πぱいεいぷしろんῖσις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pêː.sis/ → /ˈpi.sis/ → /ˈpi.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pêː.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.sis/

Etymology 1

From πείθω (peíthō, “I persuade”) +‎ -σしぐまῐς (-sis). Compare the inherited formation, πぱいῐ́σしぐまτたうῐς (pístis).

Noun

πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐς • (peîsis) f (genitive πείσεως); third declension

1. persuasion

Inflection

Third declension of ἡ πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐς; τたうῆς πείσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐς hē peîsis	τたうὼ πείσει tṑ peísei	αあるふぁἱ πείσεις hai peíseis
Genitive	τたうῆς πείσεως tês peíseōs	τたうοおみくろんῖνにゅー πεισέοιν toîn peiséoin	τたうῶνにゅー πείσεων tôn peíseōn
Dative	τたうῇ πείσει têi peísei	τたうοおみくろんῖνにゅー πεισέοιν toîn peiséoin	τたうαあるふぁῖς πείσεσῐ / πείσεσῐνにゅー taîs peísesi(n)
Accusative	τたうὴνにゅー πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐνにゅー tḕn peîsin	τたうὼ πείσει tṑ peísei	τたうᾱ̀ς πείσεις tā̀s peíseis
Vocative	πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐ peîsi	πείσει peísei	πείσεις peíseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• πειθώ (peithṓ)

Derived terms

• Πεισιδίκη (Peisidíkē)
• Πεισιθόη (Peisithóē)
• Πεισινόη (Peisinóē)
• Πεισίστρατος (Peisístratos)

 

Descendants

• → Aramaic: פיסא

Etymology 2

From πάσχω (páskhō), πείσομαι (peísomai, “I feel, suffer”) +‎ -σしぐまῐς (-sis).

Noun

πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐς • (peîsis) f (genitive πείσεως); third declension

1. affection, susceptibility

Inflection

Third declension of ἡ πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐς; τたうῆς πείσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐς hē peîsis	τたうὼ πείσει tṑ peísei	αあるふぁἱ πείσεις hai peíseis
Genitive	τたうῆς πείσεως tês peíseōs	τたうοおみくろんῖνにゅー πεισέοιν toîn peiséoin	τたうῶνにゅー πείσεων tôn peíseōn
Dative	τたうῇ πείσει têi peísei	τたうοおみくろんῖνにゅー πεισέοιν toîn peiséoin	τたうαあるふぁῖς πείσεσῐ / πείσεσῐνにゅー taîs peísesi(n)
Accusative	τたうὴνにゅー πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐνにゅー tḕn peîsin	τたうὼ πείσει tṑ peísei	τたうᾱ̀ς πείσεις tā̀s peíseis
Vocative	πぱいεいぷしろんῖσしぐまῐ peîsi	πείσει peísei	πείσεις peíseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• πぱいᾰ́θος (páthos)

References

• “πぱいεいぷしろんῖσις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πぱいεいぷしろんῖσις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πぱいεいぷしろんῖσις in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften