winić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *viniti. By surface analysis, wina +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvi.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɲit͡ɕ
• Syllabification: wi‧nić

Verb

winić impf

1. (transitive) to blame (to place blame upon)

   Synonyms: inkryminować, obwiniać, oskarżać

2. (reflexive with się) to blame oneself

   Synonyms: obwiniać się, oskarżać się

Conjugation

Conjugation of winić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		winić
present tense	1st	winię			winimy
	2nd	winisz			winicie
	3rd	wini			winią
	impersonal	wini się
past tense	1st	winiłem, -(e)m winił	winiłam, -(e)m winiła	winiłom, -(e)m winiło	winiliśmy, -(e)śmy winili	winiłyśmy, -(e)śmy winiły
	2nd	winiłeś, -(e)ś winił	winiłaś, -(e)ś winiła	winiłoś, -(e)ś winiło	winiliście, -(e)ście winili	winiłyście, -(e)ście winiły
	3rd	winił	winiła	winiło	winili	winiły
	impersonal	winiono
future tense	1st	będę winił, będę winić	będę winiła, będę winić	będę winiło, będę winić	będziemy winili, będziemy winić	będziemy winiły, będziemy winić
	2nd	będziesz winił, będziesz winić	będziesz winiła, będziesz winić	będziesz winiło, będziesz winić	będziecie winili, będziecie winić	będziecie winiły, będziecie winić
	3rd	będzie winił, będzie winić	będzie winiła, będzie winić	będzie winiło, będzie winić	będą winili, będą winić	będą winiły, będą winić
	impersonal	będzie winić się
conditional	1st	winiłbym, bym winił	winiłabym, bym winiła	winiłobym, bym winiło	winilibyśmy, byśmy winili	winiłybyśmy, byśmy winiły
	2nd	winiłbyś, byś winił	winiłabyś, byś winiła	winiłobyś, byś winiło	winilibyście, byście winili	winiłybyście, byście winiły
	3rd	winiłby, by winił	winiłaby, by winiła	winiłoby, by winiło	winiliby, by winili	winiłyby, by winiły
	impersonal	winiono by
imperative	1st	niech winię			wińmy
	2nd	wiń			wińcie
	3rd	niech wini			niech winią
active adjectival participle		winiący	winiąca	winiące	winiący	winiące
passive adjectival participle		winiony	winiona	winione	winieni	winione
contemporary adverbial participle		winiąc
verbal noun		winienie

Derived terms

verbs

• obwiniać impf
• obwinić pf

 

Related terms

adjectives

• winien
• winny

 

noun

• wina

 

Further reading

• winić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• winić in Polish dictionaries at PWN