Τα Βραβεία Grammy ή Βραβεία Γκράμι[1][2][3][4] (αγγλικά: Grammy Awards· η λέξη «Grammy» προέρχεται από το γραμμόφωνο εξ ου και η αρχική τους ονομασία Gramophone Awards) απονέμονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ για τη βράβευση επιτυχημένων καλλιτεχνών στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας. Αρμόδια για την απονομή είναι η Εθνική Ακαδημία Τεχνών κι Επιστημών Ηχογράφησης των ΗΠΑ. Τα βραβεία αποτελούν το λαμπρότερο γεγονός στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία και διαθέτουν αντίστοιχο κύρος με τα Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, τα Βραβεία Emmy και τα Βραβεία Tony. Είναι η δεύτερη από τις μεγάλες τρεις απονομές μουσικών βραβείων στην Αμερική (ανάμεσα στα Αμερικανικά Μουσικά Βραβεία που απονέμονται το φθινόπωρο και τα Μουσικά Βραβεία Billboard που απονέμονται την άνοιξη).
Η πρώτη απονομή βραβείων Grammy πραγματοποιήθηκε στις 4 Μαΐου 1959, τιμώντας τα μουσικά κατορθώματα των καλλιτεχνών για το έτος 1958. Αμέσως μετά την απονομή του 2011 η Ακαδημία αναθεώρησε αρκετές κατηγορίες των εν λόγω βραβείων για την απονομή του 2012 κι έπειτα.
Η 61η Απονομή Βραβείων Γκράμι, η οποία τίμησε τα μεγαλύτερα κατορθώματα της μουσικής βιομηχανίας από την 1η Οκτωβρίου 2017 έως και τις 30 Σεπτεμβρίου 2018, έλαβε χώρα στις 10 Φεβρουαρίου 2019, στην Αρένα Στέιπλς στο Λος Άντζελες.
Τα Βραβεία Γκράμι ξεκίνησαν μέσω του εγχειρήματος της Λεωφόρος της Δόξας στο Χόλιγουντ τη δεκαετία του 1950.[5][6] Οι ειδικοί που είχαν επιλεγεί για την επιτροπή της Λεωφόρου της Δόξας ξεκίνησαν τότε να ψάχνουν σημαντικές προσωπικότητες της μουσικής βιομηχανίας, οι οποίοι θα μπορούσαν να αποκτήσουν ένα αστέρι στην εν λόγω λεωφόρο. Καθώς δούλευαν οι ειδικοί, συνειδητοποίησαν πως υπήρχαν πολλοί άλλοι ήδη καταξιωμένοι στο αντικείμενό τους, που όμως δε θα μπορούσαν ποτέ να κερδίσουν ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ. Τότε τα στελέχη της μουσικής βιομηχανίας αποφάσισαν να θεσμοθετήσουν μια απονομή βραβείων αντίστοιχη των Βραβείων Όσκαρ και των Βραβείων Έμμι. Αυτή ήταν και η αρχή της Εθνικής Ακαδημίας Τεχνών κι Επιστημών Ηχογράφησης. Αφότου αποφασίστηκε η δημιουργία αυτού του βραβείου, έπρεπε να αποφασιστεί και το πώς θα ονομάζεται. Ένα πιθανό όνομα ήταν το Έντι, τιμώντας έτσι τον εφευρέτη του φωνογράφου, Τόμας Έντισον. Τελικά συμφώνησαν στη χρήση του ονόματος της εφεύρεσης του Εμίλ Μπερλίνερ, δηλαδή του γραμμοφώνου.[7][8][9]
Η πρώτη απονομή των βραβείων έλαβε χώρα ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες στις 4 Μαΐου του 1959 - το Ξενοδοχείο Μπέβερλι Χίλτον στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνια και στο Ξενοδοχείο Park Sheraton στη Νέα Υόρκη, όπου απονεμήθηκαν 28 βραβεία.[10] Ο αριθμός των απονεμηθέντων βραβείων αυξομειώθηκε στο πέρασμα των ετών με κατηγορίες να προσθαφαιρούνται, ξεπερνώντας μια χρονιά τα 100 βραβεία.[11] Η δεύτερη απονομή των βραβείων, που έγινε και αυτή το 1959 ήταν η πρώτη απονομή που μεταδόθηκε τηλεοπτικά, αν και η πρώτη απονομή που μεταδόθηκε ζωντανά ήταν η 13η απονομή των βραβείων το 1971.[12][13]
Τα πραγματικά βραβεία κατασκευάζονται κατά αποκλειστικότητα από την Billings Artworks στο Ρίτζγουεϊ του Κολοράντο. Τα τρόπαια είναι χειροποίητα και συναρμολογούμενα. Πριν από μερικά χρόνια έγιναν αλλαγές στην κατασκευή των μικρών γραμμόφωνων που ήταν κατασκευασμένα από μαλακό μέταλλο και υπήρχε ο κίνδυνος να σπάσουν. Τα νέα τρόπαια κατασκευάστηκαν σε μεγαλύτερο μέγεθος. Το Γκράμι συναρμολογείται σε κομμάτια και τελικά επικαλύπτεται με χρυσό. Τα τρόπαια που χρησιμοποιούνται για την τηλεοπτική απονομή αποκαλούνται "κασκαντέρ" ("stunt" Grammys).[14][15][16]
Μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2009, έχουν απονεμηθεί 7.578 τρόπαια Γκράμι.[17]
Το «γενικό πεδίο» αποτελείται από τέσσερα βραβεία χωρίς περιορισμούς μουσικών ειδών και στιλ.
- Ηχογράφηση της Χρονιάς, απονέμεται στον καλλιτέχνη και στην ομάδα παραγωγής ενός τραγουδιού.
- Άλμπουμ της Χρονιάς, απονέμεται στον καλλιτέχνη και την ομάδα παραγωγής ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ.
- Τραγούδι της Χρονιάς, απονέμεται στον/στους στιχουργό/-ους και συνθέτη/-τες ενός τραγουδιού.
- Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος Καλλιτέχνης, απονέμεται σε έναν ανερχόμενο καλλιτέχνη, ο οποίος έχει κυκλοφορήσει ένα τραγούδι ή/και άλμπουμ (που μπορεί να μην είναι απαραίτητα η πρώτη του επίσημη κυκλοφορία), το οποίο έχει καθιερώσει τη δημόσια ταυτότητα του καλλιτέχνη.
Μόνο τρεις καλλιτέχνες έχουν κερδίσει και τα τέσσερα αυτά βραβεία: ο Κρίστοφερ Κρος, ο οποίος κέρδισε ταυτόχρονα και τα τέσσερα το 1980 και η Αντέλ, η οποία κέρδισε το Βραβείο του Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Καλλιτέχνη το 2009 και τα υπόλοιπα τρία το 2012 και το 2017. Επίσης στα φετινά Grammys ή Αμερικανή τραγουδίστρια Billie Eilish κατάφερε να κερδίσει και τα 4 βραβεία. Ήταν η πρώτη γυναίκα τραγουδίστρια (και ο δεύτερος καλλιτέχνης) που κέρδισε και τις 4 βασικές κατηγορίες την ίδια χρονιά.
Άλλα βραβεία απονέμονται για την ερμηνεία και την παραγωγή ξεχωριστά σε κάθε είδος μουσικής, αλλά και για άλλες συνεισφορές, όπως τα εξώφυλλα των άλμπουμ και τα βίντεο κλιπ. Ειδικά βραβεία απονέμονται για τη μεγάλη προσφορά ορισμένων καλλιτεχνών στη μουσική βιομηχανία.
Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού κατηγοριών των βραβείων (78 το 2012, 81 το 2013, 82 το 2014) και την επιθυμία να περιλαμβάνονται αρκετές ζωντανές παρουσιάσεις τραγουδιών από διάφορους καλλιτέχνες, μόνο τα βραβεία που προκαλούν μεγάλο δημόσιο ενδιαφέρον - τυπικά 10 ή 12 βραβεία συμπεριλαμβανομένων των βραβείων του «γενικού πεδίου» και μία ή δύο κατηγορίες από τα πιο δημοφιλή μουσικά είδη (π.χ. ποπ, ροκ, κάντρι, ραπ) - παρουσιάζονται και απονέμονται ζωντανά κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής αναμετάδοσης. Όλα τα υπόλοιπα τρόπαια παρουσιάζονται σε μία τελετή πιο νωρίς το απόγευμα πριν από την επίσημη μετάδοση των Βραβείων Γκράμι.
Στις 6 Απριλίου του 2011, η Ακαδημία Ηχογραφήσεων ανακοίνωσε μία δραστική αναθεώρηση πολλών κατηγοριών των βραβείων για το 2012.[18] Ο αριθμός των κατηγοριών μειώθηκε από 109 σε 78. Η πιο σημαντική αλλαγή ήταν η κατάργηση της διάκρισης σε σόλο άνδρες και γυναίκες και η διάκριση μεταξύ συνεργασιών και ντουέτων-γκρουπ σε διάφορα μουσικά είδη (ποπ, ροκ, R&B, κάντρι και ραπ). Επιπλέον, καταργήθηκαν αρκετές κατηγορίες για σόλο μουσικούς. Οι ηχογραφήσεις στις συγκεκριμένες κατηγορίες πια αναμετρώνται με τις γενικές κατηγορίες για τις καλύτερες σόλο ερμηνείες.
Στις κατηγορίες της ροκ μουσικής, οι ξεχωριστές κατηγορίες για τα χαρντ ροκ και τα χέβι μέταλ άλμπουμ ενώθηκαν σε μία και το βραβείο για την καλύτερη σόλο ροκ ερμηνεία από μουσικό καταργήθηκε εξαιτίας της έλλειψης συμμετοχών.
Στις κατηγορίες της R&B μουσικής, η διάκριση σε καλύτερο σύγχρονο R&B άλμπουμ και σε καλύτερο κλασικό R&B άλμπουμ καταργήθηκε. Όλα τα R&B άλμπουμ πια αναμετρώνται για το βραβείο Καλύτερο R&B Άλμπουμ.[19]
Στις κατηγορίες της ραπ μουσικής, οι ξεχωριστές κατηγορίες για καλύτερο σόλο ραπ καλλιτέχνη καλύτερο ραπ γκρουπ ενώθηκαν σε μία, την Καλύτερη Ραπ Ερμηνεία.
Οι περισσότερες αλλαγές έγιναν στις κατηγορίες της φολκ μουσικής. Μέχρι και το 2011 υπήρχαν ξεχωριστά βραβεία για διάφορες αμερικανικές παραδοσιακές μουσικές, όπως η Χαβανέζικη μουσική, η μουσική των Ιθαγενών αλλά και η μουσική των Κατζούν. Εξαιτίας των ελάχιστων συμμετοχών, η Ακαδημία Ηχογραφήσεων αποφάσισε να ενώσει όλες αυτές τις κατηγορίες σε μία ενιαία, το Καλύτερο Άλμπουμ Τοπικής Φολκ Μουσικής, το οποίο περιλαμβάνει και την πόλκα μουσική (που έχασε την ξεχωριστή της κατηγορία το 2009).[20][21]
Στις κατηγορίες κλασικής μουσικής, καταργήθηκε η βασική τους κατηγορία, Καλύτερο Άλμπουμ Κλασικής Μουσικής, επειδή οι αποδέκτες του συγκεκριμένου βραβείου κέρδιζαν ούτως ή άλλως με το ίδιο ακριβώς άλμπουμ κάποιες από τις λοιπές κατηγορίες. Τα άλμπουμ κλασικής μουσικής αναμετρώνται πια με όλα τα υπόλοιπα άλμπουμ στην κατηγορία Άλμπουμ της Χρονιάς.
Επίσης υπήρξαν ορισμένες μικρές αλλαγές στην ονομασία κάποιων κατηγοριών. Για παράδειγμα, θεωρήθηκε από την Ακαδημία Ηχογραφήσεων ότι ο όρος "γκόσπελ" στις κατηγορίες της γκόσπελ μουσικής τείνει να περιλαμβάνει τους ήχους των παραδοσιακών γκόσπελ τραγουδιών απομονώνοντας την τρέχουσα σύγχρονη γκόσπελ και χριστιανική μουσική. Επομένως, αυτό το είδος μουσικής και ορισμένες κατηγορίες του μετονομάστηκαν σε Γκόσπελ/Σύγχρονη Χριστιανική Μουσική.[22]
Από το 2012 έχει πραγματοποιηθεί ένας μικρός αριθμός τροποποιήσεων στις κατηγορίες και στα είδη μουσικής. Ο αριθμός των κατηγοριών έχει αυξηθεί από 78 το 2012 σε 84 το 2017.[23]
Δισκογραφικές εταιρείες που έχουν υπογράψει συμβόλαιο με την Εθνική Ακαδημία Τεχνών κι Επιστημών Ηχογράφησης, αλλά και μεμονωμένα μέλη της Ακαδημίας (καλλιτέχνες και άλλοι επαγγελματίες της μουσικής βιομηχανίας που πληρούν ορισμένα κριτήρια) μπορούν να αποστείλουν ηχογραφήσεις προς αξιολόγηση. Οι συμμετοχές εισάγονται διαδικτυακά, ενώ ένα φυσικό αντίτυπο στέλνεται στην Ακαδημία. Από τη στιγμή που εισαχθεί μια ηχογράφηση, πάνω από 150 εξειδικευμένοι επαγγελματίες συνεδριάζουν ώστε να αποφασίσουν αν η ηχογράφηση έχει συμπεριληφθεί στη σωστή κατηγορία.
