κόλλα

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Perhaps from a Proto-Indo-European *kol-, with cognates including Russian кле́й (kléj), Middle Dutch helen.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kól.la/ → /ˈkol.la/ → /ˈko.la/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kól.la/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkol.la/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkol.la/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkol.la/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈko.la/

Noun

κόλλᾰ • (kólla) f (genitive κόλλης); first declension

1. glue
2. flour paste

Inflection

First declension of ἡ κόλλᾰ; τたうῆς κόλλης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ κόλλᾰ hē kólla	τたうὼ κόλλᾱ tṑ kóllā	αあるふぁἱ κόλλαι hai kóllai
Genitive	τたうῆς κόλλης tês kóllēs	τたうοおみくろんῖνにゅー κόλλαιν toîn kóllain	τたうῶνにゅー κかっぱοおみくろんλらむだλらむだῶνにゅー tôn kollôn
Dative	τたうῇ κόλλῃ têi kóllēi	τたうοおみくろんῖνにゅー κόλλαιν toîn kóllain	τたうαあるふぁῖς κόλλαις taîs kóllais
Accusative	τたうὴνにゅー κόλλᾰνにゅー tḕn kóllan	τたうὼ κόλλᾱ tṑ kóllā	τたうᾱ̀ς κόλλᾱς tā̀s kóllās
Vocative	κόλλᾰ kólla	κόλλᾱ kóllā	κόλλαι kóllai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἰχθυόκολλα (ikhthuókolla)
• λιθόκολλα (lithókolla)
• σαρκοκόλλα (sarkokólla)
• χかいρろーῡσοκόλλᾰ (khrūsokólla)

 

Further reading

• “κόλλα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κόλλα”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κόλλα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κόλλα in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • glue idem, page 363.

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈko.la/
• Hyphenation: κόλ‧λらむだαあるふぁ
• Homophone: κόλα (kóla)

Noun

κόλλα • (kólla) f (plural κόλλες)

1. glue, gum

   see κόλλα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el

2. sizing, size
3. flour paste, starch paste, starch glue

Declension

Declension of κόλλα

	singular	plural
nominative	κόλλα •	κόλλες •
genitive	κόλλας •	—
accusative	κόλλα •	κόλλες •
vocative	κόλλα •	κόλλες •

Synonyms

• (starch/flour based): αμυλόκολλα f (amylókolla)

Related terms

• κόλληση f (kóllisi, “process of glueing”)
• κόλλημα n (kóllima, “glueing, glued joint”)

See also

• and compare with: κόλα f (kóla, “piece of paper”)

Verb

κόλλα • (kólla)

1. 2nd person singular imperfect perfective imperative active form of κολλάω (kolláo)/κολλώ.

   alternative form: κόλλαγε (kóllage)

2. 2nd person singular simple past perfective imperative active form of κολλάω (kolláo)/κολλώ.

   alternative form: κόλλησε (kóllise)

Derived terms

• κόλλα τたうοおみくろん! (kólla to!, “literally: stick it!”)
• κόλλα πέντε! (kólla pénte!)

Further reading

• κόλλα, κολλώ, -άω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language