Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|19|07|2024}}
ΟΕθνικός Κολεγιακός Αθλητικός Σύνδεσμος (National Collegiate Athletic Association) τωνΗνωμένων Πολιτειών, γνωστός διεθνώς μετοακρωνύμιοNCAA, είναι ο οργανισμός που συντονίζει τααθλητικά προγράμματα των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας καιτο μεταξύ τους συναγωνισμό σεμια σειρά αθλημάτων, ατομικών και ομαδικών. Ιδρύθηκε το 1906, εδρεύει στηνΙνδιανάποληκαι περιλαμβάνει στο δυναμικό του εκατοντάδες πανεπιστήμια, κολέγια (στις ΗΠΑοι δύο όροι είναι σχεδόν ταυτόσημοι) και ινστιτούτα, ενώ από το 2009 δέχεται επίσης μέλη από το γειτονικό Καναδά.
Στο β΄ μισό του 19ου αιώνα, πανεπιστήμια της ίδιας ή γειτονικών πολιτειών συνήθιζαν να διοργανώνουν αθλητικές αναμετρήσεις, αρχής γενομένης το 1852 με τους αγώνες κωπηλασίας μεταξύ ΧάρβαρντκαιΓέιλ. Ελλείψει άλλων διοργανώσεων (ηAAU, διοργανώτρια των «κανονικών» πρωταθλημάτων, θα ιδρυόταν μόλις στα τέλη του αιώνα), οι αναμετρήσεις αυτές γίνονταν όλο καιπιο δημοφιλείς. Ταυτόχρονα όμως εντεινόταν καιο ανταγωνισμός σε βαθμό που συχνά ξέφευγε από τα αθλητικά όρια - για παράδειγμα, σε κολλεγιακούς αγώνες ποδοσφαίρουτων αρχών του 20ού αι. καταγράφονταν σοβαροί τραυματισμοί, ακόμα και θάνατοι αθλητών. Ως αποτέλεσμα, κάποια ιδρύματα έμπαιναν σε τροχιά αναστολής των αθλητικών προγραμμάτων τους.
Μπροστά στον κίνδυνο γενίκευσης του φαινομένου, οπρόεδρος της χώρας Θίοντορ Ρούζβελτ οργάνωσε το 1905 δύο συναντήσεις στοΛευκό Οίκο, απαιτώντας από τους υπευθύνους των πανεπιστημίων να θέσουν αυστηρούς κανόνες στο μεταξύ τους συναγωνισμό. Ακολούθησαν τον ίδιο χρόνο δύο ακόμα συσκέψεις στοΠανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, όπου 62 ιδρύματα αποφάσισαν να συστήσουν ενιαίο αθλητικό φορέα. Αυτός ιδρύθηκε επισήμως στις 31 Μαρτίου1906μετην επωνυμία "Διακολεγιακός Αθλητικός Σύνδεσμος ΗΠΑ" (Intercollegiate Athletic Association of the United States), γιανα μετονομαστεί σε NCAA το 1910.
Ο παραπάνω κατάλογος δεν είναι δεσμευτικός. Κάλλιστα μπορούν κάποια ιδρύματα να καλλιεργούν αθλήματα εκτός λίστας (π.χ. πυγμαχίαπου επισήμως βγήκε απ' το πρόγραμμα το 1960) καινα διοργανώνουν σχετικά τουρνουά, μετη διαφορά ότι αυτά δεθα αναγνωρίζονται ως επίσημα κολεγιακά πρωταθλήματα.
Από το 1973, τα μέλη του NCAA χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες (Division I, II και III). Οι κατηγορίες αυτές αναθεωρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα βάσει ενός συνδυασμού κριτηρίων, ο οποίος λαμβάνει υπ' όψιν κυρίως το μέγεθος κάθε ιδρύματος, τον αριθμό των αθλημάτων που καλλιεργεί καιτην ποιότητα των αθλητικών του υποδομών. Για παράδειγμα, τα ιδρύματα της α΄ κατηγορίας έπρεπε το 2011 να διαθέτουν τουλάχιστον 7 ανδρικές και 7 γυναικείες ομάδες (όχι απαραίτητα στα ίδια αθλήματα), καθώς και εγκαταστάσεις πουθα μπορούσαν άνετα να συγκριθούν με αντίστοιχες επαγγελματικών σωματείων της Ευρώπης. Η επίδοση σε μεμονωμένα αθλήματα δε λαμβάνεται υπ' όψιν - μπορεί για παράδειγμα ένα κολλέγιο να έχει πολύ δυνατή ομάδα στίβου, αλλά να αγωνίζεται στη β΄ κατηγορία διότι δεν καλλιεργεί σοβαρά τα άλλα αθλήματα.
Βάσει της κατηγορίας που ανήκει, κάθε ίδρυμα απολαμβάνει ορισμένων προνομίων. Έτσι, οι συμμετέχοντες στην α΄ και β΄ κατηγορία μπορούν να χορηγούν αθλητικές υποτροφίες, δηλαδή να εγγράφουν νέα ταλέντα ως φοιτητές, μεμια διαδικασία ελαστικότερη απ' ό,τιγια τους υπόλοιπους εισακτέους και χωρίς δίδακτρα. Μπορούν επίσης να συγκεντρώνουν έσοδα από τηλεοπτικά δικαιώματα, εισιτήρια, χορηγίες και άλλα, καθώς καινα οργανώνουν τις ομάδες τους βάσει επαγγελματικών προτύπων (επαγγελματίες προπονητές και στελέχη, απαγορεύεται όμως η αμοιβή στους αθλητές). Αντίθετα, τα ιδρύματα της γ΄ κατηγορίας δεν μπορούν να χορηγούν αθλητικές υποτροφίες ή να έχουν έσοδα από τις αθλητικές δραστηριότητες.
Μετη σειρά της, κάθε κατηγορία χωρίζεται σεπεριφέρειες (Conferences) βάσει γεωγραφικών ή/και ιστορικών κριτηρίων. Αυτές είναι οι «φυσικοί χώροι» εκκίνησης των διοργανώσεων, απ' όπου ξεχωρίζουν κάθε χρόνο οι ομάδες πουθα συνεχίσουν σε εθνικό επίπεδο. Για παράδειγμα, η ομάδα καλαθοσφαίρισηςτου Πανεπιστημίου Μπρίγχαμ Γιανγκ (Γιούτα) ξεκινά τη σαιζόν παίζοντας με τις υπόλοιπες ομάδες της περιφέρειας Mountain West. Εάν τερματίσει πρώτη, θα αναμετρηθεί στη συνέχεια μετην καλύτερη ομάδα κάποιας γειτονικής περιφέρειας κ.ο.κ.. Όσο θα νικά, τόσο θα πλησιάζει στην τελική φάση (Final 4), όπου θα αναμετρηθούν οι τέσσερις καλύτερες κολεγιακές ομάδες της χώρας.