nakarmić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From na- +‎ karmić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /naˈkar.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -armit͡ɕ
  • Syllabification: na‧kar‧mić

Verb

[edit]

nakarmić pf (imperfective karmić)

  1. (transitive) to feed, to fodder, to nourish
    Synonyms: nafutrować, pożywić

Conjugation

[edit]
Conjugation of nakarmić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakarmić
future tense 1st nakarmię nakarmimy
2nd nakarmisz nakarmicie
3rd nakarmi nakarmią
impersonal nakarmi się
past tense 1st nakarmiłem,
-(e)m nakarmił
nakarmiłam,
-(e)m nakarmiła
nakarmiłom,
-(e)m nakarmiło
nakarmiliśmy,
-(e)śmy nakarmili
nakarmiłyśmy,
-(e)śmy nakarmiły
2nd nakarmiłeś,
-(e)ś nakarmił
nakarmiłaś,
-(e)ś nakarmiła
nakarmiłoś,
-(e)ś nakarmiło
nakarmiliście,
-(e)ście nakarmili
nakarmiłyście,
-(e)ście nakarmiły
3rd nakarmił nakarmiła nakarmiło nakarmili nakarmiły
impersonal nakarmiono
conditional 1st nakarmiłbym,
bym nakarmił
nakarmiłabym,
bym nakarmiła
nakarmiłobym,
bym nakarmiło
nakarmilibyśmy,
byśmy nakarmili
nakarmiłybyśmy,
byśmy nakarmiły
2nd nakarmiłbyś,
byś nakarmił
nakarmiłabyś,
byś nakarmiła
nakarmiłobyś,
byś nakarmiło
nakarmilibyście,
byście nakarmili
nakarmiłybyście,
byście nakarmiły
3rd nakarmiłby,
by nakarmił
nakarmiłaby,
by nakarmiła
nakarmiłoby,
by nakarmiło
nakarmiliby,
by nakarmili
nakarmiłyby,
by nakarmiły
impersonal nakarmiono by
imperative 1st niech nakarmię nakarmmy
2nd nakarm nakarmcie
3rd niech nakarmi niech nakarmią
passive adjectival participle nakarmiony nakarmiona nakarmione nakarmieni nakarmione
anterior adverbial participle nakarmiwszy
verbal noun nakarmienie
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • nakarmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nakarmić in Polish dictionaries at PWN