Οι λίστες των συμμετοχών που προκύπτουν αποστέλλονται στα μέλη με δικαίωμα ψήφου, το καθένα από τα οποία ψηφίζει στις βασικές κατηγορίες του γενικού πεδίου και σε όχι πάνω από 9 ακόμα για το ποιοι καλλιτέχνες ή ηχογραφήσεις θέλει να είναι υποψήφια. Οι πέντε ηχογραφήσεις με τις περισσότερες ψήφους σε κάθε κατηγορία αποτελούν και τις επίσημες υποψηφιότητες, ενώ σε μερικές κατηγορίες (κυρίως τις πιο εξειδικευμένες) υπάρχουν και ορισμένες επιτροπές αξιολόγησης οι οποίες καθορίζουν τις τελικές πέντε υποψηφιότητες. Μπορεί και να υπάρχουν περισσότερες από πέντε υποψηφιότητες σε οποιαδήποτε κατηγορία από τη στιγμή που θα υπάρχει ισοψηφία κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας.[24]
Αφότου αποφασιστούν οι υποψηφιότητες, τελικά δελτία ψηφοφορίας αποστέλλονται στα μέλη της Ακαδημίας με δικαίωμα ψήφου, τα οποία έχουν τη δυνατότητα τότε να ψηφίσουν στις τέσσερις βασικές κατηγορίες και σε όχι πάνω από 9 ακόμα. Τα μέλη ενθαρρύνονται χωρίς να εξαναγκάζονται να ψηφίσουν στις κατηγορίες στις οποίες εξειδικεύονται. Τα δελτία έπειτα συγκεντρώνονται μυστικά από τη μεγάλη ανεξάρτητη εταιρεία Delloite Touche Tohmatsu.[25] Οι νικητές της ψηφοφορίας ανακοινώνονται στην απονομή των βραβείων. Και στις δύο φάσεις της ψηφοφορίας τα μέλη της Ακαδημίας απαιτείται να ψηφίσουν βάσει ποιότητας και μόνο χωρίς να επηρεάζονται από τις πωλήσεις, την απόδοση στα τσαρτ, τις προσωπικές φιλίες, τις τοπικιστικές προτιμήσεις ή την εμπιστοσύνη στις δισκογραφικές εταιρείες. Απαγορεύεται η δωροδοκία και η αποδοχή της. Παρόλο που δισκογραφικές εταιρείες μπορούν να αποστείλουν ηχογραφήσεις στην Ακαδημία, απαγορεύεται να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε φάση της ψηφοφορίας.
Η περίοδος επιλεξιμότητας για τα 61α βραβεία Grammy ήταν από την 1η Οκτωβρίου του 2017 έως και τις 30 Σεπτεμβρίου του 2018.
Ένα ειδικό βραβείο απονέμεται αυτόματα για να αναγνωρίσει τις "συνεχείς προσφορές και την επιρροή στη μουσική βιομηχανία". Ονομάζεται Βραβείο Θρύλου των Γκράμι, αλλά και Βραβείο Ζωντανού Θρύλου των Γκράμι, ανάλογα την απονομή. Μέχρι και το 2019, μόνο δεκατέσσερις σόλο μουσικοί και ένα συγκρότημα έχουν παραλάβει το εν λόγω βραβείο.[26]
Αυτό είναι ακόμα ένα ειδικό βραβείο, το οποίο έχει δοθεί μόνο τέσσερις φορές ως το 2019. Παραλήπτες:
Τα τελευταία χρόνια, ο καθιερωμένος λόγος του προέδρου της Ακαδημίας Ηχογραφήσεων, ακολουθούταν από ένα βίντεο Εις Μνήμην. Αργότερα, το συγκεκριμένο βίντεο προβαλλόταν μετά από το τελευταίο διαφημιστικό διάλειμμα της τηλεοπτικής μετάδοσης. Το 2022 στην συγκεκριμένη κατηγορία τα βραβεία Γκράμι τίμησαν τον Τόλη Βοσκόπουλο.
Πριν το 1971, τα βραβεία Grammy λάμβαναν χώρα σε διαφορετικές τοποθεσίες την ίδια μέρα. Παραδοσιακά η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες ήταν οι πόλεις που φιλοξενούσαν το θεσμό. Το Σικάγο ξεκίνησε να φιλοξενεί τον θεσμό το 1962, ενώ το 1965 το Νάσβιλ έγινε η τέταρτη πόλη που τον φιλοξένησε.
Η απονομή του 1971, που πραγματοποιήθηκε στο Λος Άντζελες, ήταν η πρώτη που έλαβε χώρα μόνο σε μία τοποθεσία. Τα επόμενα δύο χρόνια η διοργάνωση μετακινήθηκε στη Νέα Υόρκη και στο Νάσβιλ. Έπειτα, από το 1974 μέχρι το 2003, τα Γκράμι λάμβαναν χώρα σε διάφορες τοποθεσίες στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες.
Το 2004 η Αρένα Staples έγινε ο βασικός χώρος απονομών των βραβείων. Απέναντι από αυτή την αρένα χτίστηκε το Μουσείο Grammy, με στόχο να διατηρήσει την ιστορία των βραβείων Grammy. Σε διακεκριμένες προθήκες στα πεζοδρόμια ακριβώς έξω από το μουσείο βρίσκονται μπρούτζινοι δίσκοι, που τιμούν τους μεγαλύτερους νικητές της κάθε απονομής. Το Μάιο του 2017 ανακοινώθηκε πως τα 60α Βραβεία Grammy θα λάμβαναν χώρα στη Νέα Υόρκη, η πρώτη φορά μετά το 2003 που τα βραβεία θα πραγματοποιούνταν εκτός Λος Άντζελες.[27]
Με 31 Βραβεία Grammy, ο σερ Georg Solti είναι ο πιο πολυβραβευμένος καλλιτέχνης των Βραβείων. Η Άλισον Κρας είναι η μεγαλύτερη νικήτρια ανάμεσα στις γυναίκες καλλιτέχνιδες με 27 βραβεία, ενώ οι U2, με 22 βραβεία, κατέχουν το ρεκόρ για τα περισσότερα βραβεία που έχουν απονεμηθεί σε συγκρότημα.[28][29][30]
Τα βραβεία Grammy έχουν δεχτεί κριτική από διάφορους καλλιτέχνες και μουσικούς συντάκτες.
Όταν οι Pearl Jam κέρδισαν Γκράμι στην κατηγορία Καλύτερη Χαρντ Ροκ Ερμηνεία το 1996, ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος, Eddie Vedder, σχολίασε επί σκηνής: "Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό. Δε νομίζω ότι γενικά σημαίνει κάτι."[31] Ο Glen Hansard, βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος The Frames, δήλωσε το 2008 ότι τα βραβεία Grammy εκπροσωπούν κάτι που δε σχετίζεται με τον πραγματικό κόσμο της μουσικής, αλλά περιστρέφεται γύρω από τη μουσική βιομηχανία και μόνο. Είπε επίσης, πως δεν τον ενδιέφερε να παρευρεθεί στην τελετή απονομής εκείνης της χρονιάς παρόλο που ήταν υποψήφιος σε δύο κατηγορίες.[32]
Έχουν κατακριθεί επίσης σχετικά με το ότι γενικά βραβεύουν ή δίνουν υποψηφιότητες περισσότερο σε εμπορικά επιτυχημένα άλμπουμ παρά στα κριτικά καταξιωμένα.[33][34] Το 1991, η Σινέντ Ο' Κόνορ έγινε η πρώτη μουσικός που αρνήθηκε βραβείο Γκράμι, προκαλώντας μποϊκοτάζ στην απονομή, αφότου βρέθηκε υποψήφια για τρία βραβεία, Ηχογράφηση της Χρονιάς, Καλύτερη Ποπ Ερμηνεία από Γυναίκα Καλλιτέχνη και Καλύτερη Ερμηνεία Εναλλακτικής Μουσικής.[35] Η Ο'Κόνορ εν τέλει κέρδισε το τρίτο. Εξήγησε την άρνησή της να το παραλάβει λέγοντας πως τα Γκράμι είναι εντελώς εμπορικά. [36]
Το 2011, ο δημοσιογράφος των Los Angeles Times, Ράνταλ Ρόμπερτς, κατέκρινε τον αποκλεισμό του άλμπουμ My Beautiful Dark Twisted Fantasy του Κάνιε Γουέστ από την κατηγορία Άλμπουμ της Χρονιάς για τα Βραβεία Grammy του 2012. Περιέγραψε το άλμπουμ του Γουέστ ως "το πιο κριτικά καταξιωμένο άλμπουμ εκείνης της χρονιάς, ένα ορόσημο για την καριέρα του Γουέστ". Ο Ρόμπερτς κατηγόρησε τα βραβεία Grammy λέγοντας πως είναι οπισθοδρομικά και εκτός επαφής με τις νέες τεχνολογίες και τις δημοφιλείς τάσεις μεταξύ των ακροατών, όπως είναι τα ψηφιακά downloads.[37]
Σε ένα άρθρο για το περιοδικό Time, ο δημοσιογράφος Τουρέ απάντησε κι αυτός στον αποκλεισμό του άλμπουμ εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την πορεία των εν λόγω βραβείων, ενώ δήλωσε: "Δεν προσποιούμαι πως καταλαβαίνω τα Γκράμι. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω με ποια λογική κάποιος γίνεται υποψήφιος και κερδίζει τρόπαια. Κατανοώ τη συγκεκριμένη λογική για τα Όσκαρ, αλλά όχι για μεγάλα βραβεία στη μουσική".[38]
Η περίοδος επιλεξιμότητας για τα βραβεία - που είναι παραδοσιακά από την 1η Οκτωβρίου ως και τις 30 Σεπτεμβρίου του κάθε έτους - προκαλεί συχνά παράπονα και σύγχυση. Επειδή τα άλμπουμ και τα τραγούδια που κυκλοφορούν το τελευταίο τρίμηνο του κάθε έτους δεν μπορούν να επιλεγούν για τα βραβεία εκείνου του έτους, οι θαυμαστές συχνά θεωρούν ότι ο αγαπημένος του καλλιτέχνης αγνοήθηκε από την Ακαδημία. Εκτός αυτού, το συγκεκριμένο θέμα εγείρει ανησυχίες ως προς το ότι τα Γκράμι συχνά αναγνωρίζουν έργα που δεν είναι επίκαιρα μέχρι και τη στιγμή που κερδίζουν. Για παράδειγμα, το 1989 της Τέιλορ Σουίφτ κέρδισε το Άλμπουμ της Χρονιάς το 2016, παρόλο που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2014. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με το 25 της Αντέλ. Κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2015, αλλά πήρε το βραβείο το 2017.[39]
Επιπρόσθετα, τα Γκράμι έχουν κατηγορηθεί πως είναι δυσμενή και ρατσιστικά ως προς τους μαύρους καλλιτέχνες. Ο Καναδός καλλιτέχνης Drake σε μια συνέντευξη το 2017 κατηγόρησε τα βραβεία σχετικά με το ότι τον θωρούν ράπερ και όχι ταυτόχρονα ποπ καλλιτέχνη λόγω των προηγούμενων έργων του και των ριζών του. Άσκησε κριτική από τη μια, στον αποκλεισμό του "One Dance" από το σημαντικό βραβείο Ηχογράφηση της Χρονιάς και από την άλλη, στην υποψηφιότητα του "Hotline Bling" στις κατηγορίες Καλύτερο Ραπ Τραγούδι και Καλύτερη Ραπ Ερμηνεία, παρόλο που δεν είναι ραπ τραγούδι.[40] Ο Drake δεν παρευρέθηκε στην απονομή του 2017, όπου είχε και τις υποψηφιότητες. Είχε μία συναυλία στο Μαντσέστερ την ίδια ακριβώς βραδιά. Ο Frank Ocean είχε ανοιχτά μποϊκοτάρει την ίδια απονομή, χωρίς καν να καταθέσει το άλμπουμ του στις συμμετοχές ως ένδειξη διαμαρτυρίας.[41]
Τα Γκράμι έχουν δεχτεί κριτική και για την αντιμετώπιση των γυναικών καλλιτεχνών. Αξιοσημείωτα, στα Βραβεία Γκράμι του 2018, η Νεοζηλανδή τραγουδίστρια Lorde απέρριψε την πρόταση να τραγουδήσει ζωντανά στα βραβεία. Ισχυρίστηκε ότι της πρότειναν να συμμετάσχει μαζί με άλλους καλλιτέχνες σε μια μουσική παράσταση - φόρο τιμής στον Tom Petty, αλλά αρνήθηκαν να της επιτρέψουν να τραγουδήσει μόνη κάποιο δικό της τραγούδι, παρόλο που είχε υποψηφιότητα για το βραβείο του Άλμπουμ της Χρονιάς και παρόλο που επέτρεψαν σε όλους τους άντρες υποψηφίους να ερμηνεύσουν μόνοι τους τα τραγούδια τους. Η μητέρα της Lorde άσκησε επίσης κριτική στα βραβεία, τονίζοντας πως τα τελευταία έξι χρόνια, μόνο το εννέα τοις εκατό των υποψηφίων ήταν γυναίκες καλλιτέχνιδες.