aandoen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]aandoen
- (transitive) to turn on (e.g. a light)
- (transitive) to put on (clothes), don
- Synonym: aantrekken
- Antonyms: uitdoen, uittrekken
- (copulative) to rouse an impression, strike oneself as
- De gewoonten van andere culturen doen soms vreemd aan. ― The customs of other cultures sometimes strike oneself as odd.
- (transitive) to engender, cause
- (transitive) to affect, harm (such as a disease to a body part)
- (transitive) to visit (a place)
- Synonym: bezoeken
Conjugation
[edit]Conjugation of aandoen (irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aandoen | |||
past singular | deed aan | |||
past participle | aangedaan | |||
infinitive | aandoen | |||
gerund | aandoen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | doe aan | deed aan | aandoe | aandeed |
2nd person sing. (jij) | doet aan, doe aan2 | deed aan | aandoet | aandeed |
2nd person sing. (u) | doet aan | deed aan | aandoet | aandeed |
2nd person sing. (gij) | doet aan | deedt aan | aandoet | aandeedt |
3rd person singular | doet aan | deed aan | aandoet | aandeed |
plural | doen aan | deden aan | aandoen | aandeden |
subjunctive sing.1 | doe aan | dede aan | aandoe | aandede |
subjunctive plur.1 | doen aan | deden aan | aandoen | aandeden |
imperative sing. | doe aan | |||
imperative plur.1 | doet aan | |||
participles | aandoend | aangedaan | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |