onbuigzaam

Dutch

Etymology

From on- +‎ buigzaam. Compare German unbeugsam.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔnˈbœy̯x.saːm/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧buig‧zaam

Adjective

onbuigzaam (comparative onbuigzamer, superlative onbuigzaamst)

1. (literal) inflexible, rigid
2. (figurative) inflexible, unbending, unyielding, uncompromising, intransigent

Declension

Declension of onbuigzaam
uninflected	onbuigzaam
inflected	onbuigzame
comparative	onbuigzamer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbuigzaam	onbuigzamer	het onbuigzaamst het onbuigzaamste
indefinite	m./f. sing.	onbuigzame	onbuigzamere	onbuigzaamste
	n. sing.	onbuigzaam	onbuigzamer	onbuigzaamste
	plural	onbuigzame	onbuigzamere	onbuigzaamste
definite		onbuigzame	onbuigzamere	onbuigzaamste
partitive		onbuigzaams	onbuigzamers	—

Derived terms

• onbuigzaamheid