
- Barclays Croatia
- Barclays Execution Services
- Barclays France
- Barclays India
- Barclays Indonesia[33][34]
- Barclays Investment Bank
- Barclays Private Clients International
- Barclays Private Clients International – θυγατρική με έδρα τη Νήσο του Μαν με υποκαταστήματα στα Αγγλονορμανδικές Νήσους
- Barclays Morocco
- Barclays Mauritius
- Barclays National Bank
- Barclays Pakistan
- Barclays Partner Finance
- Barclays Portugal[35]
- Barclays Rise
- Barclays Shared Services Chennai (India)
- Barclays Shared Services Noida (India)
- Barclays Technologies Centre China (έχει κλείσει)
- Barclays Technologies Centre India
- Barclays Technologies Centre Singapore (έχει κλείσει)
- Barclays Technologies Centre Lithuania (έχει κλείσει)
- Barclays Wealth
- Firstplus Financial Group plc
- ↑ «Fact sheet». Citywire. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Barclays.com – Key facts». Group.barclays.com. 5 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ Barclays Group Archives – A Short History, archive.barclays.com, 1 March 2015, https://www.archive.barclays.com/items/show/5419, ανακτήθηκε στις 16 March 2015
- ↑ «Barclays' Structure - Corporate Structure & Future of Barclays». home.barclays.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Stefania Vitali; James B. Glattfelder; Stefano Battiston (October 26, 2011). «The Network of Global Corporate Control». PLOS. doi:10.1371/journal.pone.0025995. http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0025995.
- ↑ "Company History". Αρχειοθετήθηκε 2009-01-31 στο Wayback Machine. Barclays Newsroom: Business History. Barclays.
- ↑ "Company History". Αρχειοθετήθηκε 2009-01-31 στο Wayback Machine. Barclays.lk – About us: Our History | 1690–1972. Barclays.
- ↑ Williams, Eric (1964). Slavery and Capitalism. London: Deutsch. σελ. 116.
- ↑ Shepherd, Verene (24 Φεβρουαρίου 2008). "Freedom in the era of slavery: The case of the Barclay brothers in Jamaica". The Gleaner.
- ↑ (Gamble 1923,46).
- ↑ Ackrill, Margaret; Hannah, Leslie (2001). Barclays: The Business of Banking, 1690-1996. Cambridge University Press. σελ. 57.
- ↑ "The Gurney family and banking in Norwich". Heritage City.
- ↑ "Bank and Agent's House, British Linen Bank". Stirling Archives.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 European Association for Banking History (1994). Pohl, Manfred; Freitag, Sabine (eds.). Handbook on the history of European banks. Aldershot, Hants, England: E. Elgar. pp. 1198–1199.
- ↑ Raychaudhuri et al., eds. (1983), Vol. 2, σελ.782
- ↑ 17,0 17,1 "Holocaust shame of Barclays". The Guardian.
- ↑ "Barclays to compensate Jews". BBC News.
- ↑ "Head Office Circular announcing the appointment of Hilda Harding as branch manager". Αρχειοθετήθηκε 2015-09-25 στο Wayback Machine. Barclays.
- ↑ "Barclays". Investors chronicle and stock exchange gazette. 10. 5 December 1969. p. 922.
- ↑ Leith McGrandle (5 December 1969). "Barclays". Accountancy. 85. p. 54.
- ↑ "Insert card here". CIO Magazine.
- ↑ Milligan, Brian (25 June 2007). "The man who invented the cash machine". BBC News.
- ↑ "Italy | Barclays Group Archives". Αρχειοθετήθηκε 2020-10-24 στο Wayback Machine. www.archive.barclays.com
- ↑ Reid, Margaret (1982). The secondary banking crisis, 1973–75: its causes and course. Macmillan. p. 128.
- ↑ "Barclays plc". Funding Universe.
- ↑ 27,0 27,1 MJ Larson, G Schnyder, G Westerhaus, J Wilson (2013) — σελ.53 in (Andrea Colli, Abe De Jong, Martin Jes Iversen editors) Mapping European Corporations: Strategy, Structure, Ownership and Performance
- ↑ "Abstract – SAS-Space". Sas-space.sas.ac.uk.
- ↑ "About BZW (Barclays de Zoete Wedd)". LinkedIn.
- ↑ Lerego, Michael (1996). Law of bank payments. FT Law & Tax. p. 472.
- ↑ Carrington, Mark; Langguth, Philip; Steiner, Thomas (1997). The banking revolution: salvation or slaughter? : how technology is creating winners and losers.[νεκρός σύνδεσμος] Financial Times Pitman.
- ↑ "Structure and Leadership". Barclays.
- ↑ "Barclays slides after downgrade". BBC News.
- ↑ "Bank Akita News"
- ↑ Slater, Steve (2 Σεπτεμβρίου 2008). "Barclays mulls Spanish insurance stake sale". Reuters.
.png){kind=small}
Πολυμέσα
