πぱいιいおたοおみくろん

Greek

Etymology

From Byzantine Greek πλιό (plió), from πλέο (pléo), from Ancient Greek πλέον (pléon). Doublet of πλέον (pléon).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpço]
• Homophone: πぱいοおみくろんιいおたοおみくろん (poio)

Adverb

πぱいιいおたοおみくろん • (pio)

1. more

Usage notes

• Used to make comparative forms:

  with adjectives: τたうοおみくろん μέλι είναι πぱいιいおたοおみくろん γλυκό ― to méli eínai pio glykó ― honey is sweeter

  with adverbs: Οおみくろん Γιάννης τρέχει πぱいιいおたοおみくろん γρήγορα ― O Giánnis tréchei pio grígora ― Giannis runs faster

• Used to make relative superlative forms with adjectives:

  Οおみくろん Χάρι είναι οおみくろん πぱいιいおたοおみくろん έξυπνος οおみくろん μαθητής. ― O Chári eínai o pio éxypnos o mathitís. ― Harry is the cleverest pupil.

  Ηいーた Ελένη της Τροίας ήταν ηいーた πぱいιいおたοおみくろん όμορφη γυναίκα. ― I Eléni tis Troías ítan i pio ómorfi gynaíka. ― Helen of Troy was the most beautiful woman.