[42] Αμέσως μετά την εν λόγω απονομή, πολλά μέσα ενημέρωσης διέδιδαν πως τα Γκράμι απογοήτευσαν τις γυναίκες, εστιάζοντας στο ότι η γυναίκα με τις περισσότερες υποψηφιότητες εκείνη τη χρονιά, η SZA, δεν κέρδισε σε καμία από τις πέντε κατηγορίες που είχε υποψηφιότητα και επίσης, στο ότι παρόλο που ήταν τέσσερις γυναίκες υποψήφιες για το βραβείο Καλύτερη Ποπ Σόλο Ερμηνεία, τελικά απονεμήθηκε στον Εντ Σίραν.[43] Σε συνέντευξή του, ο Νιλ Πόρτναου, ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Ηχογραφήσεων προκάλεσε αντιπαράθεση όταν δήλωσε ότι οι γυναίκες καλλιτέχνιδες έπρεπε να "ανεβάσουν στροφές", αν ήθελαν να κερδίσουν βραβεία. Τα σχόλιά του δέχτηκαν δριμεία κριτική από γυναίκες καλλιτέχνιδες, συμπεριλαμβανομένων των Pink, Κέιτι Πέρι, Ίγκι Αζέλια, Halsey, Charli XCX. Επίσης, τα ίδια σχόλια έκαναν δημοφιλές το χάσταγκ #GrammysSoMale στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.[44][45]
Το ίδιο ζήτημα που προέκυψε με τη Lorde, έμελλε να ξανασυμβεί λίγο πριν τα Βραβεία Grammy του 2019, όταν η τραγουδίστρια Αριάνα Γκράντε αποφάσισε να μην τραγουδήσει ζωντανά ούτε να παρευρεθεί στην απονομή εξαιτίας μιας διαφωνίας σχετικά με τις επιλογές τραγουδιών για τη ζωντανή ερμηνεία. Αναφέρθηκε ότι η Γκράντε προσβλήθηκε όταν οι παραγωγοί αρνήθηκαν να της επιτρέψουν να ερμηνεύσει το πρόσφατο τραγούδι της "7 Rings". Συμβιβάστηκαν, αφήνοντας την τραγουδίστρια να κρατήσει μόνο τη μελωδία αυτού του τραγουδιού και αυτοί να επιλέξουν το δεύτερο τραγούδι, αναγκάζοντας έτσι την Γκράντε να ακυρώσει την εμφάνιση εξ ολοκλήρου. Επίσης, έχουν αφεθεί υπονοούμενα πως δεν υπήρχαν ανάλογες αντιδράσεις από τους παραγωγούς για τις ερμηνείες αντρών καλλιτεχνών.[46]
Τα Γκράμι προβάλλονταν παλιότερα τηλεοπτικά από το κανάλι ΑBC, ενώ τα 61α βραβεία προβλήθηκαν σε ζωντανή μετάδοση από το κανάλι CBS. Υπολογίζεται ότι τα παρακολουθούν κάθε χρόνο ζωντανά ή μαγνητοσκοπημένα περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, σε πάνω από 150 χώρες. Επίσης, τα βραβεία παραδοσιακά λαμβάνουν χώρα κάθε δεύτερη Κυριακή του Φεβρουαρίου.
- ↑ Ζώης, Νικόλας (5 Απριλίου 2022). «Βραβεία Γκράμι 2022: μουσική, όπως λέμε ειρήνη». Η Καθημερινή (στα greek). Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2024. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
- ↑ «Βραβεία Γκράμι 2020: Ο θρίαμβος της 18χρονης Billie Eilish, οι νικητές και το κόκκινο χαλί». LiFO. 27 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2024.
- ↑ Σιατερλή, Βέρα (4 Απριλίου 2022). «Μουσικά Βραβεία Γκράμι, (Grammy Award)». tomov.gr.
- ↑ Χονδρογιάννης, Νίκος (2013-06-28). Η ιστορία της μπλουζ, σελ. 53. https://apothesis.lib.hmu.gr/handle/20.500.12688/2426.
- ↑ «About - Hollywood Star Walk - Los Angeles Times». web.archive.org. 10 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ «History of the Walk of Fame | Hollywood Walk of Fame». www.walkoffame.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Ocala Star-Banner - Google News Archive Search». news.google.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «The Deseret News - Google News Archive Search». news.google.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «The Robesonian - Google News Archive Search». news.google.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Grammy Award Nominees 1959 (May) - Grammy Award Winners 1959 (May)». www.awardsandshows.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Grammys history and winners through the years». timelines.latimes.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Grammy Award Nominees 1959 - Grammy Award Winners 1959». www.awardsandshows.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Grammy Award Nominees 1971 - Grammy Award Winners 1971». www.awardsandshows.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Billings Artworks :: Contact Information and Directions». web.archive.org. 23 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ «Billings Artworks :: Telluride Tech Festival Award». web.archive.org. 23 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ Best, Tamara (2017-02-07). «How the Grammy Awards Are Made: 4 Craftsmen and ‘Grammium’» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2017/02/07/arts/music/grammy-award-maker-john-billings.html. Ανακτήθηκε στις 2019-03-02.
- ↑ «GRAMMY.com». web.archive.org. 21 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ «THE RECORDING ACADEMY® CONTINUES EVOLUTION OF GRAMMY® AWARDS». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 6 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Explanation For Category Restructuring». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 5 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Grammy board axes polka category to stay 'relevant and responsive'». web.archive.org. 10 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ Sisario, Ben (2009-06-04). «Recording Academy Drops Polka as Grammy Category» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2009/06/05/arts/music/05polk.html. Ανακτήθηκε στις 2019-03-02.
- ↑ «The Academy Continues Evolution Of GRAMMY Awards Process». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 6 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «See The Full List Of 60th GRAMMY Winners». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 27 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «GRAMMY Awards Voting Process». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 18 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «GRAMMY.com». web.archive.org. 20 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ «GRAMMY.com». web.archive.org. 7 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ «When Are The 2018 GRAMMYs?». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 9 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ Tommasini, Anthony (2003-02-23). «MUSIC: THE GRAMMYS/CLASSICAL; Fewer Records, More Attention» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2003/02/23/arts/music-the-grammys-classical-fewer-records-more-attention.html. Ανακτήθηκε στις 2019-03-02.
- ↑ «Plant, Krauss rise with 'Raising Sand' at Grammys - CNN.com». www.cnn.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ «U2'S Big Grammy Night». connection.ebscohost.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2019.
- ↑ Travers, Peter· Travers, Peter (8 Φεβρουαρίου 2008). «Grammy & The Movies». Rolling Stone (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Glen Hansard, Eddie Vedder crash Grammy Awards - theenvelope.latimes.com». web.archive.org. 21 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
- ↑ «WebCite query result». www.webcitation.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Daniel, Josh (23 Φεβρουαρίου 2001). «Yes, But Why Are the Grammys So Awful?». Slate Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Luling, Todd Van (2016-02-15). «The Grammys Are Even More Terrible Than You Thought» (στα αγγλικά). Huffington Post. https://www.huffingtonpost.com/entry/grammys-terrible_us_56a8f4fee4b0f6b7d544765c. Ανακτήθηκε στις 2019-03-03.
- ↑ «The Grammys Top 10 Bashers & Boycotters». Mandatory (στα Αγγλικά). 7 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Critic's Notebook: Grammy Awards? Your granny's awards». LA Times Blogs - Pop & Hiss (στα Αγγλικά). 30 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Touré. «Grammys Fallout: The Subtle Snubbing of Kanye» (στα αγγλικά). Time. ISSN 0040-781X. http://ideas.time.com/2011/12/02/grammys-fallout-the-subtle-snubbing-of-kanye/. Ανακτήθηκε στις 2019-03-03.
- ↑ McManus, Brian. «The Truth Behind This Year's Maddening Grammy Nominations». BuzzFeed (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Drake Meets Semtex For More Talk». A Nation of Billions. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Drake Won't Be at the Grammy Awards». Billboard. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Skinner, Tom (28 Ιανουαρίου 2018). «Here's why Lorde turned down a Grammy performance». NME (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ «How the 2018 Grammys failed women artists». The FADER (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Beaumont-Thomas, Ben (2018-01-30). «Pink, Sheryl Crow and more slam Grammys boss for telling women to 'step up'» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/music/2018/jan/30/pink-sheryl-crow-slam-grammys-neil-portnow-women-step-up. Ανακτήθηκε στις 2019-03-03.
- ↑ «The Internet Is Calling Out the Grammys With #GrammysSoMale». Time (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ Halperin, Jem Aswad,Shirley· Aswad, Jem· Halperin, Shirley (6 Φεβρουαρίου 2019). «Ariana Grande Not Attending Grammys After Disagreements With Producers». Variety (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
